The Boy in the Bubble...

Paul Simon

Λειτουργικά αναλφάβητοι…

"Δεν το μπορώ αυτό το μηχάνημα! Δεν αντέχω τη γεύση του!" εξανέστη η μπροστινή μου. Για πολλοστή φορά ο πωλητής πάσχισε να της εξηγήσει ότι η γεύση, το άρωμα τέλος πάντων, του ηλεκτρονικού τσιγάρου δεν καθορίζεται από τη συσκευή αλλά από το υγρό που επιλέγει ο κάθε χρήστης.

Μάταια. Η κοπέλα, τριαντάρα, καλοβαλμένη,  άφησε κάτω το ηλεκτρονικό τσιγάρο, αρνήθηκε με εξαιρετικά δύσπιστο -σχεδόν προσβεβλημένο- ύφος να δοκιμάσει κάποιο άλλο υγρό και αποχώρησε από το κατάστημα. "Είκοσι λεπτά με ταλαιπωρούσε!" βαριαναστέναξε ο πωλητής. "Πώς να την πω χωρίς να τη βρίσω;" "Λειτουργικά αναλφάβητη" του πρότεινα... 

Ο Αλέξης έχασε την μπάλα…

O Tσίπρας γνωρίζει ότι όλα μπορούν να χαθούν ξαφνικά, μέσα σε λίγες ώρες, στα επόμενα 24ωρα. Την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές ούτε και ο ίδιος γνωρίζει ποια θα είναι η τύχη του σαν πρωθυπουργός. Το Κυπριακό, ο Τραμπ που αναλαμβάνει, η αξιολόγηση που βρίσκεται στον αέρα.

Στο Κυπριακό η ελληνική κυβέρνηση μπήκε αργά και κάπως ατσούμπαλα. Είχαν προηγηθεί πολύμηνες διαβουλεύσεις Αναστασιάδη-Ακιντζί για τις οποίες η ελληνική κυβέρνηση δεν έδινε δεκάρα καθώς ήταν χωμένη ως το λαιμό στις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους…

Η ανθρωπΧιά των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ…

Στην απίστευτη και προκλητική απαγόρευση λήψης φωτογραφιών από τον παγωμένο καταυλισμό των προσφύγων στη Μόρια της Λέσβου προχώρησαν χθες οι αρμόδιοι, προφανώς πιστεύοντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα περιορίσουν την κατακραυγή.

Εν τούτοις, για τρίτη μέρα σήμερα, εκατοντάδες άνθρωποι παραμένουν εκτεθειμένοι στο κρύο και στο χιόνι, αφού ο χιονιάς και η κακοκαιρία που πλήττουν την χώρα μας έπληξαν και την Λέσβο...

Ο Τσακ Νόρις και ο … Αρτέμης!

Μεγάλωσα στον Πειραιά την εποχή που τα τρόφιμα δεν είχαν ημερομηνία λήξης, τα παιχνίδια είχαν κοφτερές γωνίες και οι ταράτσες δεν είχαν πεζούλια. Την εποχή που στα οκτώ σου είχες μάθει ότι οι καλοί κύριοι με τα μουστάκια που προσφέρουν καραμελίτσες θέλουν να σου πιάσουν το ποδαράκι.

Η κοινωνία της δεκαετίας του ’50 δεν είχε χώρο για κορόιδα. Από μικρός ήξερες ότι για να σου δίνουν κάτι όλο και κάτι θέλουνε. Ο παπάς δεκάρικο για τον αγιασμό, ο πολιτικός ψήφο για το κερασμένο ουζάκι και ο Αμερικάνος του στόλου κορίτσια για την Hersey σοκολάτα. Ο μόνος που έδινε χωρίς να θέλει ήταν ο φιλάνθρωπος Καραμουρτζούνης. Ως που να μάθει ο κόσμος ότι ψείριζε τα λεφτά από τους κουμπαράδες για τους φτωχούς και να μην μείνει κανένας…

Δάσκαλε που δίδασκες…

Οι τακτικές του παρελθόντος που εφάρμοσε κατά κόρον το βαθύ ΠΑΣΟΚ παραμένουν «ζωντανές» και μένουν ίδιες και απαράλλαχτες, για να μας θυμίζουν τις εποχές της ασυδοσίας που πληρώνουν τα τελευταία χρόνια με πόνο και αίμα οι Ελληνες.

Παρά την κρίση, τις μικρότερες δυνατότητες τακτοποίησης ημετέρων και την ασφυξία στους διορισμούς, πάντα βρίσκονται παραθυράκια για να βολεύονται (ή να... επιβραβεύονται) οι εκλεκτοί. Οπως έγινε γνωστό έπειτα από σχετική ερώτηση στη Βουλή, υφυπουργός χωρίς καμία αρμοδιότητα απέσπασε 15 υπαλλήλους στο πολιτικό γραφείο του! Και μάλιστα ενέκρινε να τους χορηγηθούν υπερωρίες 532 ωρών!

The Year of the Cat...

Al Stewart

Από την ίδια φωλιά…

Πολύ κουβέντα για τον Σώρρα. Κατόπιν εορτής όπως πάντα.

Από τότε με το νερό του Καματερού, από τότε με την αγία Αθανασία του Αιγάλεω, τα ίδια πάντα με κάθε αλήτη θαυματοποιό που υπόσχεται σε αφελείς λύση στα προβλήματά τους, είτε με το θαυματουργό νερό, είτε με τη δερματογραφική αποκάλυψη της μοίρας τους.

Ελληνικές κυβερνήσεις και Κράτος σε διαχρονική αδυναμία να προφυλάξουν από απατεώνες όσους πολίτες για κάποιους λόγους δεν μπορούν να αυτοπροστατευθούν...

Με την αποαριστεροποίηση κλείνει η μεταπολίτευση…

Μια χώρα χρεοκοπεί όταν οι πολιτικοί της γίνονται δημαγωγοί και υπακούουν στις Σειρήνες του λαϊκισμού. Μετά την πτώση της δικτατορίας το 1974, στη χώρα ξαναφούντωσαν τα εμφυλιοπολεμικά σύνδρομα. Μια ταραχώδης περίοδος είχε κλείσει και άνοιγε ένας κύκλος με ιδιαίτερα ιδεολογικά χαρακτηριστικά που θα αποτελούσαν το… πυρ στα θεμέλια της ελληνικής οικονομίας, οδηγώντας τη χώρα σε καθολική οικονομική εξάρτηση από τον διεθνή δανεισμό.

Μετά από δύο πετρελαϊκές κρίσεις το 1973 και το 1976, η δεκαετία του ΄70 έμελλε να είναι… μοιραία. Όταν στο Ηνωμένο Βασίλειο η Μάργκαρετ Θάτσερ έβλεπε τον κίνδυνο να τεθεί η χώρα υπό την κηδεμονία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου προχωρούσε σε ριζικές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες κατέστησαν τη χώρα ανεξάρτητη των εξελίξεων που κυοφορούνταν στη Γηραιά Ήπειρο ενόψει νομισματικής και οικονομικής ένωσης. Εμείς εδώ, κινηθήκαμε σε εντελώς διαφορετική ρότα, καθώς το χάσμα στη χωρισμένη Ελλάδα της δεξιάς και της αριστεράς δεν συνηγορούσε προς την κατεύθυνση φιλελευθεροποίησης της οικονομίας, αλλά αντίθετα, προς την περαιτέρω… κρατικοποίησή της για πολιτικούς λόγους…

Ο αετός που έμαθε να ζει σαν κότα…

‘Ενας βοσκός ζούσε σε μια καλύβα κοντά σε κάποιο δάσος και λίγο πιο μακρυά από το βουνό είχε το κοτέτσι του και το κοπάδι με τις κατσίκες. Τη χρονιά εκείνη η ξηρασία ήταν μεγάλη και δεν υπήρχε χορτάρι. Έτσι, ο βοσκός αποφάσισε να πάει τις κατσίκες του στην κορυφή του βουνού, όπου η υγρασία πιθανόν να ήταν μεγαλύτερη και όπου ήλπιζε να βρει δροσερό χορτάρι για τα ζώα του.

Όταν έφτασε εκεί ψηλά, άφησε τα ζώα του να βοσκήσουν ώρες πολλές, ώσπου νύχτωσε και αποφάσισε να κατέβει στην καλύβα του. Κατηφορίζοντας με το κοπάδι του είδε μπροστά του μια μεγάλη αετοφωλιά. Πλησιάζοντας, αντίκρισε δυο αετόπουλα, το ένα σκοτωμένο αφού είχε πέσει έξω από την φωλιά, και το άλλο, αν και σάλευε, έδειχνε σοβαρά τραυματισμένο...