The Lebanon...

Human League

Δύο τραγωδίες στη Λάρισα…

Άνοιξη 2013. Δύο φοιτητές χάνουν τη ζωή τους λόγω αναθυμιάσεων που προήλθαν από αυτοσχέδιο μαγκάλι το οποίο είχαν ανάψει για να ζεσταθούν.

Φθινόπωρο 2016. Ένα παιδί μόλις τεσσάρων ετών υφίσταται σοβαρότατα εγκαύματα μετά από πυρκαγιά η οποία προήλθε από αναμμένο κερί.

Δύο τραγικά περιστατικά. Δύο δυστυχήματα με δύο νέους ανθρώπους νεκρούς στην πρώτη περίπτωση και ένα παιδάκι να χαροπαλεύει και πιθανότατα να μένει στιγματισμένο για όλη του τη ζωή στη δεύτερη...

Τότε που τα παιδιά, τα καίγανε τα μνημόνια…

Το είδατε υποθέτω, στα χθεσινά δελτία ειδήσεων. Τετράχρονο παιδάκι ανασύρθηκε με βαριά εγκαύματα από το φλεγόμενο σπίτι του στη Λάρισα. Η φωτιά προκλήθηκε από κερί που είχε η μάνα του για να φωτίζει το σπίτι, αφού η γυναίκα ζούσε μαζί με τα δυο παιδιά της σε σπίτι δίχως ρεύμα. Δεν μπορούσε να πληρώσει τους λογαριασμούς και η ΔΕΗ τους είχε κόψει το ρεύμα.

Είναι από τις ειδήσεις που προκαλούν φρίκη, αλλά που -σε μένα τουλάχιστον-  ανακαλούν και επώδυνες μνήμες. Από τον καιρό που τις φωτιές στα σπίτια, τις έβαζαν οι οικονομικές πολιτικές των κυβερνήσεων. Από τότε που τα παιδιά, τα καίγανε τα μνημόνια...

Μεταναστευτικό: Η ωρολογιακή βόμβα, που τοποθέτησε ο… Σύριζας!

Είμαι από κείνους τους «αντιδραστικούς», που από την αρχή έλεγαν ότι η πολιτική ανοικτών συνόρων του Σύριζα δεν θα μας βγει σε καλό. Κι αυτό δεν το κατάλαβα όταν ο Σύριζας έγινε κυβέρνηση, με τον Πανούση να ανοίγει τα κέντρα φιλοξενίας της Αμυγδαλέζας, και την κυρά Τασία να δηλώνει αμέριμνη ότι αυτή είναι αρμόδια για το πώς μπαίνουν οι «πρόσφυγες» στη χώρα, και όχι για το που πάνε μετά ή τι κάνουν στην διάρκεια (τελικά δεν λιάζονταν)…

Το είχα καταλάβει αρκετό καιρό πριν, τότε που η φλογερή επαναστατικότητα του αριστερού αυτού μορφώματος έκαιγε απ άκρη σε άκρη την Ελλάδα, σκορπίζοντας ελπίδα, με την πλειοψηφία του λαού να έχει παρασυρθεί, να έχει μεθύσει από την προσδοκία της απελευθέρωσής μας, και άρα να μη δίνει σημασία στις δεκάδες παπαριές που εκστόμιζαν καθημερινά οι προβεβλημένοι και μη ήρωες της καθ ημάς γιαλαντζί αριστεράς…

Η Χρεοκρατία των Παραισθήσεων…

Η ελληνική κοινωνία από το 2010 πάσχει από αντιληπτική διαταραχή σχετικά με τα προβλήματά της. Πλανάται ως προς την πηγή των δεινών που την ταλανίζουν, θεωρώντας το βάρος του χρέους μήτρα όλων των κακών. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αναρριχήθηκε στην εξουσία επενδύοντας σε αυτή την παραίσθηση. Από ντοκιμαντέρ που έστρωναν το δρόμο, περάσαμε σε πύρινο προεκλογικό λόγο για ονομαστική διαγραφή, επανεκλογή με ατζέντα την απομείωσή του με τεχνικές μεθόδους, το χρέος είναι το μόνιμο παραισθησιογόνο πλαστής ελπίδας των Ελλήνων.

Ένα ακριβό πρόζακ που σύντομα θα τελειώσει η επήρειά του.

Η αυτοκρατορία των σαθρών θεμελίων θα καταρρεύσει. Όχι από μια ήττα, όπως συμβαίνει με τις αληθινές αυτοκρατορίες, αλλά με μια νίκη. Παράδοξα, όπως ακριβώς αρμόζει σε ένα διεστραμμένο βασίλειο, αυτό της Χρεοκρατίας...

Ετοιμάστε τα εκλογικά βιβλιάρια…

Ετοιμάστε τα εκλογικά βιβλιάρια και οι ετεροδημότες να πάνε στις πατρίδες τους. Αυτά που γράφαμε πριν από μερικές ημέρες, ότι δηλαδή οι εκλογές και γενικώς οι ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις είναι πιο κοντά απ' ότι πιστεύουμε, επιβεβαιώνονται από τα γεγονότα.

Καθόλου τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας έριξε στο τραπέζι το σενάριο των πρόωρων εκλογών σε περίπτωση που η διαπραγμάτευση με την τρόικα ναυαγήσει. Βεβαίως τόνισε ότι κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφικό για τη χώρα, αν και ξέχασε ότι τα ίδια του έλεγε και ο Σαμαράς το φθινόπωρο του 2014…

Γλείφει και τη Μέρκελ ο Τσίπρας…

Σε μια συνέντευξη που είχε δώσει στον Χατζηνικολάου, πριν από τις εκλογές του Γενάρη του 2015, με το αλαζονικό ύφος που τον χαρακτήριζε τότε, ο Τσίπρας είχε προεξοφλήσει ότι η Μέρκελ θ' αναγκαστεί να συμφωνήσει με το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. «Δεν υπάρχει ούτε μια στο εκατομμύριο να απαντήσει όχι η Μέρκελ», έλεγε, απαντώντας στο ερώτημα «αν απαντήσει όχι η Μέρκελ;». «Θα το θυμηθείτε. Και θάναι μέρα μεσημέρι», συμπλήρωνε.

Κι όταν ο δημοσιογράφος τον ρώτησε αν, σε περίπτωση αρνητικής απάντησης της Μέρκελ, θα πάει σε δημοψήφισμα, ο Τσίπρας απάντησε: «Κύριε Χατζηνικολάου, σας απαντώ ευθέως. Εάν ακουστεί η λέξη «όχι» εμείς θα εφαρμόσουμε το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Κανένα δημοψήφισμα. Κανένα δίλημμα. Καμία κρυφή ατζέντα. Να τελειώνουμε με αυτά. Στις 26 Γενάρη, πιστεύω, ότι θα έχουμε μία νέα κυβέρνηση που θα έρθει να κάνει μια μεγάλη τομή με το χθες (…) Ερχεται η ώρα στην Ελλάδα - κι αυτό είναι πέρα κι έξω από κάθε συζήτηση κι από κάθε διαπραγμάτευση με τους εταίρους - να γυρίσουμε σελίδα. Και είμαι βέβαιος ότι θα γυρίσουμε σελίδα»…

Τρολ, πόρταλ, κανάλι, εξουσία…

Για πολύ καιρό, μόλις τα άρθρα μου ανέβαιναν στη σελίδα της Athens Voice στο Facebook, έβλεπα ένα πλήθος από σχόλια να απαντούν στα γραφόμενα με τρόπο χυδαίο και υβριστικό.

Τα σχόλια εμφανίζονταν μέσα σε μισή ώρα από την ανάρτηση του κάθε κειμένου, ενώ συχνά ήταν εντελώς άσχετα με το περιεχόμενο των άρθρων και απλώς επαναλάμβαναν τις γνωστές κατηγορίες περί πληρωμένων κονδυλοφόρων που άκουγαν όσοι ασκούσαν κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν ήταν αποδεκτό κάποιος να κριτικάρει τον ΣΥΡΙΖΑ από μόνος του. Έπρεπε να βρίσκεται σε διατεταγμένη υπηρεσία και να εξυπηρετεί συμφέροντα…

Στην χώρα των Μπαλαούρηδων…

Ακούγοντας μια συνέντευξη του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Μάκη Μπαλαούρα τα συναισθήματα διαδέχθηκαν το ένα το άλλο με την εξής σειρά: έκπληξη, αμηχανία, συνειδητοποίηση, ντροπή, οργή.

Φέρτε πράμα να ψηφίσω!

Ο κύριος Βουλευτής ρωτήθηκε για το ενδεχόμενο να βρεθεί η ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ μπροστά στο ενδεχόμενο να αναγκασθεί να ψηφίσει την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων. Και αφού κάτι ψέλλισε ο κ. Μπαλαούρας για το μνημόνιο που “δεν είναι δικό μας και μας το επέβαλλαν” έκανε την κορυφαία δήλωση που καταλαμβάνει επαξίως μια θέση δίπλα στις δεκάδες δηλώσεις του αρχηγού του που μπήκαν στο άλμπουμ του πολίτικού αμοραλισμού και του πιο άθλιου πολιτικαντισμου...

5 αλήθειες που ΔΕΝ λέγονται για το χρέος (κι ένα παλιό ανέκδοτο)…

Είπαμε να πούμε αλήθειες που δεν λέγονται. Γιατί η αλήθεια λυτρώνει.

Κι όταν δεν λέγεται, ανακυκλώνονται όλες τις κακοδαιμονίες και βαθαίνει η κρίση. Αλήθειες που δεν λέγονται, λοιπόν… Και για το κεντρικό θέμα της εποχής: Το Ελληνικό χρέος.

Μιλάμε για αλήθειες, όχι για αστήρικτες «ικασίες», όχι για συζητήσιμες «απόψεις», όχι για «θεωρίες συνομωσίας»… Για αλήθειες! Πλήρως τεκμηριωμένες, αποδεδειγμένες και μετρήσιμες… Που όμως, ακόμα και τώρα, ΔΕΝ λέγονται…