Ο John, η Τατιάνα, και τα τυχόν μελλοντικά αδικήματα ….

Στην Ελλάδα, αυτός που βιάζει, και μετά καίει ζωντανό το θύμα του, το πολύ πολύ να συλληφθεί, και να κάτσει στη φυλακή για καμιά δεκαετία. Με τις άδειές του, την τηλεόρασή του, και όλα τα καλά…

 

Μάλιστα, από τις πρώτες κιόλας μέρες, μπορεί να δίνει και ζωντανές τηλεοπτικές συνεντεύξεις στις Κατίνες των μεσημεριανάδικων.

Τόσο σκληρά δηλαδή αντιμετωπίζονται από το φιλάνθρωπο και δημοκρατικό σωφρονιστικό μας σύστημα οι διάφοροι ανώμαλοι ψυχοπαθείς δολοφόνοι.

Στην Αμερική όμως, τα πράγματα είναι διαφορετικά.

Κατ’αρχήν, εκεί όταν λέμε ισόβια, εννοούμε ισόβια.

Και μάλιστα σε σκληρές συνθήκες κράτησης.

Ειδικά αν πρόκειται για ανώμαλους, για βιαστές, και για παιδεραστές.

Τώρα, το αμερικανικό σύστημα άρχισε να τιμωρεί  τους παραβάτες παιδικής πορνογραφίας με έναν κάπως ασυνήθιστο τρόπο.

Τους φυλακίζει ακόμη και για εγκλήματα που ίσως να διαπράξουν στο μέλλον!

Εκμεταλλευόμενες κάποιους νόμους (περί σεξουαλικής βίας) των ‘80ς, οι αμερικανικές δικαστικές αρχές παρακάμπτουν τις συνταγματικές προστασίες των εμπλεκομένων σε παραβάσεις παιδικής πορνογραφίας, και τους κρατάνε φυλακισμένους για όσο διάστημα κρίνεται ότι δεν έχουν «μεταμελήσει», και άρα ίσως να διαπράξουν κάποιο ακόμη αδίκημα αν αφεθούν ελεύθεροι.

Η διάρκεια της κράτησής τους εξαρτάται από διάφορα (και πολλές φορές αναξιόπιστα) ψυχολογικά τεστ, που σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να κρατήσουν δεκαετίες!

Για παράδειγμα, το 2007 είχαν φυλακιστεί 4.500 παραβάτες σεξουαλικών εγκλημάτων, και μόνο το 10% έχει απελευθερωθεί.

Υπάρχει το παράδειγμα ενός τέτοιου παραβάτη, ονόματι John, που σε ηλικία 31 ετών άρχισε να κατεβάζει παιδική πορνογραφία από το διαδίκτυο, και στη συνέχεια συναντήθηκε με ένα ανήλικο κορίτσι, προκειμένου να συνευρεθεί ερωτικά μαζί του.

Βεβαίως συνελήφθη, και καταδικάστηκε.

Ο John επιμένει ότι δεν έκανε σεξ με την ανήλικη, αλλά παρόλα αυτά, η αρχική του καταδίκη σε 53 μήνες φυλάκιση, έχει εξελιχτεί σε πολλά ακόμη χρόνια φυλάκισης, επειδή δεν καταφέρνει να περάσει τα διάφορα ψυχολογικά τεστ, και να πείσει τους ειδικούς για την απεξάρτησή του από τα «παιδάκια».

Στο τέλος κατέληξε να κρατείται σε ένα ειδικό ψυχιατρείο για σεξουαλικούς παραβάτες, οι οποίοι μάλιστα το προτιμούν από την φυλακή, στην οποία αν πάνε θα δεχτούν τις βίαιες αντιδράσεις των υπολοίπων κρατουμένων.

Ο John όμως δεν μπορεί να αποδεχτεί το γεγονός ότι τιμωρείται για εγκλήματα που δεν έχει ακόμη διαπράξει, και  που ίσως να είναι απλά δημιουργήματα του μυαλού του.

Όπως λέει, «σίγουρα δεν είμαι καλά, αλλά αυτός δεν είναι λόγος για να με έχουν φυλακισμένο…».

Του συμπαρίσταμαι, και του προτείνω, αν και όποτε αποφυλακιστεί, να έρθει στην Ελλάδα, την χώρα της ανομίας και της απόλυτης φιλανθρωπικής αντιμετώπισης των εγκληματιών, για να ζήσει το όνειρό του.

Και που ξέρει, μπορεί μέχρι και συνεντεύξεις να δίνει στην Τατιάνα…

  

Strange Attractor

New Yorker