Ο καταλληλότερος για Πρόεδρος της Δημοκρατίας...

Δεν πολυπαρακολουθώ την "προεδρολογία", ούτε την "ονοματολογία" που συνήθως την συνοδεύει κάθε φορά που πάμε για εκλογή νέου προέδρου.

Το εν λόγω αξίωμα, όσο σημαντικό κι αν είναι, δεν παύει να είναι συμβολικό, οπότε στην ουσία είτε έχουμε πρόεδρο τον τάδε ακαδημαϊκό διανοούμενο, είτε την δείνα μοντέλα, δεν τρέχει και τίποτα.

Εδώ έχουμε μαϊντανούς σελέμπριτι που μας εκπροσωπούν στις Βρυξέλλες για καίρια ζητήματα, και θα κολλήσουμε στον πρόεδρο;

Παρ' όλα αυτά, προσωπική μου πεποίθηση είναι πως τη θέση αυτή πρέπει να την καταλαμβάνει ο καλύτερος των καλυτέρων. Και έχουμε τέτοιους αρκετούς.

Κάτι όμως που δεν συμβαίνει συνήθως, μιας και η ψηφοθηρική διάσταση του θέματος οδηγεί πολλές φορές σε λάθος επιλογές, ή ακόμη και σε κοστοβόρους συμβιβασμούς...

Walk This Way...

Run DMC-Aerosmith

Σαμαράς: Σύμβολο ε(θ)νότητας…

Καθώς πλησιάζει ο Μάρτιος, οπότε και θα πρέπει να εκλεγεί από την Βουλή των Ελλήνων ο επόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, οι φήμες φουντώνουν, καθώς και η ονοματολογία.

Και τι δεν έχουμε ακούσει τον τελευταίο καιρό. Από την Άννα Διαμαντοπούλου, επειδή είναι γυναίκα και κεντροαριστερή (ένας Θεός ξέρει τι είδους επιχείρημα είναι αυτό), έως τον Δραγασάκη, ώστε να υπερψηφίσει ο ΣΥΡΙΖΑ και να επιτευχθεί η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συναίνεση…

Ο Ρομπέν των Αστών...

Ο Μάρκος Σερέτης άφησε με την πένα του ανεξίτηλο το αποτύπωμά του στη δημοσιογραφική σκηνή της μεταπολίτευσης, ξεσκεπάζοντας τρανταχτά σκάνδαλα και στέλνοντας στη φυλακή ή την πολιτική εξορία κάθε διαπλεκόμενο που έπεφτε στα χέρια του.

Έτσι κέρδισε τον τίτλο του υπερασπιστή των νοικοκυραίων απέναντι στη διαφθορά...

Ένας σύγχρονος Ρομπέν των Αστών.

Τώρα, μια αναπάντεχη ευκαιρία για ένα ακόμη ζουμερό θέμα θα τον πείσει να διαβεί τον επαγγελματικό του Ρουβίκωνα και να εκθέσει για πρώτη φορά τον εαυτό του στη τηλεόραση.

Μια κίνηση που θα ανακατέψει για τα καλά την τράπουλα της προσωπικής και της επαγγελματικής του ζωής, και θα τον οδηγήσει στην άλλη όχθη του Ατλαντικού για το ρεπορτάζ της ζωής του...

Ο Αλέξης, ο Μαντέλα, και τα ... παράλληλα σύμπαντα!

Εδώ και μερικούς μήνες ζω μια περίεργη κατάσταση.

Σε σημείο να αναρωτιέμαι αν τα έχω χαμένα.

Εκτός κι αν συμβαίνει κάτι άλλο...

Αναφέρομαι στις καθημερινές συζητήσεις με φίλους, γνωστούς, συναδέλφους, και άλλους, οι οποίοι... αναπολούν τη διακυβέρνηση Συριζανέλ, έχοντας μόνο καλά λόγια να πουν γι' αυτήν.

Και όταν τους αναφέρω τις αναρίθμητες κωλοτούμπες, γκάφες, και όλα εκείνα τα απαράδεκτα και επικίνδυνα, που χαρακτήρισαν την περίοδο 2015-2019, αυτοί κάνουν τον ανήξερο.

Όταν μάλιστα αναφέρω συγκεκριμένες περιπτώσεις αυτοχειρίας του κράτους μας, π.χ. δημοψήφισμα, Πρέσπες, λαθρομεταναστευτικό, κλπ. με κοιτούν απορημένοι σαν να τα έχω χαμένα, σαν να ζω αλλού... "που τα άκουσες όλα αυτά;" με ρωτάνε!

Μέχρι που αποφάσισα να το ψάξω, και μάλλον βρήκα την εξήγηση στο μυστήριο...

Ο «Ηγεμών εκ Δυτικής Λιβύης» και οι… «κοτσάνες» του!

Δεν είναι το μοναδικό «μαργαριτάρι» που ξεφούρνισε.

Όπως καταλάβατε, τον Τσίπρα εννοώ.

Βέβαια, αυτό το τελευταίο είναι και το πιο κραυγαλέο, που άφησε άναυδους τους πάντες:

Ότι στην Κατοχή λέει, οι Έλληνες άκουγαν τη… Ντόϋτσε Βέλλε(!), το δημόσιο Ελβετικό ραδιόφωνο!

Χριστός και Παναγία, Άγγελοι, Αρχάγγελοι κι όλοι οι άγιοι αντάμα.

Ούτε σύγχρονος 15αρης «κοπανατζής» από το σχολείο, δεν τα έχει τόσο μπερδεμένα στο μυαλό του.

Πώς τα κατάφερε σε μια φράση, με μιαν ανάσα, να πει τόσες κοτσάνες μαζεμένες;

·       Η Ντοϋτσε Βέλλε δεν είναι «Ελβετική» ραδιοφωνία - είναι Γερμανική!

Και στον Κατοχή οι Έλληνες δεν άκουγαν Γερμανική ραδιοφωνία, άκουγαν Βρετανική. Και δεν θα μπορούσαν να άκουγαν Ελβετική ραδιοφωνία, γιατί ποτέ δεν είχε εκπομπές στα Ελληνικά, αλλά και να είχε, δεν θα την άκουγαν, γιατί τότε είχαμε Κατοχή από τους Γερμανούς, και όποιος ήθελε να μάθει ειδήσεις πέρα από την κατοχική προπαγάνδα, άκουγε εκπομπές από σταθμούς χωρών εχθρικών προς τους Γερμανούς. Δηλαδή από το BBC...

«Κίνημα» στη ΝΔ για Σαμαρά ΠτΔ…

Με τη συνταγματική αναθεώρηση, που, μεταξύ άλλων, θα αποσυνδέσει την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες να συζητείται στην Ολομέλεια της Βουλής, παίρνει διαστάσεις η ανοιχτή στήριξη βουλευτών της ΝΔ στην υποψηφιότητα του Αντώνη Σαμαρά για το ανώτατο πολιτειακό αξίωμα.

Μετά τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης Μάκη Βορίδη και τον βουλευτή Αιτωλοακαρνανίας Κώστα Καραγκούνη που εξέφρασαν σε πρόσφατες τηλεοπτικές συνεντεύξεις τους την προτίμησή τους στον πρώην πρωθυπουργός, σήμερα (20/11) και τρίτος βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος συντάχθηκε δημοσίως στη γραμμή Σαμαρά...

Δαμόκλειος σπάθη το λαθρομεταναστευτικό…

Σε βρόγχο κινδυνεύει να γίνει το λαθρομεταναστευτικό για την κυβέρνηση και είναι αδήριτη ανάγκη να βρει επειγόντως  διέξοδο και λύση, διότι υπάρχει βέβαιη πιθανότητα να μετατραπεί σε Δαμόκλειο σπάθη η οποία θα επικρέμαται πάνω από την κυβέρνηση, κάτι που πρέπει πάση θυσία να αποφευχθεί.

Η τόσο επιτυχής προετοιμασία και εφαρμογή της πολιτικής της η κυβέρνηση, θα είναι κρίμα και άδικο να αποβεί σε αυτοχειρία. 

Θα «πνίξουν» την χώρα – ΔΟΜ σε μετανάστες: «Ιδανικός προορισμός η Ελλάδα, θα γίνουν πράξη τα όνειρά σας! παρουσιάζεται η Ελλάδα από τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης». 

Έτσι περιγράφεται διεθνώς η αβελτηρία αυτή της Ελλάδος. Θα ανεχθούμε το εθνικό αυτό έγκλημα;

Αλέξης, το μεγάλο ατού του Κυριάκου…

Από το 2010 περίπου, που πήρα χαμπάρι τις ανερμάτιστες συνιστώσες του Σύριζα, οι οποίες και  θέριεψαν εκεί γύρω στο 2012, βάζοντας πλώρη για το Μαξίμου… έγραψα δεκάδες «άρθρα», και ανέβασα εκατοντάδες αναρτήσεις στο φέσιμπουκ  για το κακό που θα μας βρει αν τυχόν κι ο σοφός λαός τους επιλέξει για κυβέρνηση.

Ή όπως είχε πει ο Σαμαράς … για το ατύχημα που μας περιμένει στη γωνία (ή κάπως έτσι).

  

Το τσίρκο του Αλέξη...

Και ήταν τόσο το «μένος» μου για τον Αλέξη και την τρελοπαρέα του, που πάρα πολλοί γνωστοί, φίλοι, και συγγενείς με έκαναν πέρα, θεωρώντας με έναν ακόμη εμμονικό εχθρό του λαού που δεν συμμερίζεται το όραμα του χαμογελαστού παιδιού για μια Ελλάδα «λεύτερη και αξιοπρεπή» με «πλέρια δημοκρατία»…

Τι ψάχνεις τώρα κι εσύ ρε εμμονικέ;

Αν παρακολουθείς μόνο τα συμβατικά ΜΜΕ, τις εφημερίδες, τα κανάλια, και τους ραδιοφωνικούς σταθμούς, τότε όλα μοιάζουν μια χαρά.

Οι εκατοντάδες αφιχθέντες καθημερινά είναι όλοι τους "πρόσφυγες πολέμου" και "ικέτες", που ψάχνουν για ψωμί και αξιοπρέπεια, και συνήθως οι ατελείωτες καραβιές που φτάνουν στις ακτές μας αποτελούνται από δυστυχισμένα γυναικόπαιδα... ασυνόδευτους ανήλικους, οικογένειες, και μωρομάνες.

Η ίδια σύνθεση και στα διάφορα χοτ σποτς.

Μόνο η Νόρα Βαλσάμη λείπει να τρέχει χορεύοντας στα καταπράσινα λιβάδια τραγουδώντας το ... Κουμπαγιά!

Αν όμως βουτήξεις στον κόσμο του διαδικτύου, στα σόσιαλ μίντια δηλαδή, τότε ανακαλύπτεις μιαν άλλη πραγματικότητα.

Μια πραγματικότητα, ή ένα παράλληλο σύμπαν που δεν το δείχνουν τα κανάλια, ούτε το γράφουν οι εφημερίδες (οι οποίες, κατά τα άλλα, αφιερώνουν ολόκληρα δισέλιδα στην κάθε τραγουδιάρα και στον νέο έρωτά της).

Σαν να υπάρχει μια συνωμοσία της σιωπής, ένα ντιλ...