Μην υποκρίνεστε, παραιτηθείτε!

Στο άκουσμα της είδησης ότι η δρομολόγηση και η υλοποίηση του έργου της Ολυμπίας οδού- οποία ειρωνεία και εμπαιγμός- θα περατωθεί εν τέλει στην Πάτρα και δεν θα επεκταθεί, όπως αρχικά είχε προβλεφθεί, στην Ηλεία, οι αντιδράσεις πήραν τη μορφή της χιονοστιβάδας.  

Σύμφωνα, μάλιστα, με αξιόπιστες πληροφορίες που διακινούνται το τελευταίο διάστημα στους διαδρόμους διεθνών(!) πρακτορείων ειδησεογραφίας, τόση ήταν η μήνις των κρατούντων τα σκήπτρα του νομού, ώστε υπό το βάρος των αντιδράσεων, ο Πρωθυπουργός, ο Υπ. Ανάπτυξης και ο αρμόδιος Ευρωπαίος Επίτροπος εξετάζουν την άμεση και τελεσίδικη απόφαση τους να υποβάλλουν -συντετριμμένοι- την παραίτηση τους!!! 

Για άλλη μια φορά, οι τοπικοί άρχοντες ξεπερνώντας τον αρχικό αιφνιδιασμό τους, επέδειξαν πρωτοφανή αντανακλαστικά και αξιοσημείωτη πυγμή! Άστραψαν και βρόντηξαν κατά το κοινώς λεγόμενον!  

Αφού πρώτα έχυσαν άφθονα κροκοδείλια δάκρυα, αποφάσισαν να κηρύξουν ανένδοτο και διαρκή αγώνα κατά των επίβουλων συμφερόντων, της λέσχης Μπίλντερμπεργκ, των κακών τραπεζών, των Νεφελίμ, των Ελλοχίμ, του Σόρος, των Σοφών της Σιών και της διεθνούς συνωμοσίας των Εβραίων, που εμποδίζουν την αναπτυξιακή τροχιά της Ηλείας.

Μάλιστα, μπροστάρηδες στον αγώνα προθυμοποιήθηκαν να τεθούν αυτοβούλως και αφιλοκερδώς ο Πάνος Καμμένος, το πουλάκι τσίου, και ο Αντρέας ο άνεργος!!  

Αφού λοιπόν ακούσαμε τα τετριμμένα περί "πολύπαθου", "βασανισμένου", "αδικημένου" νομού "και άλλα ηχηρά παρόμοια"( που λέει κι ο Καβάφης), ήχησαν οι σάλπιγγες του πολέμου.

Ο βουλευτής-αρθρογράφος σε γνωστά και μη εξαιρετέα δεξιά blogs ζώστηκε το ξίφος αφού πρώτα το ακόνισε, ο "η γενιά του Πολυτεχνείου" έβαλε την απαστράπτουσα πανοπλία της και έφιππος κάλεσε σε πανστρατιά των Ηλείων υποζυγίων-ψηφοφόρων, ενώ ο αψίκορος Νέστωρ της πολιτικής με το περίτεχνο μουσάκι όρισε ως τόπο συγκέντρωσης του στρατεύματος την γενέθλιο γη των Ολυμπιακών Αγώνων. Επικεφαλής της πολεμικής μηχανής τέθηκε ο έμπειρος και ψημένος σε τέτοιου είδους μάχες από τα χρόνια της επαγγελματικής του πορείας, συνδικαλιστής γαρ, αχυράνθρωπος του γνωστού και για τις προτιμήσεις του στις δημοσιογράφους της κρατικής τηλεόρασης.

Μάλιστα, φημολογείται εντόνως ότι αναβίωσε μέσα του ο "Εργατοπατέρας"!!! Φυσικά, η προπαρασκευή και το γαλβάνισμα του ηθικού της στρατιάς θα ήταν άνευ αντικρίσματος αν τελευταία στιγμή δεν συνένωνε τις δυνάμεις του και ο έτερος πολιτικός κολοσσός του Κινήματος των Πρασίνων. Τόση ήταν δε η χαρά που σύμφωνα με μάρτυρες, οι παρευρισκόμενοι τον υπεδέχθησαν με ένα πολεμικό εμβατήριο, φωνάζοντας ρυθμικά "ου" και σφυρίζοντας εύθυμα σε λα μινόρε.

Έτσι, Αριστερά και Δεξιά ένωσαν τις δυνάμεις για τον νυν υπέρ πάντων αγώνα διάσωσης της τιμής των όπλων για την Ηλεία. 

Οι πολίτες της Ηλείας δονούμενοι από την πολεμική ιαχή των αρχόντων της κατά της φαυλοκρατίας και του σάπιου κατεστημένου, δεν άντεξαν. Λύγισαν.

Τόσα χρόνια είχαν φερθεί τόσο ξεδιάντροπα στους ηγήτορες τους. Τους λοιδόρησαν. Τους εξαπάτησαν. Τους διακόρευσαν στην υπόλοιπη Ελλάδα. Τους καταδίκασαν σε μια μη αναστρέψιμη κατάσταση. Τους αποστέρησαν κάθε έννοια τιμής και αξιοπρέπειας. Τότε έκαναν ο καθένας από τους πολίτες, ειλικρινώς μετανιωμένοι και μεταμελημένοι για τα τόσα παρελθόντα σφάλματα τους, μια αδυσώπητη και άτεγκτη αυτοκριτική: "Υπήρξαμε ανίκανοι, καταχραστές, διαστροφείς  συνειδήσεων, ενίοτε κλέψαμε, ενίοτε ξεγελάσαμε, κοροϊδέψαμε κατάμουτρα, εκμαυλίσαμε, φερθήκαμε αμοραλιστικά και τυχοδιωκτικά και φανήκαμε εν γένει πολύ κατώτεροι των περιστάσεων.

Γεννηθήκαμε σε έναν ευλογημένο τόπο. Μας έτυχαν οι άριστοι των πολιτικών ανδρών. Κι εμείς αφήσαμε τον τόπο να κατρακυλίσει, να ξεπέσει". Τα αναλογίστηκαν όλα αυτά με λύπη και περίσκεψη. Έπειτα στο νου τους σχηματίστηκε μια εικόνα, την οποία περιγράφει γλαφυρά ο Μ. Αναγνωστάκης: "Ερείπια/ Σαν τρυπημένες σάπιες σημαίες". Έτσι είχε καταντήσει η πατρίδα τους.

Γιατί; Τα γιατί τους σφυροκοπούσαν. Ένα γιατί για τη γενιά μας. Αυτό θα μας κυνηγάει, σαν τις Ερινύες στο σκοτάδι.  

Το συγκεντρωμένο πλήθος ξεπροβόδισε το στρατιωτικό άγημα των πολιτικών ανδρών που ξεκίνησε να φέρει την Ολυμπία Οδό, με την υπόσχεση "ή ταν ή επί τας".

Μάλιστα, ένας δήλωσε με περηφάνια, ο γνωστός ντε αγέρωχος Ηλειάρχης, ότι σε περίπτωση ήττας θα δήλωνε παραίτηση-για πολλοστή φορά.

Τα πρόσωπα των Ηλείων συννέφιασαν κι ένα ακατάσχετο μουρμουρητό απλώθηκε στο πλήθος. Θαύμασαν την ακλόνητη στάση του. Μερικοί άρχισαν να κλαίνε. Οι περισσότεροι συγκρατήθηκαν για να δώσουν θάρρος. 

Τελικά, το πλήθος, ασυναίσθητα, παρακινημένο από μια εσώτερη δύναμη, που συνήθως ενώνει σε τέτοιες κρίσιμες καταστάσεις, απευθυνόμενο προς τους ταγούς του, απήγγειλε δυνατά και καθαρά δυο στίχους του μεγάλου Αλεξανδρινού:  "Σαν ἕτοιμος ἀπό καιρό, σά θαρραλέος,/ ἀποχαιρέτα την, τήν Ἀλεξάνδρεια πού φεύγει. [...] / κι ἀποχαιρέτα την, τήν Ἀλεξάνδρεια πού χάνεις." 

Στις επόμενες εκλογές κανείς από αυτούς τους πολιτικούς δεν εξελέγη. Έτσι απεδείχθη η αχαριστία του κακού λαού της Ηλείας προς το έντιμο πολιτικό προσωπικό του που αγόγγυστα τον υπηρέτησε αδιαλείπτως τις τελευταίες δεκαετίες.  

Του Γεωργίου Λ. Κωνσταντόπουλου