Radio Ga Ga...

Queen

Με τα capital controls τι θα γίνει;

Αν λοιπόν όλα πάνε καλά, τον Αύγουστο τελειώνουμε από τα Μνημόνια. Έτσι δεν λέμε; Αναρωτιέμαι, αλήθεια, αυτό θα σημάνει και έξοδο από τα capital controls; Αλλιώς για ποια εμπιστοσύνη ή αξιοπιστία θα μιλάμε;

Γιατί θυμήθηκα τα capital controls; Τι να κάνουμε; Υπάρχουν κι άλλα πράγματα εκτός από τη... Novartiάδα. Δεν μπορεί να σταματήσει... η Γη να κινείται επειδή η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να πάει μέχρι τις εκλογές - όποτε και αν γίνουν - με φουλ σκανδαλολογία... Αυτό εννοείται και δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να ξεδιαλύνονται τέτοιες υποθέσεις. Η δικαιοσύνη μπορεί να κάνει τη δουλειά της και οι ένοχοι, όπου προκύψουν αδιάσειστα στοιχεία, να πληρώσουν. Όποιοι και αν είναι αυτοί. Από αυτό ωστόσο μέχρι την πολιτική της αρένας και το πολιτικό τσίρκο υπάρχει μεγάλη απόσταση…

ΣΥΡΙΖΑ λέμε και κλαίμε…

Φεβρουάριος του 2018 και έχουμε και λέμε:

Πρώτον, όπως έχουν επισημάνει ξένοι αρμόδιοι, το πρώτο εξάμηνο του Σύριζα, τότε που κυριαρχούσε η «μπαρουφολατρεία», κόστισε στη χώρα εκατοντάδες δισεκατομμύρια.

Δεύτερον, όπως πάλι έχουν δηλώσει εκπρόσωποι των δανειστών, καλά που ήρθε ο Τσίπρας στα πράγματα κι έτσι η ελληνική κυβέρνηση εκτελεί χωρίς καμιά αντίδραση τα σφιχτά μέτρα και τις επιταγές λιτότητας που επιβάλλουν τα σκληρά μνημόνια τα οποία υποτίθεται πως θα καταργούσε το τσίρκο της Κουμουνδούρου…

Εξουσία και ακτιβισμός…

Ο​​πως και αν καταλήξει η υπόθεση Novartis, ο ΣΥΡΙΖΑ ζει ημέρες δόξας. Η σπουδή με την οποία κυβερνητικοί παράγοντες ενεπλάκησαν σε μια δικαστική υπόθεση δεν μπορεί να είναι ατύχημα, το προϊόν απροσεξίας.

Το βαρύ ατόπημα μπορεί να ήταν μόνο συνειδητή επιλογή, μια προσπάθεια της κυβέρνησης να οικειοποιηθεί την έρευνα, να δείξει υπερβάλλοντα ζήλο στον πόλεμο κατά της διαφθοράς, να φανεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν λογαριάζει τύπους όταν συγκρούεται με το παλιό και, κατ’ αυτόν, σάπιο πολιτικό σύστημα. Ο ΣΥΡΙΖΑ του ακτιβισμού αξιοποιεί πλήρως τους μηχανισμούς της εξουσίας και γνωρίζει καλά πώς να επηρεάζει το κλίμα στη δημόσια ζωή…

Δεύτερες σκέψεις στο Μαξίμου…

 Μετά τους πρώτους πανηγυρισμούς για «οριστικό χτύπημα του παλαιού πολιτικού συστήματος» με την αποκάλυψη του σκανδάλου Novartis και την ευφορία των υπουργών, η οποία εκφράστηκε μέσω δηλώσεων των κ.κ. Στ. Κοντονή και Δημ. Παπαγγελόπουλου(περί του «μεγαλύτερου σκανδάλου της Μεταπολίτευσης» κ.λπ.), άρχισαν, μαθαίνω, να κυριαρχούν δεύτερες, ψυχραιμότερες σκέψεις στο Μέγαρο Μαξίμου και προσωπικά στον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα. Και εξηγούμαι...

Οι έντονες αντιδράσεις των θιγομένων, οι οποίοι απείλησαν με μηνύσεις και αγωγές, κάνοντας λόγο για σκευωρία, ζητώντας παράλληλα την αποκάλυψη των λεγόμενων προστατευόμενων μαρτύρων και αμφισβητώντας την αξιοπιστία των καταθέσεών τους, έκαναν πολλούς στην κυβέρνηση αλλά και τον Πρόεδρο της Βουλής Νίκο Βούτση να το ξανασκεφθούν πιο ώριμα και πιο πολιτικά. Προφανώς ο Πρόεδρος της Βουλής κατάλαβε ότι η μεθόδευση που ακολουθήθηκε στο σκάνδαλο Novartis μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στη διάλυση του πολιτικού συστήματος…

Messages...

Orchestral Manoeuvres in the Dark

Τα "θανάσιμα" λάθη της Μαρέβας

Ή πως αλλιώς «επωάζεται το αυγό του φιδιού»

Απορώ πως μια ευφυής γυναίκα έχει κάνει μαζεμένα τόσα πολλά λάθη.

Πρώτον: αντί να διοριστεί κάπου στο δημόσιο, όπως η Περιστέρα για παράδειγμα, πήγε και ασχολήθηκε με επιχειρήσεις! Επιχειρήσεις στην Ελλάδα; Την τελευταία σοβιετία της υφηλίου!

Συναίνεση και καλλιστεία…

Εδώ και τριάντα περίπου χρόνια, για να αποκρούσουν τις κατηγορίες πως βγάζουν στην πασαρέλα κομμάτια κρέατος, οι διοργανωτές των καλλιστείων επιχειρούν να αναδείξουν τον εσωτερικό κόσμο των διαγωνιζομένων. Πώς; Με μια ερώτηση με πανανθρώπινα μηνύματα.

Όλες οι διαγωνιζόμενες είναι υπέρ της παγκόσμιας ειρήνης, υπέρ της ισότητας και να μην πεθαίνουν τα παιδάκια στην Αφρική. Αυτό είναι! Οι εστεμμένες της πασαρέλας το’χουν - έχουν αυτό που δεν έχουν όλοι οι άλλοι, οι ηγέτες, τα κινήματα, οι παγκόσμιοι οργανισμοί. Το’χει και ο Μαραντζίδης. Συναίνεση ούμπερ άλλες! Για να μην νικήσει ο εθνολαϊκισμός, για να μην ενδυναμωθεί η ακροδεξιά…

Το άστρο του Αλέξη, που λέγαμε…

Το λέω και το γράφω εδώ και χρόνια, σε σημείο να γίνομαι εμμονικός και να δέχομαι επιθέσεις ως «κρυφοαλεξικός». Τι λέω; Ότι αν ο σημερινός πρωθυπουργός πιαστεί καμιά μέρα επ’ αυτοφώρω να σφάζει νήπια στην πλατεία Συντάγματος, όχι μόνο δεν θα ανοίξει ρουθούνι, αλλά θα βρεθούν μπόλικοι συμπολίτες μας να τον δικαιολογήσουν αφού «κάποιο λόγο θα είχε ο άνθρωπος»…

Και μπορεί σήμερα, μετά τις δεκάδες κυβιστήσεις και απάτες, ο Τσίπρας να μην έχει φανατικούς οπαδούς που πίνουν νερό στο όνομά του, αλλά συνεχίζει να έχει πολιτικό άστρο. Το ίδιο άστρο που τον οδήγησε μέσα σε δέκα χρόνια, αυτόν, έναν σχεδόν άγνωστο και επιπέδου ντελιβερά ημιμαθή καταληψία να καταλήξει πρωθυπουργός! Και μάλιστα όχι σε καμιά τριτοκοσμική υποσαχάρια μπανανία, αλλά σε χώρα μέλος του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, και της ευρωζώνης…

Η Δεξιά συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ κι ο Καραμανλής…

Ο Μητσοτάκης, έκανε αυτό που δεν έκανε ο Σαμαράς όσο ήταν πρωθυπουργός. Διέγραψε τον περιβόητο Αντώναρο. Το πιο ετερόφωτο «στέλεχος» (λέμε τώρα) της Νέας Δημοκρατίας. Τον άνθρωπο που από τον εκσυγχρονισμό του ΠαΣοΚ προσεταιρίστηκε τον Κώστα Καραμανλή κι εκείνος τον έκανε κυβερνητικό εκπρόσωπο και βουλευτή άνευ ψήφου (Επικρατείας).

Κι είναι χαρακτηριστικό της μετριότητάς του, ότι παρά τη

μεγάλη του προβολή (εκ της θέσης του), δεν κατάφερε να εκλεγεί βουλευτής με σταυρό προτίμησης, τις δυο φορές που επιχείρησε.

Άρα, αφού τον είχαν απορρίψει - διαγράψει οι ψηφοφόροι, του έδωσε την χαριστική βολή ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας…