Παιδοφιλία: Αυτή η αιώνια μάστιγα.

Για όποιον αρέσκεται στο να παρακολουθεί την καθημερινή ειδησεογραφία, αυτό που κάνει εντύπωση, είναι ότι  σχεδόν κάθε μέρα, προκύπτει και μια ακόμη είδηση για κάποια εξιχνίαση υπόθεσης παιδοφιλίας, όπου στις περισσότερες περιπτώσεις, ο δράστης είναι παντρεμένος με παιδιά, πετυχημένος επαγγελματικά, και πάντα υπεράνω υποψίας.

Και  φυσικά, μόλις σκάσει η είδηση, το κοινωνικό του περιβάλλον, η οικογένειά του, όλοι ανεξαιρέτως, πέφτουν από τα σύννεφα! 

Το συγκεκριμένο ζήτημα με τρομάζει τόσο πολύ, που έχω αρχίσει και γίνομαι επιθετικά καχύποπτη,  όταν βλέπω άνδρες που το επάγγελμα τους έχει σχέση με παιδιά, να  είναι πολύ φιλικοί με αυτά.

Όπως π.χ. τις προάλλες, που πήγα τον γιό μου στο κολυμβητήριο, και έπιασα τον εαυτό μου να παρατηρεί εξονυχιστικά τον τρόπο συμπεριφοράς του προπονητή προς τα παιδάκια! 

Και το πιο λυπηρό της όλης υπόθεσης, είναι ότι σύμφωνα με τους ψυχίατρους-ψυχοθεραπευτές, πρόκειται για μια σεξουαλική παρέκκλιση, η οποία στην ουσία δεν έχει θεραπεία, αφού μόνο με μακρόχρονη ψυχοθεραπεία, μπορεί να καταλαγιάσει το αρρωστημένο πάθος των παιδόφιλων…  αν ποτέ καταλαγιάσει.

Πόσοι όμως από αυτούς, αποφασίζουν να επισκεφτούν κάποιον ειδικό, αφού έτσι το μυστικό τους θα αποκαλυφθεί;

Και εν πάση περιπτώσει, πόσοι από αυτούς αναγνωρίζουν το βίτσιο τους ως ψυχοδιαστροφική πάθηση;

Δυστυχώς, το φαινόμενο της παιδεραστίας, αν και διαχρονικό,  έχει εδώ και κάποιο καιρό εξελιχθεί σε σύγχρονη διεθνή μάστιγα, και σε κάποιες χώρες, όπως η Αμερική και η Ρωσία, οι ειδικοί προτείνουν, και οι αρχές χρησιμοποιούν, ριζικές μεθόδους για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα, όπως είναι ο χημικός ευνουχισμός για αυτούς που κρίνονται ένοχοι για σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων.

Στη Μεγάλη Βρετανία, φυλακισμένοι παιδόφιλοι, δέχτηκαν από μόνοι τους να υποβληθούν σε χημικό ευνουχισμό.

Πρόκειται για ένα πιλοτικό πρόγραμμα, το οποίο εφαρμόζεται σε συγκεκριμένη φυλακή της Αγγλίας, όπου κρατούνται άνδρες, οι οποίοι έχουν καταδικαστεί για σεξουαλικά εγκλήματα.

Στην κατά τα άλλα προοδευτική Ελλάδα, τέτοιες ριζοσπαστικές μέθοδοι, δύσκολα θα γίνονταν αποδεκτές από την κοινωνία, αφού όλο και κάποια συνιστώσα, ή κάποιος πονόψυχος ακτιβιστής θα βρεθεί να καταγγείλει πως τίθεται θέμα παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της προσωπικότητας του κάθε ανθρώπου, και άλλα παρόμοια δημοκρατικά βαρύγδουπα, πλην όμως οπισθοδρομικά.

Και μιλάμε για μια κοινωνία (την ελληνική) που δίνει ιδιαίτερη σημασία στα παιδιά, τα οποία οι Έλληνες ανέκαθεν λάτρευαν, και υπερπροστάτευαν, σε σημείο να μας κοροϊδεύουν οι ξένοι που είναι σαφώς πιο αποστασιοποιημένοι από τα δικά τους παιδιά, ειδικά όταν αυτά πιάσουν την εφηβεία..

Από την άλλη, εάν μία κοινωνία, είναι όντως αποφασισμένη να προστατέψει τα παιδιά από κάθε μορφής σεξουαλική εκμετάλλευση, και να ξεριζώσει αυτό το κακό με πραγματικά αποτελεσματικό τρόπο, τότε είναι αναγκασμένη να προσφύγει και σε ακραία μέσα! 

Οι λύσεις υπάρχουν.

Θέλουμε να τις εφαρμόσουμε, ή θα συνεχίσουμε να κλείνουμε τα μάτια και τα αυτιά, επιλέγοντας  να ζούμε σε ένα απέραντο Κωσταλέξι;

Sensei Angie Yoko