Εσείς με ποιόν είστε, κ. Δήμαρχε;

Να είμαστε λίγο προσεκτικοί - φιλικά το λέω. Και να μην παίζουμε με πράγματα που δεν πολύ-καταλαβαίνουμε.

Κι αυτό φιλικά. Πάντα…

Θα αναγερθεί, λέει, «μνημείο» προς στιγμήν των θυμάτων των ρατσιστικών στερεοτύπων και της ομοφοβίας!

Στο μέρος όπου «δολοφονήθηκε βάναυσα», λέει, ο Ζακ Κωστόπουλος…

Απόφαση του νέου Δημάρχου Αθηνών αυτή.

Κακή απόφαση. Κάκιστη…

Ο Ζακ πήγε να ληστέψει ένα κοσμηματοπωλείο της γειτονιάς (από αυτά που πουλάνε βέρες, λουράκια και βαπτιστικά κυρίως, όχι πανάκριβα τιμαλφή για κυρίες). Κλείστηκε μέσα στο μαγαζί και άρχισε να το καταστρέφει.

Ο ηλικιωμένος ιδιοκτήτης – που τον είχαν ληστέψει ξανά πριν μερικούς μήνες – ειδοποίησε την Αστυνομία και περίμενε να έλθει να συλλάβει τον επίδοξο ληστή.

Ο οποίος παγιδευμένος καθώς ήταν μέσα στο μαγαζί (είχε κλειδώσει αυτόματα η πόρτα ασφαλείας), αφού έσπασε τις εσωτερικές προθήκες, άρχισε να σπάει και τις βιτρίνες για να διαφύγει.

Ο ιδιοκτήτης ήθελε να τον εμποδίσει.

Κι όταν αυτός πήγε να πέρασει σούρνοντας από τα σπασμένα γυαλιά, τον κλότσησε. Ο ληστής σηκώθηκε απτόητος, ματωμένος από τα γυαλιά που ο ίδιος είχε σπάσει και έτρεξε να φύγει…

Το θάρρος που μας λείπει…

Η Γαλλία μού προκαλεί ανησυχία. Μιλάμε πολύ για την αγοραστική δύναμη και για το περιβάλλον, αλλά μιλάμε ελάχιστα, και χαμηλόφωνα, για την πολιτιστική αθλιότητα· για την ασχήμια που χυμάει πάνω μας δεν μιλάμε ποτέ.

Την περασμένη εβδομάδα, ένας υπάλληλος της αστυνομίας, γνωστός στις μυστικές υπηρεσίες για τη σαλαφιστική του πίστη (είχε ασπαστεί το ισλάμ το 2008, σε ηλικία 31 ετών), σκότωσε με μαχαίρι τρεις αστυνομικούς.

Το 2015, ο Μικαέλ Αρπόν είχε εκφραστεί ανοιχτά υπέρ των επιθέσεων στο Charlie Hebdo –προπάντων το δικαίωμα της γνώμης– ενώ, όπως όλοι οι φανατικοί μουσουλμάνοι, δεν απευθυνόταν ποτέ σε γυναίκες και, στη διάρκεια της εργασίας του στα κεντρικά της παρισινής αστυνομίας, έκανε διαλείμματα για να προσευχηθεί. Ωστόσο, είχε πρόσβαση σε πληροφορίες: εργαζόταν στην επεξεργασία ηλεκτρονικών δεδομένων…

Οι Αμερικανοί στρατιώτες αισθάνονται αηδία για τον Τραμπ!

Σε μια πρόσφατη συνάντηση βετεράνων του στρατού και των υπηρεσιών πληροφοριών, ένα ήταν το θέμα συζήτησης που κυριάρχησε: Η απόφαση του προέδρου Τραμπ να εγκαταλείψει στη τύχη τους τους Κούρδους μαχητές της Συρίας, οι οποίοι πολέμησαν και πέθαναν βοηθώντας τις ΗΠΑ να συντρίψουν το Ισλαμικό Κράτος.

Όπως έλεγε ένας πρώην υψηλόβαθμος αξιωματούχος της CIA, «το να αφήνουμε στη τύχη αυτούς τους ανθρώπους που έχυσαν αίμα για εμάς, είναι σαν να μου μπήγουν ένα μαχαίρι στη καρδιά».

Τα ίδια έλεγε κι ένας απόστρατος στρατηγός. Ότι η απόφαση Τραμπ είναι «απρεπής, ηθικά απαράδεκτη, και ντροπιαστική για την Αμερική και τους στρατιώτες της»…

Στα δικά μας τώρα...

Είσαι σε ηλικία 30-40 ετών, έχεις κάνει ανώτατες σπουδές και μεταπτυχιακά και πρακτικές και δεν συμμαζεύεται και βρίσκεσαι στην πιο παραγωγική ηλικία, τότε που οι νέοι στις υπόλοιπες δυτικές κοινωνίες, με πολύ λιγότερα ακαδημαϊκά προσόντα πολλές φορές, χτίζουν τα θεμέλια για μια άνετη ζωή γι αυτούς και τα παιδιά τους.

Κι εσύ, έχεις φτάσει να θεωρείς τον εαυτό σου τυχερό να βρεις μια δουλίτσα στον Γερμανό ή τα Public ή το Πλαίσιο σαν πωλητής, όπου για 600 ευρώ σου απαγορεύουν να κάθεσαι καν σε μια καρέκλα για λίγα λεπτά, ακόμα κι όταν δεν υπάρχει πελάτης στο μαγαζί και σε απειλούν διαρκώς ότι υπάρχουν εκατοντάδες άλλοι που θα ήταν ευτυχείς να πάρουν τη θέση σου…

Οι μαχήτριες του facebook, και οι άλλες, οι κανονικές…

Μαχήτριες γυναίκες του facebook, που βλέπετε τις Κούρδισες και φαντασιώνεστε ότι είστε τέτοιες επειδή εκφράζετε την αλληλεγγύη σας σε αυτές.

Να σας πληροφορήσω καταρχάς ότι οι στρατιώτες Κούρδισες έχουν αξύριστη την μασχάλη και τα πόδια διότι όπως καταλαβαίνετε δεν γίνεται να κάνουν beaute στο χαράκωμα ή στο βουνό. 

Για φρύδια, μουστάκι, παρειές και σαγόνι δεν το συζητώ.

Όπως επίσης μπορεί να μην προλάβουν να αλλάξουν σερβιέτα για μια ολόκληρη ημέρα διότι έχουν μέλημα να κοιτάνε μέσα από το στόχαστρο και όχι αν τρέχει το αίμα στα μπατζάκια τους…

Η μοναδική ευκαιρία που έχει ο Κυριάκος…

Τα 4 και κάτι χρόνια της διακυβέρνησης του Τσίπρα και της κομπανίας του, που μας πήγαν δεκαετίες πίσω φλερτάροντας με την σομαλοποίησή μας, έστρεψαν πολλούς ψηφοφόρους προς τη Ν.Δ.

Όχι μόνο κάποιους αναμπάμ μπαμπαντάμ νεοδημοκράτες, που το ’15 ψήφισαν Αλέξη λόγω ΕΝΦΙΑ, και τώρα επανήλθαν στο μαντρί, αλλά και πολλούς ακομμάτιστους, κάθε άλλο παρά δεξιούς, πλην όμως  νουνεχείς Έλληνες, που είδαν τον χάρο με τα μάτια τους, και επιθυμούσαν μια επιστροφή στη κανονικότητα. 

Μια κανονικότητα όμως που δεν συμβαδίζει με αυτήν που έχει στο μυαλό του ο Κυριάκος.

Τουλάχιστον αν κρίνω από την αντιμετώπιση, και τη στάση του στα φλέγοντα ζητήματα της εγκληματικότητας, και του (λαθρο)μεταναστευτικού…

Joker in the room

Είχα τη μεγάλη χαρά χθες να πάω να δω την ταινία Τζόκερ, μια πραγματικά εξαιρετική οπτική στον κόσμο των ταινιών που βασίζονται σε ήρωες κόμικ, μα, πάνω από όλα, ένα πραγματικό κινηματογραφικό επίτευγμα. Πριν προχωρήσω στον περαιτέρω σχολιασμό μου, να ενημερώσω πως το παρόν είναι γενικά spoiler-free, αλλά μπορεί κάποιοι να θέλουν να πάνε να το δουν χωρίς να επηρεαστούν καθόλου από κριτικές και διαπιστώσεις. Πάμε λοιπόν.

Σκιώδης συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ…

Ένα απ' τα προτερήματα που μου άρεσαν πάντα στη δημοκρατία ήταν το δικαίωμα της εναλλαγής στην εξουσία. Το ότι αυτή ήταν, δηλαδή, το πολίτευμα της εναλλαγής, ενώ η ίδια δεν είχε εναλλαγή και υποκατάστατο. Το ότι έδινε, ουσιαστικά, τη δυνατότητα της μη μονοπώλησης της εξουσίας από έναν διεκδικητή, πράγμα που κατοχύρωνε την ελευθερία του εκλέγειν από τους πολίτες και λειτουργούσε προς το συμφέρον τους.

Αυτή ήταν, για μένα, η ειδοποιός διαφορά που διέκρινε τη δημοκρατία απ' όλα τα άλλα καθεστώτα. Τα καθεστώτα που δυσπιστούσαν στους πολλούς και επέλεγαν τους ολίγους για να κυβερνούν, σε αντίθεση με τη δημοκρατία που δυσπιστούσε ανέκαθεν στους ολίγους οι οποίοι ήθελαν να κυβερνούν μονοπωλιακά και γι' αυτό προτιμούσε να τους εναλλάσσει…

The Mark...

Moderat

ΣΥΡΙΖΑ: “Αφήστε την κυβέρνηση και χτυπήστε τον Σαμαρά”…

Πρωθυπουργός της χώρας από την 8η Ιουλίου του 2019 είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Πρόεδρος της Δημοκρατίας παραμένει (μέχρι να φύγει) ο Προκόπης Παυλόπουλος. Πρόεδρος της Βουλής είναι ο Κώστας Τασούλας, ενώ αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο Αλέξης Τσίπρας. Κι όμως, στον ΣΥΡΙΖΑ μοιάζουν σαν έχουν εισέλθει σε χρονοκάψουλα κι εξακολουθούν να καταφέρονται πρωί, μεσημέρι και βράδυ κατά του Αντώνη Σαμαρά.

Οι επιθέσεις της Κουμουνδούρου γίνονται φυσικά ανεπισήμως (διότι αλλιώς θα ξεπέρναγε τα άυλα όρια της ξευτίλας) και μέσω των φίλιων δημοσιογράφων και ΜΜΕ. Προφανώς, η πολλή παρέα με τον Καραμανλισμό άφησε κουσούρια στον ΣΥΡΙΖΑ. Έμαθαν να χρησιμοποιούν τους κύκλους, τα τετράγωνα, ίσως και τα τρίγωνα Πανοράματος, αν έχουν την ίδια γαστριμαργία με τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή…