Λένιν, μνημόνιο, μετρό, και … μέτρο.

Μερικές φορές η ιστορία όντως επαναλαμβάνεται ως φάρσα.

Ή στα καθ’ ημάς ως φαρσοκωμωδία…

 

Την «σκοτεινή» τριετία Μητσοτάκη, οι εργαζόμενοι της τότε ΕΑΣ (οι λεγόμενοι και Σταμουλοκολλάδες) είχαν σηκώσει ψηλά το μπαϊράκι της αντίστασης, με αποτέλεσμα επί μήνες η πρωτεύουσα να παραλύσει, και η χώρα να παρακολουθεί αμήχανη τις τηλεοπτικές, και όχι μόνο, κόντρες κυβέρνησης και απεργών στα ΜΜΜ.

Ήταν η εποχή πού έλαμπε το άστρο των αγριεμένων συνδικαλιστών Σταμούλου (μακαρίτη πλέον) και Κολλά, από την μια, και των κυβερνητικών στελεχών από την άλλη, με προεξάρχοντες τον αλήστου μνήμης παντοδύναμο υπουργό Σωτήρη Κούβελα (με το φιδίσιο βλέμμα), και τον 28χρονο τότε ανερχόμενο αστέρα βουλευτή (γνωστό και ως μπούλη) Πάνο Καμένο…

Μερικά πράγματα αλλάζουν στην Ελλάδα με την πάροδο του χρόνου, αλλά μερικά το ίδιο μένουν.

Έτσι, δυο δεκαετίες μετά, βλέπουμε το ίδιο έργο, μόνο που τα ΜΜΜ εξελίχθηκαν, και τώρα δεν μιλάμε για καπνογόνα λεωφορεία ερείπια και νοικοκυραίους, αλλά για μέσα σταθερής τροχιάς, μετρό, και … μνημόνια.

Και η μάχη δεν δίνεται τόσο στα «παραδοσιακά» παράθυρα της τιβί, όσο στα διάφορα σάιτς, και στα ηλεκτρονικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Η ουσία όμως παραμένει η ίδια, ο κόσμος ταλαιπωρείται, και κάποιοι κάνουν το παιχνίδι τους στις πλάτες όλων μας.

Το αστείο όμως της όλης υπόθεσης (διότι κάθε υπόθεση έχει την αστεία της πλευρά), είναι αυτό που άκουσα σήμερα το πρωί στο ραδιόφωνο, από τα χείλη ενός εκπροσώπου των εργαζομένων του μετρό: Ότι δηλαδή, εναπόκειται σε αυτούς, και στον αγώνα που κάνουν, για να φύγει η τρόικα!

Το αν θα βγουν ή όχι στο βουνό (Υμηττό), δεν το διευκρίνησε.

Όταν ο δημοσιογράφος τον ρώτησε αν αυτό που θέλουν είναι απλώς να εξαιρεθούν από το ενιαίο μισθολόγιο, ο συνδικαλιστής ήταν κάθετος: «Παλεύουμε για όλους. Για να εξαιρεθούν όλοι οι εργαζόμενοι από το ενιαίο μισθολόγιο, και για να καταργηθεί το μνημόνιο».

Μάλλον μερικοί του μετρό, έχασαν το μέτρο.

Από την μια έχουμε τον Τσίπρα, που δήλωσε στα σοβαρά ότι θα καταργήσει το μνημόνιο με ένα μόνο άρθρο, ενός μόνο νομοσχεδίου, από την άλλη την Παπαρήγα που κάθε τόσο εξαγγέλλει μονομερή διαγραφή του χρέους, και «ειρήνη σε όλο τον πλανήτη», τώρα έχουμε και τους μηχανοδηγούς του μετρό που σηκώνουν στις πλάτες τους το σύνολο των Ελλήνων προλεταρίων… εναντίον της τροϊκανής κατοχής!

Η εμπροσθοφυλακή της εργατικής τάξης δηλαδή, που παρακάμπτει ακόμη και το ίδιο το ΚΚΕ, προκειμένου να υψώσει τον κόκκινο ήλιο πάνω από την Ελλάδα..

Και όλα αυτά θα ήταν μια χαρά, έστω ως χάδι στα αφτιά μας, αν δεν συνοδεύονταν από μια ακόμη έκφανση της νεοελληνικής «φιλοσοφίας της γρηγοράδας», αφού σύμφωνα με την κυβέρνηση, οι μεγαλοϊδεάτες αυτοί απεργοί πληρώνονται κανονικά παρά τις κινητοποιήσεις τους!

Σύμφωνα λοιπόν με τον υπουργό Ανάπτυξης Κωστή Χατζηδάκη, «Υπάρχουν όροι και όρια στην απεργία, τα οποία φοβάμαι ότι έχουν καταπατηθεί…  Ενώ για μέρες δεν λειτουργούσαν και δεν λειτουργούν το Μετρό, ο Ηλεκτρικός και το Τραμ, την ίδια στιγμή από τα στοιχεία τα οποία μου έδωσε η διοίκηση της ΣΤΑΣΥ, για την περασμένη εβδομάδα προκύπτει ότι μόνο μειοψηφία των εργαζομένων απεργεί και η πλειοψηφία πληρώνεται. Αυτό θα ελεγχθεί…  Έχω δώσει εντολή στη Διοίκηση να προχωρήσει και να δει ποιες μεθόδους μετέρχονται όλοι αυτοί που πληρώνονται ενώ θεωρητικώς απεργούν, θα γίνει σχετική αναφορά στη Δικαιοσύνη και αν χρειαστεί θα υπάρξει και τροποποίηση του νομοθετικού πλαισίου. Όμως η κυβέρνηση τέτοιου είδους αθέμιτες πρακτικές που προσβάλλουν την κοινωνία, δεν πρόκειται να τις δεχτεί…».

Σύμφωνα επίσης με στοιχεία που έδωσε στην δημοσιότητα το υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, στις 19 Ιανουαρίου:
Από τους 1300 συνολικά εργαζόμενους στο Μετρό απεργία έκαναν οι 290, ενώ οι υπόλοιποι δήλωσαν ρεπό και άδειες και ασθενείς.
Στις 20 Ιανουαρίου:
Από τους 1300 συνολικά εργαζόμενους στο Μετρό απεργία έκαναν οι 270, ενώ οι υπόλοιποι δήλωσαν ρεπό και άδειες και ασθενείς.

Τόσο καλά δηλαδή.

Καλή η επανάσταση, αλλά καλός και ο μισθός… μη τρελαθούμε κιόλας!

Αυτά λοιπόν σκεφτόμουν, όταν μου ήρθε στο μυαλό ο Λένιν, τις διδαχές του οποίου είχα μελετήσει ενδελεχώς όταν ήμουν πιο μικρός και πιο αθώος…

Κάτι που από τότε μου έκανε μεγάλη εντύπωση, ήταν η απέχθεια του για τον συνδικαλισμό!

Πολλοί ίσως να μην το γνωρίζουν ( ο Τσίπρας σίγουρα δεν το γνωρίζει), αλλά ο Λένιν απέρριπτε τον συνδικαλισμό των εργαζομένων, επειδή τον θεωρούσε αντιδραστικό.

Πίστευε πως οι διάφοροι συνδικαλιστές, και τα συνδικάτα, εργάζονται και αγωνίζονται αποκλειστικά για την βελτίωση των μελών τους, και των συντεχνιών τους, και όχι για το καλό της κοινωνίας γενικότερα.

Στην ουσία, θεωρούσε τον συνδικαλισμό ως ένα παρακλάδι του ίδιου του καπιταλισμού, τον οποίο ο ίδιος μάχονταν, αφού κατ’ εκείνον, οτιδήποτε ωφελεί το άτομο, ή μια μικρή ομάδα ατόμων, εις βάρος της κοινωνίας ή του κράτους, όχι μόνο δεν είναι επιτρεπτό, αλλά συνιστά και αντεπαναστική πράξη!

Κουλουβάχατα δηλαδή…

Strange Attractor