Baby Honey...

The Pastels

Υλικό για εισαγγελέα...

Κάθε φορά που κάνει μια συνέντευξη αυτό το ουάου αγόρι Βαρουφάκης, έχω την αίσθηση ότι το κάνει σαν να επιδιώκει να συμπληρώσει έναν τεράστιο φανταστικό φάκελο, στον οποίο έχουν ταξινομηθεί όλα τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν κατά την πρώτη περίοδο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, από τον Ιανουάριο του 2015 ώς τον Ιούλιο του ίδιου χρόνου, που έγινε το περίφημο δημοψήφισμα.

Είναι δηλαδή σαν ο τύπος να λέει, κύριε εισαγγελέα μου, ξέχασα να σας πω και αυτό. Ή ότι, ξέρετε, τις προάλλες που σκάλιζα τα χαρτιά μου για κάτι άλλο, βρήκα και εκείνο το χαρτί που είχε χαθεί ανάμεσα στα υπόλοιπα, και το οποίο νομίζω ότι σας ενδιαφέρει, θα σας βοηθήσει να διαμορφώσετε γνώμη πριν απαγγείλετε την κατηγορία σας…

Θα μαζευόμαστε για ό,τι θέλουμε όποτε γουστάρουμε!

Στη χώρα που μια συμμορία αναρχο-τραμπούκων κάνει κάθε μέρα ντου σε υπουργικά γραφεία, πρεσβείες, συμβολαιογράφους και Μέσα Ενημέρωσης, και οι πρώην ηγέτες του Κινήματος δεν πληρώνω που μπλόκαραν τα διόδια διορίζονται στο Μαξίμου, η κυβέρνηση τρομοκρατεί, συκοφαντεί και λοιδωρεί τους Έλληνες πολίτες που θέλουν να διαδηλώσουν για την Μακεδονία και το όνομα... 

Έχει επιστρατεύσει λυτούς και δεμένους για να προπαγανδίζουν εναντίον του... να πας σε μια συγκέντρωση!! Πέραν από το θέμα του συλλαλητηρίου αυτό κάθε εαυτό, αμφισβητείται δηλαδή εμπράκτως το συνταγματικό δικαίωμα του... συναθροίζεσθαι, πράγματα που συμβαίνουν μόνο σε χούντες…

Η μεγάλη επιχείρηση εξαπάτησης των Ελλήνων στο Σκοπιανό…

Το "έργο" το έχουμε ξαναδεί στην περίπτωση του Σχεδίου Ανάν, όταν η συντριπτική πλειονότητα των ΜΜΕ, σε Κύπρο και Ελλάδα είχαν στήσει μια πολύ καλά οργανωμένη επιχείρηση εξαπάτησης και κατατρομοκράτησης της κοινής γνώμης, για να αναγκαστεί να αποδεχτεί εκείνο το κατάπτυστο σχέδιο, το οποίο δεν υλοποιήθηκε επειδή οι Έλληνες της Κύπρου είπαν το μεγάλο ΟΧΙ και έσωσαν το κράτος τους.

Αν είχε περάσει το Σχέδιο Ανάν, σήμερα δεν θα υπήρχε η Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία, όσο και αν την εκδικήθηκαν με το μνημόνιο και την λεηλασία των τραπεζών της, υφίσταται και διαχειρίζεται τα μείζονα θέματά της, με μεγάλη δυσκολία, αλλά πάντως τα διαχειρίζεται η ίδια και δεν λαμβάνουν αποφάσεις γι' αυτά οι ξένοι δικαστές, που προέβλεπε το κατάπτυστο εκείνο σχέδιο…

Εκλογικά σενάρια από ένα πανούργο μυαλό…

Μετά την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου τα εκλογικά σενάρια επανήλθαν. Η χώρα έχει εισέλθει σε μια άτυπη και παρατεταμένη προεκλογική περίοδο. Από τώρα έως τον Οκτώβριο έχουμε να δούμε πολλά και να ακούσουμε πολλά. Θα ακούσουμε για το… παραμύθι της απαλλαγής από τα μνημόνια λόγω εξόδου στις αγορές! Δηλαδή, έξοδο από τον μηχανισμό στήριξης με εξασφαλισμένα λεφτά και επιτόκιο του 1,5% (με 0,80% μας δανείζουν οι χώρες της Ευρωζώνης). Και …επιστροφή μας στις «άγριες» αγορές με τα επιτόκια άνω του 3% χωρίς εξασφαλισμένα λεφτά και με επιτροπεία έως το 2059!!!

Για τον σημερινό ένοικο του Μαξίμου θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να πείσει την κοινωνία περί «καθαρής εξόδου». Ήδη, αυτό φαίνεται και από τις δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών. Παίρνουν αποστάσεις στα περί… παραδείσου με το τέλος των μνημονίων! Πέραν αυτών βέβαια, υπάρχουν κάποιοι αφελείς ή βολεμένοι. Δεν έχουν καταλάβει ακόμη τη ζημιά του 2015 και για πόσες δεκαετίες θα μας…συνοδεύει. Ενδεχομένως και να μην θέλουν…

As Tears Go By...

Marianne Faithfull

Περί Σαμαρά…

Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 κάθε άλλο παρά νεοδημοκράτης ήμουν. Το αντίθετο μάλιστα, και άλλο τόσο. Εκείνα τα χρόνια αντιπαθούσα τον «εφιάλτη» Μητσοτάκη, τα είχα με τους πρασινοφρουρούς του  Πασόκ και την θλιβερή κατάντια του, και ήμουν  πυρ και μανία με την αεροσυνοδό φιλόσοφο που αργότερα  (1993) μάλιστα έγινε η«αόρατη πρωθυπουργός» της χώρας, με σύσσωμο το υπουργικό συμβούλιο του καταβεβλημένου και σκιά του άλλοτε εαυτού του Ανδρέα να την προσκυνάει και να την γλείφει πατόκορφα.

Ακόμη θυμάμαι εμβριθή άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά να αιτιολογούν τις φήμες ότι η Μιμή θα αναλάβει οσονούπω την προεδρία του Πασόκ, αφού είναι ιδιαίτερα μορφωμένη και έχει σπουδάσει και δίπλα στον Κούντερα!!!! Μιλάω για τις εποχές της Βαγγέλως, της Πόπης Κοτοπούλη Τουρλουμπούση, και του Κοσκωτά. Τέλος πάντων…

Ο «γρήγορος» Σπύρος, ο αγωνιστής!

Στα μέσα του 1970, μετά την «επαναδημοκράτιση», είδα τον Σπύρο να σουλατσάρει από καφενείο σε καφενείο με δυο τρεις εφημερίδες στη μασχάλη. Όλες στο πρωτοσέλιδο είχαν τη φωτογραφία του «εθνάρχη» με τα ατάσθαλα φρύδια. Ο Σπύρος με κοτλέ καμπάνα παντελόνι, πουκαμισάκι ξεκούμπωτο με την τρίχα βιτρίνα και τον παχύ σταυρό απ' τα βαφτίσια του.

Έλεγε ιστορίες στους θαμώνες για την εξορία που τον έστειλε η χούντα. «Αυτοεξορισμένος»κι αυτός στη Σουηδία. Δεν ήταν κι άσχημα τελικά. Έλεγε και ξανάλεγε την ιστορία για τα κορόιδα τους Σουηδούς, που του αγοράσανε αμάξι επειδή είχε κάνει δήλωση πως το δικό του… κάηκε. Κρατική ασφάλεια, κοινωνικό κράτος, κλπ. Ένα πλαστό χαρτί απώλειας και να σου ο λαζός με το καινούριο Volvo!
Mε αυτό το Volvo ήρθε στην Ελλάδα το 1976, και με την ιδιότητα του αντιστασιακού, του αυτοεξόριστου, του  κατατρεγμένου αντιφρονούντα, κι αμέσως έπιασε δουλειά…

Προφητικό βιβλίο;

Διαβάσαμε ένα άρθρο και μας έκανε τεράστια εντύπωση. Το τελευταίο καιρό πολλοί ανακαλύπτουν τη διαχρονική γραφή ποιημάτων και άρθρων, όμως όταν έπεσε το συγκεκριμένο στην αντίληψή μας δε το πιστεύαμε το πόσο «μέσα» έπεσε στις προβλέψεις του ένας άνθρωπος το 1952.

Ήταν Γενάρης του 1952, όταν ο Ισίδωρος Πόσδαγλης ολοκλήρωνε το πόνημά του «Πατριωτική Οικονομική Πολιτική», ένα μικρό βιβλιαράκι που «κάποιοι» φρόντισαν να εξαφανιστεί. Αντίτυπά του μοιράζονταν από χέρι σε χέρι μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του 1980, περίπου τρεις δεκαετίες μετά την πρώτη του έκδοση από τις οικονομικές εκδόσεις «Μπιστιρλή», το γνωστό στους μυημένους εξειδικευμένο εκδοτικό οίκο που από τις αρχές του αιώνα εξέδιδε τα πλέον προχωρημένα επιστημονικά συγγράμματα για λίγους και εκλεκτούς…

Η... αριστερά του Κυρίου!

Βρε πώς αλλάζουν οι καιροί... Από την Δεξιά του Κυρίου του μακαριστού Χριστόδουλου στις εκλογές του 2004 φτάσαμε σήμερα στην... αριστερά του Κυρίου, όπως προκύπτει από τη νέα συνάντηση Τσίπρα - Ιερώνυμου.

Μία συνάντηση που ακολούθησε μετά την ενημέρωση του πρωθυπουργού από τον υπουργό εξωτερικών για τις λεπτομέρειες της συνάντησης των διαπραγματευτών με τον κύριο Νίμιτς για το Σκοπιανό. Τι θα περίμενε κανείς να συμβεί αμέσως μετά; Πού θα πήγαινε το μυαλό, σε ποια συνάντηση, σε ποια ενημέρωση; Τι θα έπρεπε προφανώς να πράξει ο πρωθυπουργός; Μήπως να ενημερώσει τους αρχηγούς των κομμάτων; Σεβόμενος την Δημοκρατία και τον κοινοβουλευτισμό; Για ένα τόσο μεγάλης σημασίας εθνικό ζήτημα...