A Day in The Life...

The Beatles

Θα σε ξανά ’βρω στους μπαχτσέδες… το 2060!

Ή αλλιώς: Τις πταίει για το χάλι μας;

Σε λίγο κλείνουμε δυο ολόκληρα χρόνια Πρώτη Φορά Αριστεράς, που κατά την ταπεινή μου άποψη είναι τα δυο χειρότερα από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, και να σημειώσω εδώ ότι πρόλαβα ως μικρό παιδάκι να δω μέχρι και φαντάρους σκοπούς στις γωνίες των δρόμων (χωρίς όμως να είμαι αντιστασιακός όπως ο συνομήλικος μου Φίλης) το 1967.

Δυο χρόνια όπου τα πάντα όλα διαλύθηκαν, και η χώρα εκτός από Βενεζουέλα στο εσωτερικό της, κοντεύει να καταντήσει ανέκδοτο στο εξωτερικό, αφού πλέον δεχόμαστε φάπες ακόμη κι από τους Αλβανούς… με τους προαιώνιους εχθρούς μας εξ Ανατολών να απειλούν ακόμη και με απόβαση στην … Γλυφάδα!

Δε θέλει να παραιτηθεί ο Τσίπρας…

Έπειτα και από τη χθεσινή τοποθέτησή του στη Βουλή, ο κ. Τσίπρας φέρεται αποφασισμένος να παραμείνει γαντζωμένος στην καρέκλα της εξουσίας μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2019 και ό,τι ήθελε προκύψει.

Παρά την οφθαλμοφανή πλειοψηφική αποδοκιμασία του από τον ελληνικό λαό, δεν σκέφτεται να παραιτηθεί, όπως έπραξαν οι Κάμερον, Ρέντσι, Ολάντ (με η γνωστή δήλωση περί απόσυρσης) κ.λ.π. Θέλει να πάει πάση θυσία τις εκλογές στο 2019, έστω και αν κατεβάσει τον ΣΥΡΙΖΑ στο γνωστό του 3%. Εξάλλου ήταν αυτός που τον πήρε από το 3% και τον έκανε κυβέρνηση, ας μην το ξεχνάμε αυτό. Άρα δικαιούται και να τον ξαναπάει στο 3%. Πολιτική ιδιοκτησία του είναι...

Στο ζερό ο “χαρισματικός”…

Πριν δυο χρόνια σχεδόν ο φρέσκος πρωθυπουργός είχε τον υποβολέα από τους Αμερικανούς συμβούλους και ταξίδευε ανά την Ευρώπη. Οι φωτογραφίες, οι ανακοινώσεις, οι δημόσιες σχέσεις κλπ εντυπωσίασαν τους πάντες. Ήταν η αρχή ενός καλοτυλιγμένου τίποτα, όπως ήταν άλλωστε ολόκληρος ο Σύριζα, ως κόμμα, αφού ως και το πρόγραμμα Θεσσαλονίκης ήταν ένα ψέμα.                

Ντυμένος με το κοστούμι του Γιαννέτου, δίχως γραβάτα περιδιάβαινε τις πρωτεύουσες διακηρύσσοντας την μεγάλη αλλαγή που θα έφερνε ο Σύριζα. Αυτός ο “χαρισματικός” πολιτικός - για όλους όσοι είχαν να κερδίσουν από αυτόν- όμως έπεσε “θύμα”. Δεν πέρασαν παρά 6 μήνες και τον έκανε “μεροκάματο” ένας σαλτιμπάγκος οικονομικών θεωριών ο Βαρουφάκης. Μέχρι τότε ο τελευταίος έβγαινε στα κανάλια, ελληνικά και ξένα, και έλεγε διάφορα ακατανόητα πέφτοντας συνεχώς σε αντιφάσεις…

Κυριάκος: Περί απολύσεων στο δημόσιο...

Οι μεταρρυθμίσεις στο κράτος θα γίνουν «χωρίς καμία απόλυση», υποστηρίζει σε ενημερωτικό της σημείωμα η ΝΔ, απαντώντας σε σχετικό non paper του Μεγάρου Μαξίμου. Σύμφωνα με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η «κινητικότητα» και η «αξιολόγηση» του προσωπικού στο δημόσιο δεν θα οδηγήσει σε μειώσεις θέσεων εργασίας, σύμφωνα με το σχέδιο της ΝΔ, αφού όπως ισχυρίζεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει δώσει «δείγματα γραφής» το προηγούμενο διάστημα.

Η ΝΔ αφήνει αιχμές εναντίον της κυβέρνησης για τις προσλήψεις στο δημόσιο, υποστηρίζοντας ότι γίνονται εκτός ΑΣΕΠ, ενώ κάνει λόγο για τον πολλαπλασιασμό των «άχρηστων διοικητικών δομών», τις οποίες ουσιαστικά προαναγγέλλει ότι θα καταργήσει αν έρθει στην εξουσία. Επίσης στο σημείωμα εξαπολύεται σκληρή επίθεση στην κυβέρνηση και στον πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα γίνεται αναφορά για το φορολογικό καθεστώς, τις αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, τις διωτικοποιήσεις και παρουσιάζει τις θέσεις της ΝΔ…

Έξαλλος ο Μπαξεβάνης…

«Η έκδοση κάθε καινούργιας εφημερίδας αποτελεί θετικό γεγονός, γιατί βρίσκουν δουλειά κάποιοι συνάδελφοι», διακηρύττουν, με συντεχνιακή κακομοιριά, οι επαγγελματίες καρπαζοεισπράκτορες / λαντζέρηδες της «ενημέρωσης».

Υπάρχει, όμως, και το κοινό. Ειδικά το δημοκρατικό, ριζοσπαστικοποιημένο κοινό, που ανέμενε με αγωνία την τίμια Μπαξεβάνικη προσπάθεια, αφού επιθυμεί να διαβάσει αλήθειες που οι «συστημικοί» τού τις αρνούνται με απανθρωπιά. Φαίνεται, όμως, ότι κάποιο σαμποτάζ άλλαξε τεχνηέντως το περιεχόμενο του νέου φύλλου Documento αφαιρώντας τις μισές και βάλε, κριτικές απέναντι στην κυβέρνηση, σελίδες, αφήνοντας την εφημερίδα με περιεχόμενο εξ ολοκλήρου αντινεοδημοκρατικό / αντιπασοκικό!

Space...

James

Το τέλος του brand «Αριστερά» στην Ελλάδα…

Υπήρχε κάποτε η εντύπωση σε ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού ότι η έννοια «Αριστερά» σημαίνει κάτι το καλό και το ευγενές, κάτι το αθώο. Από την πτώση της δικτατορίας και μετά, η έννοια της «Αριστεράς» σταδιακά εξιδανικεύτηκε στον δημόσιο διάλογο, κυρίως με ευθύνη του ΠΑΣΟΚ που υιοθέτησε ολόκληρο το λεξιλόγιό της, πάτησε πάνω στην καταπίεση και στις κοινωνικές αδικίες δεκαετιών και έστησε ένα παλαβό, αφελές, υποκριτικό και κουτοπόνηρο ιδεολογικό αφήγημα-σαλάτα στο οποίο χωρούσαν και συνυπήρχαν οι αφίσες του Τσε Γκεβάρα με τις Μερσεντές και τα αντιαμερικανικά συνθήματα με την αστακομακαρονάδα και τα πούρα.

Η υποκρισία του ΠΑΣΟΚ ήταν εξίσου οφθαλμοφανής με τη σημερινή –ακόμα πιο συμπυκνωμένη– υποκρισία του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά το αποτέλεσμα της αναπαραγωγής του λεξιλογίου ήταν μια εξιδανίκευση της «Αριστεράς» ως αγνού και ηθικού άλλοθι για τον ευρύτερο (ευχαρίστως εγκλωβισμένο στον πελατειακό δικομματισμό) πληθυσμό. Ε, όλα αυτά πάνε. Καταρρέουν…

Ο δημοσιογραφικός υπόκοσμος…

Όσο και αν πολιτικοί λόγοι υπαγορεύουν το κείμενο, δεν μπορεί κανείς να διαφωνήσει με τον Γιάννη Πρετεντέρη, ο οποίος, στα Νέα της Δευτέρας 5 Δεκεμβρίου, υπό τον τίτλο Βούρκος, έγραφε: «Ποτέ άλλοτε στην σύγχρονη ιστορία δεν υπήρξε κυβέρνηση τόσο σφιχταγκαλιασμένη με τον εκδοτικό και δημοσιογραφικό υπόκοσμο. Έναν υπόκοσμο πρόθυμο να υιοθετήσει κάθε μέθοδο και κάθε μεθόδευση για να εκτελέσει ένα συμβόλαιο που τού ανατίθεται. Με το αζημίωτο… Η ωμή αλήθεια είναι ότι, στο όνομα του αγώνα κατά του συστήματος και της διαπλοκής, η Αριστερά έχει πέσει στα χέρια του υπόκοσμου.

Το ηθικό της πλεονέκτημα, έτσι, βουλιάζει καθημερινά σε έναν βούρκο συκοφαντίας, σιχαμάρας και αθλιότητας. Διεκδικεί ξετσίπωτα το δικαίωμα να αναγορεύει την αλητεία σε δημοσιογραφικό προσόν ή σε πολιτικό αντίλογο… Εκεί επάνω χάνει κάθε μέτρο, κάθε όριο και κάθε ενδοιασμό»…

Λιτός βίος…

Κάτι μ' έπιασε και μπήκα στη διαδικασία να σκεφτώ πόσο άλλαξε η ζωή μου τα δύο τελευταία χρόνια. Δηλαδή, ο Δεκέμβρης του 2016 πόσο διαφορετικός από τον Δεκέμβριο του 2014 είναι; Ξεκινώ από το 2014 το λοιπόν και τα γράφω όπως μου΄ρχονται:

-Ο τζίρος στο μαγαζί ήταν χαμηλός. Σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια είχε πέσει κατά τουλάχιστον 50 τοις εκατό. Αυτό είχε κάνει πολύ δύσκολη την καθημερινότητά μου στο μαγαζί.
-Ο ΟΑΕΕ μου αν και με αγκομαχητό ήταν πληρωμένος. Πιεζόμουν πολύ για να το εξοφλήσω, αλλά το πετύχαινα παρόλα αυτά. Δεν είχα ιδιαίτερα θέματα υγείας αλλά όποτε ήθελα μια συμβουλή από έναν γιατρό πήγαινα σε κάποιον του ΕΟΠΠΥ…