From major, to minor... ή αλλιώς: Περί Έρωτος.

Πολλοί τον κορόιδεψαν, άλλοι δεν έδωσαν καν σημασία ...

Που καιρός για έρωτα,  όταν  η πραγματικότητα είναι τόσο γκρίζα ...

Άλλοι πάλι που έχουν ανάγκη να υποδυθούν το ρόλο που επιβάλλει η βιομηχανία του καταναλωτισμού και των χλιαρών, επιφανειακών και  ανώδυνων συναισθημάτων, θ' ανέβουν στο σανίδι του προκάτ έρωτα, κακοί ηθοποιοί, σε μια προβλέψιμη και θλιβερή παράσταση, που όταν πέσει η αυλαία της, θα συνεχίσουν τη μίζερη,  πλην όμως ασφαλή,  ζωή τους...                                                                                               

 

Εντάξει, δεν έχουμε όλοι ούτε τις ίδιες αντοχές, ούτε και το ίδιο ταμπεραμέντο.

Όμως όλη αυτή τη τεχνητή ένταση, το ψεύτικο πάθος που τόσο πολύ  φοριέται και τόσο επίμονα επιβάλλεται, δεν είναι μόνο βαρετό. 

Έχει και εκείνη την πικρή γεύση που αφήνει το φτηνό, ξινισμένο κρασί που το πίνεις,  μήπως και μπορέσεις επιτέλους να φτιαχτείς ....

Και αφού ξενυχτήσεις με βαρύ κεφάλι, με γόνατα που μουδιάζουν, και με παγωμένα άκρα, την άλλη μέρα σέρνεσαι σαν ζόμπι, πιο μελαγχολική και πιο μόνη από πριν...              

Το ξέρεις και συ η ίδια πως δεν έχεις ανάγκη το ψέμα, γιατί  η αλήθεια που νοιώθεις βγαίνει από μέσα σου ορμητική, δυνατή, έτοιμη να σε παρασύρει σ΄έναν άγριο χορό που θέλεις και μπορείς να χορέψεις.

Χωρίς φτιασίδια ψεύτικα που αλλοιώνουν την ομορφιά.  

Xωρίς περιττές  κουβέντες που μόνο πλήξη φέρνουν.

Xωρίς βαρίδια από τις πληγές του παρελθόντος,  που μόνο φρένο  στην ορμή και στο πάθος  θα πατήσουν. 

Είσαι εκεί για ν' ακούς ακόμα και τα πιο απίθανα πράγματα, να αγγίζεις δήθεν τυχαία και να μυρίζεις το άρωμα στην κάθε κίνηση.                                                                                                                     

 Είσαι εκεί για να βλέπεις .

Να κοιτάζεις μέσα στα μάτια, ψάχνοντας να βρεις κάθε απόχρωση ....

Να χάνεις τον κόσμο,  όταν αυτά είναι σκοτεινά και λυπημένα ....

Να βρίσκεσαι στα σύννεφα, όταν γελάνε.                                                                                                                                         

 Είσαι εκεί, γιατί όλα τα βήματα σ' οδηγούν εκεί  που η ψυχή σου θέλει να είναι.

Ακόμα κι αν δεν είσαι,  γιατί ο άλλος δεν κατάλαβε,  ή φοβήθηκε την αλήθεια σου.                                                   

Μια αλήθεια  που εσύ την ξέρεις και εσύ την αντέχεις.                                                                                                  

Μια αλήθεια τόσο δυνατή και τόσο μοναδική,  που μπορεί να σε στηρίζει για να περιμένεις εκείνο το τηλεφώνημα που όμως δεν έγινε ποτέ......

Diamond Angel