Δεν είναι η βίλα ΑΜΑΛΙΑΣ ηλίθιοι….

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς πολιτικός επιστήμονας: βρισκόμαστε, τις τελευταίες εβδομάδες, μπροστά σε μία επιχείρηση ανάκαμψης της δημοτικότητας και της πολιτικής νομιμοποίησης της κυβέρνησης, με όπλο την επιλεκτική κάθαρση.

Από τον Παπακωνσταντίνου και τον Παπαντωνίου μέχρι τον Βουλγαράκη, όλα τα καμένα χαρτιά του πολιτικού συστήματος θα σταλούν στην Δικαιοσύνη, και πιθανώς ορισμένα στην φυλακή.

Συγχρόνως, διεξάγονται μια σειρά από κινήσεις για την συσπείρωση του χώρου της συντηρητικής δεξιάς και της ακροδεξιάς.

Σε μια βαρυσήμαντη κίνηση που έμεινε ασχολίαστη, ο Ν. Μιχαλολιάκος (άραγε όλη η Χρυσή Αυγή:) αποφάσισε να υποστηρίξει την πρόταση Καμένου για την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ.

 

Καθοδηγημένα δημοσιεύματα εμφανίζουν τον επίτιμο αρχηγό ΓΕΣ, στρατηγό Φράγκο Φραγκούλη να ηγείται μιας ακροδεξιάς κίνησης με σούπερ εθνικιστικές θέσεις, τις οποίες διατυπώνει στο τελευταίο βιβλίο του.

Το πορτρέτο του αποφασιστικού ηγέτη στρατηγού, είχε φιλοτεχνήσει πριν μερικούς μήνες το “Βήμα”, στο περιβόητο ρεπορτάζ του πραξικοπήματος που δεν έγινε, στο οποίο τον εμφάνιζε ως αρχηγό.
Βασικό σημείο αναφοράς των ακροδεξιών συσπειρώσεων είναι η επιβολή του “νόμου και της τάξης” και αυτός είναι ένας από τους λόγους που ο Ν.Δένδιας κάνει ότι μπορεί για να αποδείξει ότι είναι η μόνο η ΝΔ που μπορεί να εξασφαλίσει την ησυχία των νοικοκυραίων.

Ο άλλος λόγος για τις αστυνομικές επιχειρήσεις εναντίον των κατειλημμένων σπιτιών είναι ότι ο υπουργός διατηρεί βάσιμες ελπίδες ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα πέσει στην παγίδα. Ξανά χθες, είδε τα όνειρα του να γίνονται πραγματικότητα.
Είναι απορίας άξιον γιατί οι αντιεξουσιαστές αποφάσισαν να ανακαταλάβουν την βίλα Αμαλίας, αφού ήταν βέβαιο ότι, με το κλίμα που έχει δημιουργηθεί και τους υπάρχοντες συσχετισμούς, ο Δένδιας θα τους πέταγε έξω και θα τους συνελάμβανε.

Σε κάθε περίπτωση, οι άνθρωποι έχουν την δική τους πλατφόρμα: θεωρούν ότι το πρόβλημα δεν είναι τόσο το μνημόνιο όσο ο καπιταλισμός.

Επι πλέον, ορισμένοι υποψιάζονται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ “θα τους ξεπουλήσει” αν κερδίσει τις εκλογές και προτιμούν να είναι η δεξιά στην εξουσία, αφού έτσι οι μάζες δεν τρέφουν καμία αυταπάτη για την φύση του εχθρού. Το ερώτημα είναι αν στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν ηλίθιοι, που να μην βλέπουν όχι την παγίδα, αλλά ούτε καν το δελτίο ειδήσεων του Mega.
Γιατι αν έχεις στοιχειώδες νιονιό και καταλάβεις ότι (για πολλοστή φορά) στην έχουν στήσει, αντιδράς διαφορετικά.

Παίρνεις αμέσως σαφείς αποστάσεις από την ανακατάληψη, ενώ ο σύντροφος πρόεδρος, γραμματέας κλπ τηλεφωνεί στον πρώην σύντροφο πρόεδρο, γραμματέα κλπ της ΔΗΜΑΡ και του εκφράζει την λύπη και την συμπαράσταση του για την κατάληψη των γραφείων του.

Ούτε αφήνεις την δημοτική παράταξη σου να λέει ότι η επέμβαση της Αστυνομίας στην Βίλλα Αμαλίας συνιστά προσβολή της οικιακής ειρήνης, ούτε τον βουλευτή σου να καταγγέλλει τον φασίστα Δένδια που δεν έχει καταλάβει ότι οι καταλήψεις είναι χώροι πολιτισμού.

Γιατί μπορεί πράγματι οι καταλήψεις να λειτούργησαν για πολλά χρόνια και ως πολιτιστικές προτάσεις, αλλά χθες δεν ήταν αυτό το θέμα: άλλο τα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα που μιλάγαμε με τα αμπέχονα, και άλλο η Βουλή όπου παίζεται το πολιτικό παιχνίδι για την εξουσία στην χώρα.
Μπορεί, λόγω της καταστροφής που φέρνει το μνημόνιο, η επιχείρηση επιλεκτική κάθαρση της κυβέρνησης να αποτύχει και ο ΣΥΡΙΖΑ να κερδίσει τις επόμενες εκλογές, αλλά πρέπει να γίνει επιτέλους κατανοητό στην Κουμουνδούρου ότι για να κυβερνηθεί η χώρα χρειάζεται το κόμμα να αποκτήσει μια κουλτούρα ριζοσπαστικού ρεαλισμού.

Που θα πρέπει να καταπολεμά αταλάντευτα την διαφθορά, την διαπλοκή και όλα αυτά που συγκροτούν την ελληνική “λούμπεν μεγαλοαστική τάξη” αλλά θα υποστηρίζει την υγιή επιχειρηματικότα για να βρει δουλειά ο κόσμος, που θα καταργήσει τις αυθαιρεσίες της αστυνομίας, αλλά όχι την αστυνομία.

Που δεν θα ευνοεί ούτε θα ανέχεται την ανομία, γιατί από τη μη τήρηση των νόμων οι ισχυροί ευνοούνται, όχι οι αδύναμοι.
Με τις υπάρχουσες αντιλήψεις, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορέσει να κυβερνήσει, παρά για μερικούς μήνες.

Και τότε δεν θα μπορεί να βγαίνει κάθε τόσο ο Τσίπρας για να μαζεύει τα ασυμμάζευτα, από τις λαϊκές παρελάσεις μέχρι ότι κατέβει στο κεφάλι του κάθε βουλευτή ή της κάθε πρώην συνιστώσας .

Ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί μοναδική περίπτωση στην Ευρώπη, αριστερού κόμματος που διεκδικεί την κυβερνητική εξουσία.

Μια επιτυχημένη διακυβέρνηση θα επηρέαζε και τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Μια πιθανή αποτυχία θα έχει στρατηγικό χαρακτήρα και θα ανοίξει τον δρόμο για την μακροχρόνια επικράτηση των κάθε λογής Φράγκων της ακροδεξιάς στην Ελλάδα. Γιατί αυτό είναι το θέμα που παίζεται. Όχι η βίλα Αμαλίας, ηλίθιοι.

Σ. Κούλογλου