Δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες…

Πράγματα και θαύματα συμβαίνουν στη Σουηδία, που δεν της έφταναν τα χίλια μύρια προβλήματα με τους «πρόσφυγες πολέμου», και τον νόμο της Σαρίας, που θεριεύει στις γειτονιές των μεγαλουπόλεων, έχουν τώρα και θέματα με την βασιλική οικογένεια.

Η οποία αυξάνεται και πληθαίνεται (ζωή να ‘χει) με γοργούς ρυθμούς, αλλά αυτό της δημιουργεί προβλήματα «υπεπληθυσμού», και μάλλον δεν χωράνε πλέον στα παλάτια...

Να πως εξηγούνται όλα… πάσχουμε από «οικοφοβία»!

Αν κρίνω σωστά τη κοινωνία μας, και όπως αυτή εξελίσσεται καθημερινά τα τελευταία ιδιαίτερα περίεργα χρόνια, οι παλιές διακρίσεις μεταξύ αριστερών και δεξιών έχουν μεταλλαχθεί σε νέες διακρίσεις μεταξύ «ξενοφοβικών» και … «οικοφοβικών».

Τι σημαίνει όμως οικοφοβικός;

Οικοφοβία είναι η ακριβώς αντίθετη έννοια της ξενοφοβίας.

Ξενοφοβία σημαίνει να φοβάσαι ή να απεχθάνεσαι οτιδήποτε ξένο, οτιδήποτε διαφορετικό, ενώ οικοφοβία σημαίνει να απεχθάνεσαι την δική σου κουλτούρα, τον δικό σου πολιτισμό, τους συμπατριώτες σου δηλαδή.

Κάτι που όλο και πιο πολύ χαρακτηρίζει τους μέχρι πρότινος «αριστερούς» της χώρας…

Μη μας εξοργίζετε…

Κάποιοι – άθλιοι «πολιτικώς ορθοί» – κουνάνε το δάχτυλο στην συντριπτική πλειονότητα του Ελληνικού λαού και ρωτάνε;

--Ξεχάσατε πως και οι Έλληνες υπήρξαν κάποτε και πρόσφυγες και μετανάστες;

Δηλαδή εξομοιώνουν την τραγωδία του Ελληνισμού τον 20ο Αιώνα με την …«μπίζνα» της λαθρομετανάστευσης σήμερα!

Ε λοιπόν, επειδή συμβαίνει να είμαι γόνος ΚΑΙ προσφύγων (από τη Μικρά Ασία) ΚΑΙ μεταναστών, κι επειδή μεγάλωσα με ιστορίες ΚΑΙ από την προσφυγιά του 1922 ΚΑΙ από τη μετανάστευση (όλα τα επόμενα χρόνια, και αλλεπάλληλες φορές μάλιστα), ΔΕΝ δέχομαι καμία «εξομοίωση», με αυτό που βιώνει η Ελλάδα σήμερα. Καμία απολύτως!

Κι όσοι επιχειρούν τέτοιους «παραλληλισμούς», προσβάλλουν βάναυσα της μνήμη των γονέων και των παππούδων μας…

Ο κωλοτούμπας Ντόναλντ, και τα μαθήματα γεωπολιτικής realpolitic…

Πάνω που πάω να τον συμπαθήσω, τσουπ… κάνει μια ακόμη ανεξήγητη «τρίπλα» και με φέρνει στα ίσια μου.

Για τον Ντόναλντ μιλάω, εκείνον τον απρόβλεπτο τύπο με το μαλλί αλά «τσαλαπετεινός», που χθες έκανε μια ακόμη θεαματική κυβίστηση, στέλνοντας αδιάβαστους ακόμη και τους απανταχού θαυμαστές του.

Τι έκανε; Έδωσε το πράσινο φως στην Τουρκία, με την οποία υποτίθεται πως η Αμερική είναι στα μαχαίρια εδώ και καιρό, να εισβάλει στη βόρεια Συρία, και άρα να πλήξει καίρια τους Κούρδους της περιοχής, οι οποίοι εδώ και αρκετά χρόνια είναι οι πιο πολύτιμοι σύμμαχοι των ΗΠΑ στον αγώνα εναντίον των τζιχαντιστών του ISIS…

Η προοδευτική γελοιότητα των κομμουνιστών…

Έχω αναφερθεί (επικρινόμενος από την δήθεν προοδευτική νομενκλατούρα) στο γεγονός ότι το να είσαι Αριστερός στην Ελλάδα αποτελεί άκρως προσοδοφόρο επάγγελμα. 

Κι έχω αναφερθεί επανειλημμένως στο γεγονός πως είναι  παγκόσμια πρωτοτυπία ότι το ΚΚΕ κι εν γένει η Αριστερά  χαίρουν πολιτικής εκτίμησης στη χώρα μας.

Επιπλέον, έχω αναρωτηθεί χιλιάδες φορές τι θα συνέβαινε αν μια αντιπροσωπεία του ΚΚΕ ή και του ΣΥΡΙΖΑ μετέβαινε στην Ουγγαρία, στην Πολωνία, στη Ρουμανία, στην Τσεχία, στη Σλοβακία, στη Λετονία, στην Εσθονία κι έκανε κομμουνιστική κατήχηση! 

Φυσικά για όλες αυτές τις σκέψεις/απόψεις δεν υπάρχουν απαντήσεις. Μόνο χαρακτηρισμοί…

Μα καλά, γι’ αυτό εδιώξαμεν τον «Τούρκον»;

Πριν από μερικούς μήνες, τότε που ήμασταν ακόμη στα μπάνια, είχα γράψει προφητικά (εδώ) πως η διακυβέρνηση του Κυριάκου δεν θα είναι μια απλή βόλτα στο πάρκο. Κάθε άλλο.

Ότι δηλαδή, μόλις έρθει το φθινόπωρο, μόλις επιστρέψουν οι «παραθεριστές», μόλις δηλαδή μαζευτούμε, θα αρχίσουν τα όργανα.

Είχα επίσης προβλέψει ότι μπορεί η νέα κυβέρνηση να ξεκίνησε δυνατά, σκοράροντας γκολ (επικοινωνιακά και μη) από τα αποδυτήρια, αλλά νομοτελειακά κατά τον Οκτώβριο θα κάνει κοιλιά, και θα υποστεί τις αντεπιθέσεις των συριζαίων, και λοιπόν  αγωνιστών του φωτός, οι οποίοι θα ξεσαλώσουν...

Ιδού λοιπόν η περίφημη «κανονικότητα»…

Όλα εξελίσσονται ακριβώς όπως προβλέφτηκαν πριν από πολλές δεκαετίες και από τον Aldous Huxley, και από τον George Orwell, και από τον Pier Paolo Pasolini, ακόμα και στις «λεπτομέρειες» τους, όπως τις προέβλεπαν, δηλαδη ότι: Οι λέξεις θα χάσουν την σημασία τους, αφού η σύγχυση των εννοιών και των ιδεολογιών θα κάνει ΑΔΥΝΑΤΗ την αντίληψη της πραγματικότητας, αλλά και των επιδιώξεων των εμπνευστών των ΑΠΑΝΘΡΩΠΩΝ σχεδιασμών !!!

Ο κοινωνικός αυτοματισμός, ήταν το light πείραμα...τώρα περάσαμε στα χοντρά...

Αγωνιστική υποκρισία…

Χρόνος: Εξεταστική περίοδος Ιουνίου 1975.

Τόπος: Κάποιο κατάμεστο αμφιθέατρο του Καποδιστριακού στα Ιλίσια.

Η νεαρή βοηθός που επιτηρεί τους εξεταζόμενους αντιλαμβάνεται ότι ένας εύσωμος γενειοφόρος φοιτητής προσπαθεί να αντιγράψει και του ζητά να αλλάξει θέση.

Τι την ήθελε την παρατήρηση; Ποιος είδε τον Θεό και δεν τον φοβήθηκε. 

Ο φοιτητής, μέλος κάποιας Μ-Λ οργάνωσης, επικαλούμενος την ανύπαρκτη αντιδικτατορική του δράση αρνείται να συμμορφωθεί προς τις υποδείξεις, την περνά γενεές δεκατέσσερις και στο τέλος της ρίχνει και ένα «σε ξέρω εσένα, είσαι χουντικιά» και τη στέλνει αδιάβαστη υπό τα επιδοκιμαστικά βλέμματα των συμφοιτητών του.

Και μόνο με την ιδέα να της κολλήσουν τη ρετσινιά της χουντικιάς, η βοηθός ασπρίζει, σκύβει το κεφάλι και παραιτείται, ενώ οι συνάδελφοί της πηγαίνουν σιωπηλά το πάσο τους. Την επόμενη ώρα στο αμφιθέατρο η αντιγραφή κάνει το πάρτι της ζωής της…

Ποιοι κρύβονται πίσω από το σχέδιο μετατροπής της Ελλάδας σε μουσουλμανική χώρα;

Ήδη το προσφυγικό, που η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη αφυπνίστηκε και μετονόμασε μεταναστευτικό, μετά από τρεις μήνες αδράνειας, εκπέμποντας μηνύματα αντίστοιχα εκείνων των κυβερνήσεων του ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ προς τα εγκληματικά κυκλώματα διακίνησης ανθρώπων, καθίσταται μείζον εθνικό ζήτημα για την Ελλάδα.

Η μαζική παράνομη είσοδος αλλοδαπών, που πολλές φορές έχει τα χαρακτηριστικά άοπλης στρατιωτικής αποβατικής επιχείρησης σε νησιά του Αιγαίου, απέναντι από τα οποία, να μην ξεχνάμε, η Τουρκία διαθέτει τον μεγαλύτερο αποβατικό στόλο του κόσμου, προφανώς όχι για να κάνει απόβαση στη Γαλλία, ούτε στη Σενεγάλη, γίνεται με φουσκωτά, παρόμοια με εκείνα που έχει το τουρκικό ναυτικό για απόβαση στα ελληνικά νησιά…

Ποιο άσυλο, και ποιοι το δικαιούνται;

Αυτό τον καιρό το έριξα στην μελέτη προσπαθώντας να κατανοήσω τον παραλογισμό που ζούμε με την νέα μορφή εισβολής ξένων εθνοτήτων στην χώρα. Προχθές διάβαζα από την σελίδα της Ύπατης Αρμοστίας του ΟΗΕ για τα δικαιώματα αυτών που κατέθεσαν αίτηση χορήγησης άσύλου και έκανα και σχετική ανάρτηση. Σήμερα είπα να δω ποιοι δικαιούνται χορήγησης ασύλου που είναι και η αιτία της παραμονής των χιλιάδων εδώ και της αναστάτωσης που προξενούν.

Μπήκα λοιπόν στην σελίδα του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, που είναι το αρμόδιο υπουργείο χορήγησης ασύλου και διαβάζω:
«Το άσυλο είναι η προστασία που δίνεται από ένα κράτος σε άτομα που φεύγουν από τη χώρα τους, ή φοβούνται να επιστρέψουν σε αυτήν διότι διώκονται.
Οι προϋποθέσεις χορήγησης ασύλου διέπονται, κατ´αρχήν, από τη Διεθνή Σύμβαση της Γενεύης του 1951 για το Καθεστώς των Προσφύγων. Αίτηση για άσυλο μπορεί να κάνει κάποιος ο οποίος έχει φύγει από τη χώρα του και δεν μπορεί να γυρίσει, επειδή φοβάται βάσιμα ότι θα υποστεί δίωξη για έναν ή περισσότερους από τους παρακάτω λόγους:
φυλής
θρησκείας
εθνικότητας
συμμετοχής σε ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα
πολιτικών πεποιθήσεων
Προκειμένου να χορηγηθεί άσυλο σε έναν αιτούντα, θα πρέπει να πληροί τις παραπάνω προϋποθέσεις και τουλάχιστον έναν λόγο δίωξης»…