She's in Parties...

Bauhaus

Προσόντα…

Είμαι βέβαιος ότι ο ελληνικός λαός αγνοούσε έως προσφάτως την ύπαρξη του Τζανακόπουλου.

Το βιογραφικό του λέει ότι υπήρξε για πέντε χρόνια γραμματέας της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ και μετά νομικός σύμβουλος του Αλέξη Τσίπρα στην αντιπολίτευση.

Στο ίδιο κείμενο αναφέρεται ως «δικηγόρος» και «υποψήφιος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Λονδίνου».

Το πρώτο δεν συνοδεύεται από κάποια αναφορά σε συγκεκριμένη επαγγελματική δραστηριότητα - και πού να προλάβει άλλωστε μεταξύ Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ και Τσίπρα!

Το δεύτερο μάλλον υπονοεί «αιώνιος υποψήφιος» διότι δεν τον κόβω να επιδίδεται εσχάτως σε ερευνητικό έργο…

Τι παίζει άραγε με τους «πρόσφυγες»;

Έβλεπα χθες την επίσκεψη του γελαστού παιδιού στη Μυτιλήνη, και την «μεγαλειώδη» υποδοχή που του επεφύλαξαν οι κάτοικοι, μια υποδοχή όχι και τόσο αντάξια του μεγάλου ποσοστού με το οποίο τον είχαν ψηφίσει στις προηγούμενες εκλογές, για να τους σώσει και αυτούς.

Μια υποδοχή που μου θύμισε την αντίστοιχη των Αθηναίων όταν έμπαινε η Βέρμαχτ στην πόλη τους. Κλειστά μαγαζιά και έρημοι δρόμοι. Εκτός από κάποιους λίγους βαλτούς που περίμεναν τα SS με ανθοδέσμες. Όπως κάποιες κυράτσες περίμεναν χθες τον Αλέξη για να τον αγκαλιάσουν…

Το «κόκκινο νησί», όπως λέγονταν παλιά, μίλησε δηλαδή και πάλι, από την ανάποδη….

Far Away Eyes...

The Rolling Stones

Γιάνη μου, το μπουμπούκι σου…

Για δες πού φτάσαμε! Από τον «άνθρωπο με το γαρίφαλο», αυτή τη ρομαντική μέσα στην τραγικότητά της φιγούρα που έρχεται από μια χώρα ρημαγμένη από τον Εμφύλιο, στον ναρκισσευόμενο άνθρωπο με το γαρίφαλο και με το «σιωπή, οραματίζομαι το μέλλον της πατρίδας» βλέμμα, που συμμετείχε στη φετινή πορεία για την Πρωτομαγιά, σχεδόν μονοπωλώντας την προσοχή μας.

Αυτό που σίγουρα μένει αναλλοίωτο και στις δύο περιπτώσεις είναι το «χώρα ρημαγμένη», το βλέπουμε καθημερινά γύρω μας, το ζούμε στο πετσί μας. Εκείνο που αλλάζει είναι η ποιότητα των ανθρώπων που συμμετέχουν στην πολιτική ζωή της χώρας και η χρήση των συμβόλων…

Warpainting...

The Myrrors

I Wish I Knew You When I Was Young...

The Revivalists

Μεγάλη φιέστα στην Μυτιλήνη (μπορεί και στην Λέσβο)…

Ο Αλέξης θα πάει λέει στη Μυτιλήνη! Στις 3 του Μάη. Αν και αρχικά σκέπτονταν να επισκεφτεί την Λέσβο, τελικά και κατόπιν ωρίμου σκέψεως αποφάσισε για Μυτιλήνη που είναι πιο κοντά.

 

Περιμένοντας τον Αλέξη

Γιατί πάει εκεί; Μα για να γιορτάσει τις κυβερνητικές επιτυχίες στο μεταναστευτικό (και όχι μόνο) και για να τονώσει το ηθικό των πάμπολλων ψηφοφόρων του στο «κόκκινο νησί», οι οποίοι τον ψήφισαν με δυο χέρια τόσο τον Γενάρη του ’15, όσο και τον Σεπτέμβρη… τότε που ήταν κλειστές οι τράπεζες, και οι παππούδες με τις γιαγιάδες περίμεναν με τις ώρες μέσα στο λιοπύρι, στις ουρές των ΑΤΜ, για να πάρουν … 60 ευρώ.

Ναι, αλλά ήμασταν περήφανοι και αξιοπρεπείς, είχαμε γλιτώσει από τα μαμισιάτικα του Χαρδούβελη, και δεν σκύβαμε μπροστά στον κάθε Γερμανό και Ολλανδό γκεσταπίτη, όπως έκαναν οι προηγούμενοι. Έτσι δεν είναι;

Τι ζούμε κι εμείς Θεέ μου…

Το ζήσαμε κι αυτό. Μετά από το φιάσκο με τις «αόρατες» γαλλικές φρεγάτες, ο Μπάνος έκανε την ρελάνς του προάγοντας σε υποναύαρχο την … Μπουμπουλίνα! Σπέρνοντας τον πανικό στους γείτονες εξ Ανατολών (αλλά και στον κυρ Φώτη που τον παρακολουθεί ασθμαίνοντας).

Σου λέει αφού δεν μπορώ να αποτρέψω τις τουρκικές βλέψεις στο Αιγαίο με σύγχρονα πλοία που δυστυχώς κοστίζουν, ας κάνω τον Ερντογάν να τρέμει ενθυμούμενος την ηρωίδα του ’21. Και άσε τον κυρ Φώτη να τρώει την σκόνη μου…

Τώρα, πως γίνεται μια κυβέρνηση που εξελέγη διότι μεταξύ άλλων υπόσχονταν κατάργηση της θητείας και άλλα τέτοια φιλειρηνικά, να σέρνεται πίσω από τον εθνοπρεπή στρατόκαυλο κ. Συγκαμένο, μόνο ένας ψυχίατρος (ή πρωκτολόγος), κατά προτίμηση αριστερός, θα μπορούσε να μας πει…

Ελληνική Υπηρεσία για τα UFO…

Μεγάλη απογοήτευση πήρα από την παραίτηση Κριμιζή από την ελληνική NASA. Ακόμα δεν το έχω χωνέψει. Γιατί, άλλωστε, εκ πρώτης όψεως, Κριμιζής και Παππάς έχουν πολλά κοινά σημεία. Και οι δυο έχουν δουλέψει πολύ. Ο ένας στην κανονική NASA ο άλλος στην Τ.Ο. Αμπελοκήπων. Ένα το κρατούμενο. 

Και οι δυο επίσης  έχουν δώσει το όνομά τους σε κάτι. Ο Κριμιζής σε έναν αστεροειδή, ο Παππάς στον νόμο που κατέπεσε σαν μετεωρίτης στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Εντάξει, δεν είναι ακριβώς το ίδιο. Αλλά και ποιος μας λέει ότι και ο αστεροειδής δεν θα καταπέσει; Εκεί θα μείνει; Για πάντα;