Screamer...

King's X

Ο ανάλγητος Δαλάι Λάμα, και η … κυρά Τασία!

Θυμόσαστε την εποχή της χούντας των σαμαροβενιζέλων;

Τότε που οι άπονοι κυβερνώντες μας όχι μόνο απέτρεπαν τις μαζικές αποβάσεις ταλαιπωρημένων «προσφύγων πολέμου» (από χώρες που δεν είχαν πόλεμο) στα νησιά μας, αλλά όσοι δυστυχείς τα κατάφερναν, τους μπουζούριαζαν μέσα σε ανήλιαγα κοντέινερ, στο σύγχρονο Νταχάου την Αμυγδαλέζα, όπου τους έσβηναν ακόμη και τα αιρκοντίσια μέρα μεσημέρι…

Για τέτοιες απάνθρωπες καταστάσεις μιλάμε, με τους σαμαροβενιζέλους να εφαρμόζουν ότι σαδιστικό γκεσταπίτικο τερτίπι τους κατέβαζε η κούτρα τους, προκειμένου να βασανίσουν τα αθώα γυναικόπαιδα, που η σκληρή μοίρα του πολέμου έφερνε στη χώρα μας…

Ο Δημήτρης και εγώ – και εκατομμύρια άλλοι…

   Δεν το κάνω ποτέ, αλλά σήμερα δικαιολογείται μια «εξαίρεση»…

Θα ξεκινήσω με απόσπασμα από χθεσινό άρθρο ένας γνωστού δημοσιογράφου, που προέρχεται μάλιστα από την Αριστερά, στη συνέχεια θήτευσε για δεκαετίες στο ΠΑΣΟΚ και πρόσφατα, λέγεται, εντάχθηκε στα ψηφοδέλτια της Νέας Δημοκρατίας… Πρόκειται για τον Δημήτρη Καμπουράκη.

  

Κατά καιρούς έχω διαφωνήσει μαζί του. Κάποιες φορές, έχουμε συγκρουστεί κι όλα. Άλλες φορές, όμως, έχω συμφωνήσει με όσα γράφει. Συμβαίνουν αυτά…

Ο λόγος που ξεκινάω με απόσπασμα από χθεσινό του δημοσίευμα (στην ιστοσελίδα liberal) είναι όχι μόνο (κι όχι τόσο) γιατί συμφωνώ με αυτό που έγραψε…Αλλά γιατί έχει σημασία ποιος το έγραψε…

Το Facebook δουλεύει για τα συριζοτρόλ…

Εδώ και καιρό το Facebook έχει ξεφύγει και έχει αγριέψει… με ή χωρίς λόγο.

Έτσι, καθημερινά βλέπουμε αναρτήσεις να κατεβαίνουν, δημοσιεύσεις να εξαφανίζονται, και προφίλ χρηστών να … εξαϋλώνονται. Πολλές φορές με εντελώς σαθρές δικαιολογίες, όπως π.χ. ότι το περιεχόμενο ενός πολιτικού άρθρου, ή το βίντεο με κάποιο τραγούδι είναι … πορνό!

Ειδικά στην Ελλάδα, όπου τα τρόλς του Σύριζα, για τα οποία κάποτε κοκορεύονταν η Κουμουνδούρου, όχι μόνο επιτίθενται εν χορώ σε αντίθετες απόψεις, αλλά πληρώνονται κιόλας, και μάλιστα καλά…

Child in Time...

Deep Purple

Θα ζήσουμε σε ενδιαφέροντες καιρούς…

Μπορεί στη χώρα μας να ζούμε κοσμογονικές αλλαγές όσον αφορά στις απόψεις μας περί «Αριστεράς», τις οποίες ο Αλέξης και το τσούρμο του φρόντισαν να αλλάξουν προς το δυσμενέστερο, με αποτέλεσμα σήμερα να δηλώνουν «αριστεροί» μόνο όσοι βολεύονται από τον συριζέικο καθεστωτισμό μαζί με κάποιους που  απλά παραμένουν κολλημένοι στις εφηβικές τους αγκυλώσεις, περιμένοντας με τη σειρά τους μια καρέκλα στα σαλόνια της εξουσίας, ή απλά … την επανάσταση, όμως στην υπόλοιπη Ευρώπη (και στον δυτικό κόσμο) τα πράγματα αλλάζουν γενικώς.

Κι αυτή η κοσμογονική αλλαγή που διαμορφώνεται μέρα με τη μέρα, απειλώντας να αλλάξει εκ βάθρων όλα όσα ξέραμε ή είχαμε συνδυάσει με την δημοκρατική φιλελεύθερη Ευρώπη, έχει να κάνει με την αθρόα και εν πολλοίς ανεξέλεγκτη (λαθρο)μετανάστευση...

Istanbul is Sleepy...

The Liminanas

Στη Μόρια, αδελφές, στη Μόρια…

Ποιους παραδείσιους λειμώνες απολαμβάνουν όσοι σκαρφάλωναν στα κάγκελα της Αμυγδαλέζας, φώναζαν με φωνή ντουντούκα να κλείσει το «στρατόπεδο συγκέντρωσης» και διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους διότι το μενού περιείχε υπερβολικές δόσεις κοτόπουλου; Μα αγαπητοί εν ανθρωπισμώ αδελφοί, η ερώτηση είναι ρητορική.

Απολαμβάνουν τη γαλήνη όσων έχουν τη συνείδησή τους καθαρή, όσων αισθάνονται ότι έκαμαν το καθήκον τους και εξετέλεσαν τον επί γης προορισμό τους. Και την Αμυγδαλέζα έκλεισαν και τις εκλογές κέρδισαν. Τώρα πετούν στους αστερισμούς της Αριστεράς και της προόδου και από εκεί ψηλά η Μόρια είναι μια κουκκίδα στον χάρτη του δορυφόρου…

La Mort à Ceux Qui Ne Donnent Rien

Brian Jonestown Massacre

Η νέα πολιτική φουρνιά της Ιταλίας, ίσως τα καταφέρει…

Στη Βρετανία του Tony Blair υπήρχε η πεποίθηση ότι αν ένα ζήτημα μείνει για πολύ καιρό στις πρώτες σελίδες των εφημερίδων, αυτό θα ήταν ζημιογόνο για τη κυβέρνηση.

Στην Ιταλία του σήμερα ισχύει το αντίθετο. Δυο ζητήματα συνεχίζουν να κυριαρχούν στις ειδήσεις, με την κυβέρνηση να κερδίζει δημοσκοπικά.

Το πρώτο έχει να κάνει με τη κατάρρευση της γέφυρας Morandi στη Γένοβα την 14^η Αυγούστου. Έκτοτε, υπάρχουν συνεχείς κατηγορίες για το ποιος ήξερε τι, σε ποιον το είπε, και πότε…

Μιλάμε για μια εθνική τραγωδία, με 43 νεκρούς, που αφορά σε έναν βασικό αυτοκινητόδρομο ο οποίος ενώνει την Ιταλία με τη Γαλλία. Πολλά από τα θύματα ήταν ξένοι, με αποτέλεσμα τη διόγκωση της εθνικής ντροπής.

Λόγω της τεράστιας σημασίας της τραγωδίας αυτής, θα πρέπει να γνωρίζουμε τι σκέφτονται οι Ιταλοί πολίτες...