Ο βρυχηθμός της τεθνεούσας παρακμής

Η αριστερίζουσα παρακμή διαλαλεί παντού ότι αντιλαμβάνεται το τέλος της. Στα περισσότερα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μα πρωτίστως στο twitter, μπορεί κανείς να δει με τα ίδια του μάτια το πολύ της θλίψεως που γεννά παραφροσύνη στους ψευτοεπαναστάτες της κακιάς κωμωδίας και του καναπέ. Σαν τα πληγωμένα θηρία βρυχώνται λίγο πριν το τέλος της μεταπολιτευτικής τους ηγεμονίας.

Τα παραδείγματα τον τελευταίο καιρό πάμπολλα. Το πιο τρανό, φυσικά, η αθρόα υπεράσπιση των κοινών εγκληματιών του ποινικού κώδικα που το παίξανε τρομοκράτες, αλλά λυπηθήκανε τους αστυνομικούς, παρ' όλο που ήξεραν Μάι Τάι. Μια αρμαθιά καλομαθημένα παιδαρέλια που αντί να ευγνωμονούν το ότι δεν χρειάστηκε να δουλέψουν μια μέρα, καθώς οι αστικοποιημένοι αριστεράντζες γονείς τους των ΒουΠου τους τα είχανε όλα στο πιάτο, βγήκαν παγανιά προτάσσοντας κάννες πολεμικών όπλων σε αθώους πολίτες. Και όλη η θολοκουλτούρα βγήκε να συμπονέσει το δράμα τους επειδή φάγανε πέντε μπάτσες κατά τη σύλληψη. Καθ' ότι, ως γνωστών, οι αστυνομικοί όφειλαν να τους προσφέρουν ροζ τριαντάφυλλα και μασάζ στα πόδια. Το κορυφαίο το διάβαζα σήμερα, για τον Αλαβάνο και την απόγνωση που οδηγεί τους νέους στην τρομοκρατία. Ο απεγνωσμένος νέος δεν έχει λεφτά για να αγοράσει καλάσνικωφ και να νοικιάσει γκαρσονιέρες κυρ Αλέκο μας.

Το άλλο κλου των ημερών είναι ο περίφημος Ρασκόλνικοβ. Ένας επαγγελματίας τουρίστας που κατέβαζε τρε μανιφίκ καφεδάκια στας Ευρώπας και άπλωνε τις ποδάρες του σε ότι παραλία έβρισκε ανά την Ελλάδα, αλλά δεν είχε γραμματόσημα για να στείλει το πτώμα του πατέρα του στον Φαήλο Κρανιδιώτη. Ο Χατζηνικολάου την έκανε νωρίς με ελαφρά πηδηματάκια από τον αντιπολιτευτικό παροξυσμό, αλλά ο πιο αδύναμος κρίκος αποδείχτηκε η κυρία Ακρίτα, η οποία και έγινε ρόμπα ξεκούμπωτη πολλάκις, αφού στο τέλος ο υπερασπισθέντας εξ αυτής νεαρός κατέβασε λογαριασμούς και στόρια μετά τα αποκαλυπτήρια της επαναστατοσύνης τους. Α, ναι, και ο ερίτιμος βουλευτής σύζυγός της μοίραζε κωλοδάκτυλα. Τόση αξιοσύνη στο Ακριτέικο.

Περνάμε μετά στο περιβόητο θέμα των ορυχείων χρυσού στην Χαλκιδική. Εγώ θα το πω νέτα σκέτα. Από τη στιγμή που οι κάτοικοι αποφασίσανε να το παίξουν γκερίλας και να καπελωθούν από τα πουλμανάκια του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορώ να τους πάρω στα σοβαρά. Το ότι Ελληνικά Πανεπιστήμια και το Συμβούλιο της Επικρατείας θεωρούν ΟΚ την επένδυση, το ότι οι ίδιοι που διαμαρτύρονται είναι αυτοί που εξέλεξαν τον Πάχτα, της περιβόητης τροπολογίας, Δήμαρχο, ενώ ηγούνται από δυσαρεστημένους πρώην υπαλλήλους, το ότι οι κάτοικοι της Χαλκιδικής έχουνε προ πολλού βιάσει τη φύση του νομού με τα αυθαίρετα, όλα αυτά δεν τα είχα λάβει υπόψιν. Ούτε καν τα πιθανά οικονομικά οφέλη της επένδυσης αυτής. Αλλά όταν συμμαχείς με τον νούμερο ένα εχθρό των επενδύσεων σε αυτόν τον τόπο, τότε δεν έχεις καμία αξιοπιστία στα μάτια μου. Αλλά προφανώς οι κάτοικοι απλά θεώρησαν δόκιμο να εκμεταλλευτούν τους μηχανισμούς προπαγάνδας του συφερτού του ΣΥΡΙΖΑ.

Εκείνο βέβαια που αηδιάζει περισσότερο τις τελευταίες μέρες, είναι η καπήλευση του θανάτου δύο νεαρών παιδιών από τη Λάρισα. Δε θα κάτσουμε να γίνουμε έρμαια της πολεμικής που έχει ξεσπάσει, ακριβώς γιατί δε θα θέλαμε να γραφεί κάτι που θα βεβήλωνε τη μνήμη των δύο αυτών νέων ανθρώπων. Το μόνο που μπορούμε να γράψουμε είναι για την απόλυτη αηδία που μας κάνουνε να νιώθουμε όλοι αυτοί οι έμποροι της μιζέριας και του ανθρώπινου πόνου. Αλλά ποιος έχασε την αξιοπρέπειά του για να τη βρουν οι κωμικογράφοι της πεντάρας και οι δημοσιογράφοι της κακιάς ώρας.

TopGunZ

Υ.Γ.: Α, ναι, ξέχασα να γράψω και για τον Εδώ-Στρατούλης-Με-Βιάζουνε που μέμφεται την ΕΛΑΣ επειδή πυροβόλησε το ελικόπτερο του Βλαστού. Ε, καλά, ο άνθρωπος έχει βαρέσει πλέον tilt, δεν μου κάνει κέφι ούτε να ασχοληθώ παραπάνω.