Ο Τσίπρας είναι … σαμαρικός! (Αλλιώς δεν εξηγείται).

Σήμερα το πρωί είχα δυο διαφορετικές συζητήσεις με δυο διαφορετικούς συναδέλφους. Και οι δυο ήταν ενδεικτικές του γενικότερου αλαλούμ που ζούμε σε πολιτικό επίπεδο.

 

Η μία έντονη, που με έβγαλε πρωί πρωί από τα ρούχα μου, και η άλλη ήπια και κατευναστική, που με έκανε να συνεχίσω να πιστεύω ότι υπάρχει φως στο τέλος του τούνελ, και ότι εν πάση περιπτώσει δεν είναι οι περισσότεροι συμπατριώτες μας ανεγκέφαλοι, όπως κατά καιρούς αρχίζω και πιστεύω.

Η συζήτηση αφορούσε στον Τσίπρα, ο οποίος έχει πάρα πολλούς οπαδούς και θαυμαστές, και μάλιστα σε όλα τα επίπεδα.

Έλεγε λοιπόν η συνάδελφος ότι δεν αντέχεται η «χούντα του Σαμαρά», η «προδοτική» αυτή κυβέρνηση, και άλλες πολλές τέτοιες σαχλαμάρες, που δυστυχώς έχουν μεγάλη πέραση στους ακροατές του Τράγκα, της Καλογεροπούλου, και άλλων γραφικών και όψιμων αντιστασιακών.

Η συγκεκριμένη αυτή συνάδελφος παρεμπιπτόντως, είναι από αυτούς που προεκλογικά είχε θάψει στο κτήμα στο χωριό  τις οικονομίες της, μαζί με σακιά από αλεύρι, φακές, και κούτες με κονσέρβες, αφού έτσι νόμιζε ότι θα γλιτώσει την πείνα που έρχεται, όντας πιστή μαθήτρια του Μπαρουφάκη.

Παράλληλα όμως ψήφισε Τσίπρα (τον κατ εξοχή δηλαδή υπεύθυνο για την πείνα, που ευτυχώς τελικά δεν ήρθε).

Σήμερα λοιπόν, βρήκε άλλο σύνθημα: Να δοκιμάσουμε τον Αλέξη, αφού είναι νέος, ωραίος, γνήσιος, άφθαρτος, με καθαρό βλέμμα, και άλλα τέτοια φαιδρά.

Το γεγονός ότι ο εν λόγω δεν προσφέρει καμία εναλλακτική λύση (πλην του χάους) δεν την απασχολεί, όπως και δεν την απασχολεί και το πρόσφατο  προσκύνημά του στα διεθνή κέντρα λήψης αποφάσεων. Μπορεί μάλιστα και να μην το πήρε χαμπάρι…

«Θα βρει λύσεις», λέει, «αφού είναι από τα γεννοφάσκια του αγωνιστής»!!!!!

Μάλλον θα αναφέρεται στην πλούσια εμπειρία του πρώιμου Αλέξη στις σχολικές καταλήψεις, που του στέρησαν το δικαίωμα να μάθει ακόμη και αγγλικά, αφού προείχε ο αγώνας για ψωμί, και η κορύφωση της πάλης των τάξεων….

Τι να πω;

Με τρέλανε πρωί πρωί, και χρειάστηκε να καπνίσω μισό πακέτο τσιγάρα για να μπορέσω να αντεπεξέλθω στο επίπεδο επιχειρημάτων αυτών που ψηφίζουν ισότιμα με άλλους, εξ ου και το χάλι μας.

Από την άλλη, η δεύτερη συζήτηση με άλλον συνάδελφο με ηρέμησε.

Αφορμή ήταν η χθεσινή προκλητική δήλωση του στελέχους του Σύριζα (κάποιου Θεοδωρίδη), ο οποίος αναφέρθηκε στα Ίμια, αποκαλώντας τα Καρντάκ, και ούτε λίγο ούτε πολύ τα χαρίζει στην Τουρκία, ενώ αναφέρθηκε και στην ανάγκη καθιέρωσης της «μακεδονικής» γλώσσας (ή κάπως έτσι)!

Αν και εμμονικά αριστερόφρων ο φίλος μου, είναι από αυτούς που γουστάρω, καθότι ανοιχτό μυαλό. Εξάλλου είναι αρκετά νέος, και άρα έχει καιρό για να συνέλθει από τις παιδικές του ασθένειες….

Ήταν λοιπόν πυρ και μανία με το συγκεκριμένο φληνάφημα του τουρκόφιλου συριζαίου, όπως και με τις υπόλοιπες κατά καιρούς επικίνδυνες σαχλαμάρες των Σκουρλέτη, Κουράκη, Διαμαντόπουλου, και λοιπών «επαναστατών».

Όπως μου είπε, «δεν μπορεί, αυτοί οι τύποι θα πληρώνονται από το Μαξίμου. Δεν εξηγείται αλλιώς…. Αλλά ευτυχώς που υπάρχουν κι αυτοί, διότι αλλιώς θα ζούσαμε να δούμε και τον Τσίπρα πρωθυπουργό. Με αυτά που κάνουν όμως, ο Σύριζα θα έχει την παγκόσμια αποκλειστικότητα του να είναι το μόνο κόμμα αξιωματικής αντιπολίτευσης που δεν θα μπορέσει να πιει νερό στην βρύση της εξουσίας…».

Και μάλλον έτσι είναι, αφού το πιο πιθανό σενάριο (κατ εμέ) τον βλέπει να επανέρχεται στα φυσιολογικά του ποσοστά του 3-4%.

Με μία όμως ένσταση.

Η πρώτη συνάδελφος, που αποτελεί χαρακτηριστική περίπτωση πολλών (κυρίως πρώην Πασόκων) που στηρίζουν Αλέξη, δεν είναι από αυτούς που ενημερώνονται.

Όταν μπαίνει στο ίντερνετ, το κάνει για να μάθει κανένα κουτσομπολιό για σελέμπριτι, καμιά συνταγή για ριζότο, να δει κανένα καινούργιο κομπινεζόν, ή για να ακούσει το τελευταίο χιτ της Πάολας, κλπ.

Όταν μια στις τόσες θέλει «βαριά» ενημέρωση, τότε επισκέπτεται το Τρωκτικό, το Τσάο, και άλλους τέτοιους  σοβαρούς ιστότοπους, ή ακούει Τράγκα από τα χαράματα.

Και θα μου πείτε ποιο είναι το πρόβλημα;

Το πρόβλημα είναι ότι η εν λόγω κυρία ψηφίζει, και με την ψήφο της διαμορφώνει την πολιτική μας κατάσταση.

Χωρίς να γνωρίζει τι είπε ο Τατσόπουλος για τον ερωτικό του βίο, ο Κουράκης για την εκκλησία, ο Σκουρλέτης για τα στυλιάρια, ο Διαμαντόπουλος για την ανατροπή του πολιτεύματος, η Δούρου για τους λαθρομετανάστες, και χωρίς να γνωρίζει για τις ολυμπιακού επιπέδου κυβιστήσεις του Αλέξη εξωτερικού.

Και όσο κυριαρχεί αυτή η άγνοια, σε συνδυασμό με την γενικότερη ανέχεια, τόσο πιο πολύ ανησυχώ μη τυχόν και πάρει κεφάλι ο Σύριζα.

Διότι η συντριπτική πλειοψηφία αυτών που τον στηρίζουν (έστω δημοσκοπικά) ΔΕΝ παρακολουθεί την επικαιρότητα.

Το μόνο που παρακολουθεί είναι οι ανέξοδες καταγγελίες του Αλέξη.

Ευτυχώς όμως, έχει τόσα μα τόσα μπουμπούκια ο Σύριζα, που από μια σαχλαμάρα κάθε εβδομάδα να ξεστομίζει το καθένα, η θέση του στην αντιπολίτευση είναι εγγυημένη και μόνιμη….

Και υπό αυτήν την έννοια, ο Τσίπρας είναι (εμμέσως) σαμαρικός, αφού σε τελική ανάλυση το κόμμα του δουλεύει για τον Σαμαρά.

Χωρίς ο ίδιος να το θέλει….

Αλλά τι να κάνει ο καψερός;

Με τα λουλούδια που μάζεψε γύρω του;

Strange Attractor