Καπετάνισσα...

 Γιώργος Στρατάκης

ΚΕΡΔΑΜΕ (και με Κυριάκο)…

Λένε πως αν πέσει κεραυνός στον Αμαζόνιο και δεν τον δει κανείς, έπεσε ή δεν έπεσε; Φιλοσοφικό το ερώτημα.

Που στα καθ’ ημάς μεταφράζεται στο ότι γίνονται πράγματα και θαύματα, αλλά αν δεν τα πουν τα ΜΜΕ… έγιναν ή δεν έγιναν;

 

 Έτσι και με την τραγωδία στα Τέμπη. Η οποία μονοπώλησε σχεδόν τρεις εβδομάδες την ειδησεογραφία, με τις Τατιάνες και τους Εισαγγελάτους να ωρύονται και να αποκαλύπτουν «εγκλήματα», τα οποία όμως αν δεν είχαμε νεκρούς ουδείς θα τα ανέφερε…

 

Τι μάθαμε από τη τραγωδία των Τεμπών;

Γράφω τις απόψεις μου και τα κατά καιρούς παραληρήματά μου εδώ και 15 χρόνια (στον ΟΡΘΟΓΡΑΦΟ από το 2012).

Ποτέ όμως δεν ήμουν τόσο στενοχωρημένος με ένα «έγκλημα», όσο σήμερα με αυτά τα τραγικά και απαράδεκτα που έγιναν στα Τέμπη. Μόνο πέρυσι, τότε που κάποιοι υπάνθρωποι έσφαξαν τον νεαρό Άλκη με δρεπάνια, κάτω από το σπίτι του, μόνο τότε είχα χάσει τον ύπνο μου όπως τώρα.

Και δυστυχώς χρειάστηκε να χαθούν δεκάδες ζωές αθώων νέων για να ξυπνήσουν οι δημοσιογράφοι και οι τηλεαστέρες, και να μάθει επιτέλους η κοινή γνώμη τη σαπίλα πίσω από την ωραιοποιημένη βιτρίνα, τουλάχιστον στα τρένα (υπάρχει και αλλού σαπίλα, αλλά δεν είναι του παρόντος) και γενικά στο υπουργείο Μεταφορών...

Όχι άλλα φέρετρα για να ξυπνήσουν οι αρμόδιοι…

Διαβάζω αυτές τις μέρες παντού στα σόσιαλ μύδια οργισμένα σχόλια, και σκληρές αντιδράσεις, επειδή κάποιος μεγαλόσχημος τηλεδημοσιογράφος είπε εν μέσω γενικού θρήνου, πως η τραγωδία των Τεμπών θα οδηγήσει σε πιο ασφαλείς σιδηροδρόμους, ή κάπως έτσι.

Μπορεί η συγκεκριμένη τοποθέτηση να είναι εκτός τόπου και κυρίως εκτός χρόνου, όμως κρύβει (δυστυχώς) μακάβριες αλήθειες.

 

Και εξηγούμαι: Πριν την 9/11, στην Αμερική, στο βασίλειο του νεοφιλελευθερισμού, οι έλεγχοι ασφάλειας στα αεροδρόμια (security) είχαν ανατεθεί σε ιδιωτικές εταιρίες, οι οποίες προκειμένου να μειώσουν τα κόστη προσλάμβαναν ανειδίκευτους άνεργους, χαμηλών προσόντων, ακόμη και λαθρομετανάστες, χωρίς καν να μπουν στον κόπο να τους εκπαιδεύσουν…

Πάμε και όπου βγει, ή αλλιώς μίζες και θάνατος…

 Έχω γράψει εκατοντάδες άρθρα κατά καιρούς, όμως αυτό το σημερινό γράφεται μέσα σε ανείπωτη θλίψη, διότι έχει ως αφορμή τον άδικο θάνατο δεκάδων αθώων νεαρών.

Μια τραγωδία, που όμως ήταν προδιαγεγραμμένη… το χρονικό δηλαδή ενός προαναγγελθέντος δυστυχήματος.

Μια καταστροφή που εύκολα θα μπορούσε να αποφευχθεί, αν οι περίφημοι τηλεαστέρες μας, που όλα τα σφάζουν και όλα τα μαχαιρώνουν, άκουγαν τις προειδοποιήσεις που τόσο εύγλωττα τους πρόσφεραν στο πιάτο κάποιοι συκοφαντημένοι συνδικαλιστές και τις έθεταν σε δημόσια θέα.

Από τους αρμόδιους υπουργούς, υφυπουργούς, κλπ δεν περίμενα και τίποτα καλύτερο, αφού πάγια πεποίθησή μου είναι πως πολιτεύονται μόνο και μόνο για τη μίζα, οπότε ποιος να ασχοληθεί με τα καυτά ζητήματα ασφάλειας των τρένων και γιατί;

Αφού με το ισχύον καθεστώς όλοι βολεύονται...

Spy Boy...

 John Hiatt

Ένα ακόμη φιάσκο, που πέρασε στο ντούκου…

Πέρασαν πάνω από δυο χρόνια από τότε που συστάθηκε (εν μέσω πολιτικών αντεγκλήσεων) το περίφημο εκείνο αστυνομικό σώμα, η ΟΠΠΙ,  που θα ήταν αρμόδιο για την επιβολή της τάξης στα ανώτατα ιδρύματα της χώρας.

ΑΕΙ τα οποία χρόνια τώρα αποτελούν άνδρα ανομίας, και εστίες εγκληματικότητες με τους μπαχαλάκηδες, αλλά και διάφορους ποινικούς να κάνουν κουμάντο τρομοκρατώντας φοιτητές και καθηγητές.

Έτσι, η κυβέρνηση των νοικοκυραίων πήρε την απόφαση και την υλοποίησε, κόντρα στις σφοδρές αντιδράσεις των Συριζαίων, και άλλων παρόμοιων οπαδών του χάους.

Προσέλαβε μάλιστα 600 νέους και νέες για να στελεχώσουν το επίλεκτο αυτό σώμα, «εκπαιδεύοντάς» τους εντατικά επί 2 ολόκληρα χρόνια.

Βέβαια, το νέο αυτό σώμα είναι άοπλο, ενώ τα στελέχη του δεν έχουν εκπαιδευτεί καν στη χρήση όπλου, εκτός κι αν θεωρηθεί όπλο η σφυρίχτρα με την οποία είναι εφοδιασμένος έκαστος εξ αυτών.

Long Haul Love...

 Water and Sand

Έρχεται κρύο...

 Αρλέτα

Οι Συριζαίοι δουλεύουν για τον Κυριάκο (αλλιώς δεν εξηγείται)…

 Έγραφα τις προάλλες για το πώς ο Κυριάκος θα πρέπει να ανάψει μια λαμπάδα στο μπόι του Αλέξη, μιας και ότι και να κάνει, όσα και να φάει, όλοι όσοι θυμούνται τα πεπραγμένα των τσιρκολάνων του Αλέξη λένε «απεταξάμην τον Σύριζα».

Με αποτέλεσμα οι «άριστοι» να συνεχίζουν απτόητοι το θεάρεστο έργο τους χωρίς καν να ασχολούνται με τα διάφορα σκάνδαλα που τους αποδίδονται.

Και με τους φίλα προσκείμενους στον σμιλεμένο κυβερνήτη μας επιχειρηματίες να συνεχίζουν την μασαμπούκα, αφού το κρατικό χρήμα όπως φαίνεται θα συνεχίζει να ρέει στα (ιδιωτικά) ταμεία των κρατικοδίαιτων επιχειρήσεών τους, όσο το αντίπαλο δέος παραμένει ο «σέξι Αλέξης».

Παρασιτικός καπιταλισμός αλά γκρέκα και έτσι… τα έχουμε πει, να μη τα ξαναλέμε...