Θεματογραφια
Πολιτική
Πυρ κατά βούληση
Μουσικογραφίες
Οικονομία
Επικαιρότητα
Κόσμος
Ελλάδα
Άνθρωποι
Εξωτερικές Πηγές
Ιστορία
Επιστήμη
Νεολαία
Τεχνολογία
Βιβλιοφάγος
Αθλητισμός
Κινηματογράφος
Διαχείριση
Επιχειρηματικότητα
Εκλογές 2014
Ανεκδοτολογίες
Παράδοση
Διηγήματα
Καταγγελίες
Ορθομαγειρέματα
Ποίηση
Σύντομο ανέκδοτο
Εθελοντισμός
Racing
Αγροτική Ζωή
Videogames
Εκλογές 2019
28.11.17
Ο σύμβουλος, ο μπάφος και η… ανάπτυξη!
Όσοι ασχολούνται ενδελεχώς με τα του Σύριζα θα
θυμούνται πολύ καλά τις στοιχειοθετημένες και κοστολογημένες προτάσεις των
στελεχών του επί παντός επιστητού, όταν ήταν ακόμη στην αντιπολίτευση και την
χώρα διοικούσαν οι εξωνημένοι γερμανοτσολιάδες του Σαμαρά και του Βενιζέλου.
Ήταν οι ηρωικές εποχές του αγαναΧτισμού και των
αυτοσχέδιων λαϊκών δικαστηρίων στις πάνω και κάτω πλατείες, τότε που όλα
έδειχναν πως ένας άνεμος ελευθερίας πλησίαζε και θα καθάριζε στο πέρασμά του
την νοσηρή ατμόσφαιρα η οποία είχε τυλίξει επί χρόνια την πολύπαθη χώρα μας...
Ένας πρωθυπουργός που δεν καταλαβαίνει τη Δημοκρατία…
Το ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν πολυγουστάρει
τη Δημοκρατία δεν είναι περίεργο. Στο κάτω-κάτω είναι πολιτικό παιδί της
κομμουνιστικής αριστεράς και μεγάλωσε με καφενειακοπολιτικές συζητήσεις που
ξεκινούσαν από τους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε να καταλυθεί η αστική
δημοκρατία και κατέληγαν στο αν σπουδαιότερος ηγέτης ήταν ο Μάο ή ο Λένιν.
Η απέχθεια για τη Δημοκρατία είναι βασικό
στοιχείο της πολιτικής του υπόστασης, αλλά την ξέρουμε. Αυτό που ίσως να μην
μπορούσαμε να φανταστούμε (φυσικά και μπορούσαμε, για έμφαση το γράφω), είναι
το ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν μπορεί να καταλάβει ΤΙ είναι η Δημοκρατία. Αν
ήξερε, δεν θα είχε ποτέ ξεστομίσει αυτές τις κολοσσιαίου μεγέθους μπούρδες* και
σίγουρα θα είχε εμποδίσει τον παρατρεχάμενο που χειρίζεται το λογαριασμό
του στο τουίτερ να τις τουιτάρει…
Ένα… πούρο δώρο μαζί με το μέρισμα…
Ωραίο το βίντεο που σκέφτηκαν να φτιάξουν οι
σύμβουλοι του πρωθυπουργού (Καρανίκα εσύ;) για να προβάλλουν το κοινωνικό
μέρισμα που μοιράζει η κυβέρνηση. Λίγο τα κουτιά για πούρα, λίγο το Mont blanc της υπογραφής, λίγο η
συμπαθέστατη κοκκινοφορούσα κυρία στο περιστύλιο της Βουλής να διαβάζει από το
autocue το πόσο δίκαιη πράξη είναι η διανομή του εφάπαξ βοηθήματος, όλοι μας
ευθυμήσαμε.
Μόνο που ξέχασαν να αναφέρουν ότι για να
«πετύχουμε» αυτό το «θεάρεστο» αποτέλεσμα, έπρεπε πρώτα να κατακτήσουμε την
πρωτιά στον πίνακα του ΟΟΣΑ με τις χώρες που είχαν την μεγαλύτερη αύξηση στους
φόρους...
Τσίπρας - Καμμένος: Μαζί μέχρι τέλους…
Ελάχιστα από τα υπάρχοντα ερωτήματα απαντήθηκαν
στις ομιλίες του Πάνου Καμμένου και του Αλέξη Τσίπρα στη Βουλή. Αυτό που
σίγουρα απαντήθηκε είναι πόσο μακριά θα φτάσει η συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ:
Μέχρι τέλους. Ο Πρωθυπουργός μπήκε στην αίθουσα της Ολομέλειας την ώρα που
μιλούσε ο υπουργός Αμυνας και κυβερνητικός του εταίρος, ενώ ήταν γεμάτα τα
υπουργικά έδρανα και οι μισοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ χειροκροτούσαν κάθε κορώνα
του.
Οι υπόλοιποι άκουγαν παγωμένοι. Και πριν από την
ομιλία του κ. Τσίπρα, όση ώρα μιλούσε ο κ. Μητσοτάκης, ο Πρωθυπουργός κι ο
υπουργός του μιλούσαν μεταξύ τους, σκουντούσαν ο ένας τον άλλον, χλεύαζαν. Δύο
σιαμαίοι πολιτικοί, οι οποίοι είχαν συντονιστεί στα πάντα, ακόμα και στον
εκνευρισμό τους όταν ανέβηκαν στο βήμα, στην αγανάκτησή τους από τις άδικες
κατηγορίες, την αντίστασή τους στις «συμμορίες» και στη διαπλοκή που θέλουν να
ρίξουν την κυβέρνηση. Στην πραγματικότητα όμως δεν φώτισαν καμία πτυχή της
σκοτεινής υπόθεσης που ταράζει την κυβέρνηση…
27.11.17
O Ρέμος των Αλπεων…
Τα τελευταία καλοκαίρια σχολιάσαμε πολύ τις
εμφανίσεις του Αντώνη Ρέμου στην Μύκονο, όπου το τσιφτετέλι συναντούσε την πιο
ακριβή σαμπάνια και ο δημοφιλής τραγουδιστής, ως πρεσβευτής της νεοελληνικής
διασκέδασης, βροντοφώναζε: «Fuck Ibiza, only Mykonos» και «Mykonos fuck all the
world! Ok, I love this!». Συμμετείχε και εκείνος, με τον τρόπο του, στη διεθνή
διαφήμιση μιας χώρας με κυριότερο αξιοθέατο το… ξεσάλωμα.
Μιας Ελλάδας που καλεί τον επισκέπτη της να
διασκεδάσει ακούγοντας φτηνή μουσική (την οποία όμως σε περιπτώσεις όπως του
Ρέμου θα ακριβοπληρώσει), να πιει μέχρι τελικής πτώσεως ανακατεύοντας τσίπουρο
με ουίσκι και έπειτα να ξεράσει «στο περιγιάλι το κρυφό και άσπρο σαν
περιστέρι». Το κύμα θα ξεπλύνει την αηδία και αυτός, πίσω στην πατρίδα, θα
διηγείται πόσο έντονα διασκεδάζουν οι Ελληνες…
Το 19χρονο «μοντέλο», και η κρίση που περνάμε…
Αφγανοί
έχουν καταλάβει τα γραφεία του Σύριζα στην Μυτιλήνη, μάλιστα έγιναν και μάχες μεταξύ
τους με έναν νεκρό, Πακιστανοί συγκρούονται με παοκτσήδες στην Αθήνα,
πλημμυροπαθείς κλαίνε στην Μάνδρα, νεοδημοκράτες μαλώνουν με συριζαίους στη
βουλή για τα βλήματα του… Καμμένου, οι κατασχέσεις μισθών από την εφορία πάνε
σύννεφο, το ίδιο και οι πλειστηριασμοί ακινήτων, και τα μερίσματα ακόμη να
φανούν… α, να μην ξεχάσω και τον
ταλαίπωρο «πρόσφυγα πολέμου», που βίασε το 11μηνο(!) μωρό του…
Όλα
αυτά, και άλλα πολλά παρόμοια, είναι η τραγική
κατάληξη της οικονομικής κρίσης που ξέσπασε από το 2009 περίπου, με αποκορύφωμα
την εκλογή του Σύριζα … που τον ψηφίσαμε για να μας σώσει.
Όμως
η βαλίτσα πάει πολύ πιο μακριά, και πολύ πιο πίσω Και είναι άσχετη με την
οικονομική δυσπραγία. Έχει να κάνει με την κρίση αξιών που γιγαντώθηκε τα παλιά
καλά χρόνια της επίπλαστης ευμάρειας… τότε δηλαδή που λεφτά υπήρχαν (έστω
δανεικά κι αγύριστα) και μάλιστα με κλειδωμένη ισοτιμία…
Το «ανθρώπινο πρόσωπο» και άλλες αηδίες…
Υποθέτω πως απευθύνομαι σε άτομα και
συλλογικότητες που προέρχονται από την φρεναπάτη του «σοσιαλισμού με ανθρώπινο
πρόσωπο». Σε άτομα και συλλογικότητες που έως πρόσφατα, καυχιόνταν πως
βρίσκονται στην αναζήτηση ενός τρίτου δρόμου, μεταξύ καπιταλισμού και
κομμουνισμού.
Βέβαια, για να υπάρξουν σε περιβάλλον
καπιταλισμού, έδιναν τις σχετικές διαβεβαιώσεις στους αντιπροσώπους του. Για
παράδειγμα , δεν πρόκειται να ξεχάσω την δίκη των στελεχών του ΚΚ Εσωτερικού
καταμεσής της Χούντας. Τις ανατυπώσεις, στην ίδια περίοδο ενός τουρλουμπουκίου
από κάθε τύπου βιβλία επαναστατικής γυμναστικής που αφέθηκαν ελεύθερα για
διανομή…
Η εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού…
Για την εθνικολαϊκιστική Αριστερά το πράγμα
είναι απλό. Η πλημμυρίδα του μεταναστευτικού - προσφυγικού ήταν σαν ευχετήρια
κάρτα που της έστειλε ο αιώνας μας. Μετά το ιστορικό πέρας του προλεταριάτου,
για το οποίο είχαν διαβάσει στα νιάτα τους στα φυλλάδια των κομμουνιστικών ΤΕΙ,
δεν είχαν ξαναδεί τέτοιο συνωστισμό κατατρεγμένων.
Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες από τις
μουσουλμανικές χώρες λειτούργησαν ως υποκατάστατο του προλεταριάτου, ιστορικά
νεκρού πλέον με τον τρόπο που το περιγράφουν οι κλασικοί τους. Το είπε και ο
Εντγκάρ Μορέν, ένας συγγραφέας τον οποίον εκτιμώ κατά τα άλλα: «Οι μουσουλμάνοι
είναι οι νέοι κολασμένοι της γης»…
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)