Οπως η μούχλα στο ροκφόρ…

Οταν ο ΣΥΡΙΖΑ προσήλθε στα Μνημόνια, αγοράσαμε αλήθεια, έστω και αν την πληρώσαμε παραπάνω από όσο άξιζε. Μας έφυγε ένα κατοστάρικο δισεκατομμύρια, αλλά, τουλάχιστον, τελειώσαμε με τα ψέματα.

Η άφιξη του προέδρου Μακρόν στην Αθήνα δεν μας κοστίζει τίποτα πέρα από τα μέτρα ασφαλείας και την επίδειξη του επικοινωνιακού επαρχιωτισμού μας. Κάθε κυβέρνηση, όταν υποδέχεται ηγέτη μεγάλης χώρας παριστάνει ότι πρωταγωνιστεί σε γεγονός παγκόσμιας εμβέλειας. Η ΕΡΤ μάλιστα, διαφημίζει την κάλυψη, αναφέροντας ότι θα δίνει εικόνα στα διεθνή μέσα. Ναι, με δύο θέματα θα ασχολείται την Πέμπτη ο πλανήτης, με την κρίση στην Κορέα και την επίσκεψη Μακρόν στην Αθήνα…

Αξιολόγηση με το ζόρι…

Σκεφθείτε την εξής σκηνή: Υπάλληλος καθαριότητας σε ΟΤΑ που επιφυλάσσεται να συνεντευξιαστεί με τον προϊσταμενό του στο πλαίσιο της «αξιολόγησης» του ν. 4369/2016 υφίσταται bullying απ΄αυτόν ώστε να του «κάτσει» και να του πει με δικά του λόγια τη γνώμη του για τον στρατηγικό στόχο της μονάδας του. Ο προϊστάμενος έχει δύο όπλα για να κάμψει τις επιφυλάξεις του υπαλλήλου:

Το ένα είναι να τον κυνηγάει καθημερινά κάνοντάς του τον βίο αβίωτο. Αυτό το δικαίωμα του το δίνουν οι ερίτιμοι υπουργοί τη ΠΦΑ Γεροβασίλη και Σουρλέτης με την τροπολογία-μπαμπούλα που κατέθεσαν στη Βουλή. Το άλλο είναι να του κλείνει το μάτι και να του εξηγεί ότι δεν κινδυνεύει απ’ αυτήν, αφού η διαδικασία είναι σικέ κι ακόμη κι αν πάρει 0 σε όλα, δεν τρέχει τίποτα. Ο νόμος του δίνει την δυνατότητα να αναστοχαστεί για τον κακό του χαρακτήρα και να μπει σε πρόγραμμα αυτο-βελτίωσης…

Living on an Island...

Status Quo

Ναι, αλλά έχουμε ακσιοπρέπεια…

Κόψαμε και τις κορδέλες στο δρόμο, ήρθε η ανάπτυξη λοιπόν... Η ανάπτυξη ήρθε με τους ικανούς των κ Τσίπρα και Καμμένων.. ούλους μαζί που λένε οι αγράμματοι...

Ας δούμε την ακσιοπρέπεια που έφεραν οι Εθνοσωτήρες, όχι με τους αριθμούς των Ζαχαριάδηδων που ξαμολάνε στα κανάλια, αλλά με την πραγματικότητα.

Το φρέσκο γάλα αντικαταστάθηκε από το Νουνού και αυτό περισσότερο αραιωμένο. Το κρέας αντικαταστάθηκε από κύβους στη σούπα για να έχει γεύση κρέατος. Μακαρόνια ναι και μάλιστα με 0,48 λεπτά από εκείνα που βγάζει το σούπερ μάρκετ, γιατί τα Μίσκο και η Μέλισα κοστίζουν 0,80 λεπτά το πακέτο...

Ο κλέψας του κλέψαντος…

Κάποτε πιστεύαμε πως οι κακοχυμένοι συνταγματάρχες που μας κυβερνούσαν ήταν η εξαίρεση. Ηταν δύσκολο να ταυτιστείς με την κακογουστιά της «Πολεμικής Αρετής» ή τη σχιζοφρενική καθαρεύουσα του Παπαδόπουλου. Το πιστεύαμε ή μας άρεσε να το πιστεύουμε όλοι εμείς που μεγαλώναμε στα χρόνια της χούντας και για να πάρουμε ανάσα από τον κόσμο του καιρού μας ακούγαμε Stones και τρέχαμε στην προβολή του Woodstock για να φάμε καμιά σφαλιάρα απ’ την αστυνομία.

Η σφαλιάρα ήταν η απόδειξη ότι δεν είμαστε σαν κι «αυτούς», έγινε τίτλος τιμής και όσοι την πήραν στα σοβαρά στελέχωσαν τα τμήματα των επιλέκτων της δημοκρατίας. Ωσπου η Ελλάδα βαπτίστηκε εν μια νυκτί σε ευρωπαϊκή χώρα και πιστέψαμε πως ο βάτραχος έγινε πρίγκιπας. Νομίζαμε πως είχαμε ξεμπερδέψει με τις σφαλιάρες, κυρίως όμως με τον επαρχιωτισμό της χώρας που νομίζει ότι είναι το κέντρο του κόσμου, διότι είναι αρκούντως αμόρφωτη ώστε να μη βλέπει πέρα απ’ την μύτη της...

Αντίο… ΗΡΑ!

Κάποτε φοιτητές, μαζευόμασταν μια παρέα κάπου εκεί στα Εξάρχεια στο καφενείο Διδότου και Ζωοδόχου Πηγής κάποιες Κυριακές και παίρναμε το τρένο να ανέβουμε Θεσσαλονίκη να πάμε να δούμε... Χατζηπαναγή.

Δύο Παναθηναϊκοί, ένας Ολυμπιακός και ένας... τίποτε, ήταν η παρέα.

Πέρναγε η ώρα στο τρένο, με κάτι πόκες, κάτι ψευτοκαμάκια, κάτι από ψιλοκουβέντες για τις πολτικές μας διαφωνίες και κάποια στιγμή φτάναμε και στο Καυτανζόγλειο… Θυμάμαι ακόμα ένα μπρελόκ με τον Βάσια μπροστά και πίσω να γράφει «Αν δεν είσαι Ηρακλής τότε για ποιο λόγο ζεις» που πούλαγαν κάτι μικροπωλητές έξω από το γήπεδο…

Σαμαρά θα λέει και θα κλαίει ο Αλέξης…

Σήμερα θα αρχίσω να σας γράφω για την Οικονομία, όλα αυτά που ΔΕΝ διαβάζετε συχνά στον Ελληνικό Τύπο και δεν ακούτε στις ενημερωτικές εκπομπές του ηλεκτρονικών μέσων. Για να καταλάβετε σε τι «συμφορά» έχει οδηγήσει η οικονομική πολιτική του Τσίπρα…

* Πρώτον, δείτε το Γενικό Δείκτη του Χρηματιστηρίου Αθηνών… Ο Σαμαράς τον παρέλαβε, τον Ιούνιο του 2012, γύρω στις 535 μονάδες… Το Μάρτιο του 2014, σε λιγότερο από 2 χρόνια, είχε ανέβει στις 1369 μονάδες! Και τον Ιανουάριο του 2015, όταν λόγω του «επερχόμενου Τσίπρα» η αγορά προεξοφλούσε τα χειρότερα, ο Σαμαράς παρέδωσε το Γενικό Δείκτη, παρ’ όλα αυτά, στις 840 μονάδες! Δηλαδή και πάλι 57% πάνω από εκεί που τον παρέλαβε! Ο Τσίπρας, με τη σειρά του, παρέλαβε το Γενικό Δείκτη στις 840 μονάδες… 

Καραμανλής και Ανδρέας θα βουλιάξουν τον Τσίπρα…

Στο κυβερνητικό επιτελείο (πρέπει να) έχουν χάσει τη μπάλα. Διότι δεν έχουν καταλάβει ότι είναι άλλο πράγμα να ζητάς «βοήθεια» από ιστορικούς ηγέτες αντίπαλων παρατάξεων για να κατακτήσεις της εξουσία και άλλο για να την διατηρήσεις. Το πρώτο είναι εύκολα επιτεύξιμο, έχει ξαναγίνει. Το δεύτερο σχεδόν αδύνατο.

Στα χρόνια του αντιπολιτευτικού του οίστρου ο Αλέξης Τσίπρας έκανε τα πάντα. Την ίδια στιγμή που απαξίωνε συνολικά τη Μεταπολίτευση και λοιδορούσε τα δύο βασικά κόμματα που την εξέφρασαν(ΠΑΣΟΚ  και ΝΔ), δεν δίσταζε να εξυμνεί τους ιδρυτές τους. Ας θυμηθούμε…

How Soon is Now?

The Smiths

Η θεωρία του ενός άκρου…

«Είναι φθηνές και ανιστόρητες οι αντικομμουνιστικές αιτιάσεις», υποστηρίζουν. «Προσπαθούν να ταυτίσουν την πάλη για την πρόοδο της ανθρωπότητας και την κοινωνική δικαιοσύνη κατά του απάνθρωπου καπιταλιστικού συστήματος με τα μοναδικά στην Ιστορία εγκλήματα των ναζί σε βάρος των Εβραίων, των κομμουνιστών, των δημοκρατών, σε βάρος λαών ολόκληρων με γενοκτονικό τρόπο».

     

Η ταύτιση με τους ναζί μόνο στην αντίληψη των υπερασπιστών του ερυθρού ολοκληρωτισμού υπάρχει. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με ψηφίσματά του έχει εκφράσει τον «σεβασμό για όλα τα θύματα ολοκληρωτικών καθεστώτων στην Ευρώπη», και έχει ανακηρύξει την 23η Αυγούστου «πανευρωπαϊκή ημέρα μνήμης για τα θύματα όλων των ολοκληρωτικών και αυταρχικών καθεστώτων, που πρέπει να μνημονεύεται με αξιοπρέπεια και αμεροληψία». Η 23η Αυγούστου 1939 ήταν η ημέρα υπογραφής του Συμφώνου Ρίμπεντροπ - Μολότωφ περί μη επιθέσεως μεταξύ της ναζιστικής Γερμανίας και της Σοβιετικής Ένωσης, μία ενοχλητική υπόμνηση για τους απανταχού κομμουνιστές...