Απολύσεις Δ.Υ.: Τραγωδία, ή αναβάθμιση (του κράτους);

Το εύκολο και κομπογιαννίτικο είναι να μοιραστούν τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης τις 15.000 προσλήψεις που θα αντικαταστήσουν τις ισάριθμες απολύσεις κρατικών υπαλλήλων. Το δύσκολο (για την σοβιετική Ελλάδα, όπως και για την Αφρική) είναι να κάνουμε προσλήψεις με αξιοκρατία. Ας επιχειρήσουμε το δύσκολο. Επιτέλους ας κάνουμε μια αρχή.

Γιατί όταν μια χώρα καταντάει να την χλευάζουν ακόμη και οι τεχνοκράτες υπάλληλοι των δανειστών, όπως ο κ. Τόμσεν, με την παρατήρηση ότι «δέχεστε να κόβετε μισθούς και συντάξεις που είναι εύκολο γιατί δεν μπορείτε να φορολογήσετε τους πλουσίους και να εισπράξετε τους φόρους τους…» δεν νομίζω ότι πρέπει να πέσει ακόμη πιο χαμηλά…

Επιβάλλεται να υπάρξει αντίδραση.
Και ο πραγματικός εκσυγχρονισμός του κράτους είναι το βήμα που μας δίδεται να το κάνουμε αμέσως τώρα μέσω των απολύσεων και των προσλήψεων με αξιοκρατικά κριτήρια.
Αναφέρομαι βέβαια στην ουσία του αποτελέσματος και όχι στις διαδικασίες θεωρώντας ότι το ΑΣΕΠ είναι εγγύηση αξιοκρατίας.
Στην Ελλάδα δεν υπάρχει απολύτως τίποτε που να μην είναι διαβλητό.
Γι’ αυτό αναφέρομαι στην ουσία του αποτελέσματος.

Εάν βέβαια μας ενδιαφέρει η ουσία…
Επειδή λοιπόν η Τρόικα δεν παίζει (ευτυχώς που δεν παίζει) και τα 6 δισ. ευρώ θα τα πάρουμε μόνο με προαπαιτούμενα, που σιγά-σιγά θα τα μάθουμε, μας δίδεται η δυνατότητα να νοικοκυρέψουμε τις κρατικές υπηρεσίες.
Και είμαι βέβαιος ότι αν προσληφθούν 15.000 άτομα με προσόντα ανάλογα της θέσης τους, με πραγματικά και όχι πλαστά πτυχία, με μεταπτυχιακά, με ικανότητα να γνωρίζουν τι σημαίνει internet και με την θέληση να γίνουν κομπιουτεράδες… πράγμα που σιχαίνονται εκατοντάδες χιλιάδες σημερινοί κρατικοί υπάλληλοι, κάτι θα αρχίσει να αλλάζει.
Αν καταπολεμηθεί αποτελεσματικά η γραφειοκρατία και το κράτος αντιμετωπίζει τις επενδύσεις και τις συνεργασίες με τους επιχειρηματίες με αναπτυξιακά κριτήρια, και όχι μόνο με μέτρα αστυνόμευσης, μπορεί να κινηθεί η αγορά έστω και με αυτή την αρνητική φορολογική πολιτική.

Μπορεί να προκληθεί το ενδιαφέρον νέων επιχειρηματιών που σήμερα αρνούνται ακόμη και μια μικρή επιχείρηση να στήσουν γιατί απεχθάνονται το γραφειοκρατικό τέρας του δημοσίου και την υπεροψία του αμόρφωτου κρατικού υπαλλήλου που νομίζει ότι… ως αρχή του τόπου έχει υποχρέωση να ταλαιπωρεί τους πάντες εκτός από τους συγχωριανούς του… επειδή όλοι οι άλλοι είναι απατεώνες.
Ας μην υποτιμάμε το μέγα επίτευγμα για τα ελληνικά δεδομένα έστω και μιας απόφασης να κλείσουν άχρηστοι Οργανισμού, ακούω ότι θα είναι μεταξύ 30-40, και να φύγουν άσχετοι και αργόσχολοι.
Τα κροκοδείλια πολιτικά δάκρυα του κ. Τσίπρα και του ΚΚΕ και οι άτεχνοι «αναστεναγμοί» του κ. Καμμένου και των μπρατσωμένων… που βρήκαν θέμα για τις ντουντούκες τους, ας τα φυλάξουν για τα παιδιά με τα πτυχία και τα εκπληκτικά προσόντα που δεν θα καταφέρουν να είναι μέσα στους 15.000 που θα προσληφθούν.
Ας φυλάξει τα κροκοδείλια δάκρυά του ο κ. Τσίπρας και το ΠΑΜΕ για τους εκατοντάδες χιλιάδες ανέργους που και οι αριστεροί έχουν προκαλέσει εδώ και 30 χρόνια με τις καταλήψεις, τις αντιδράσεις, και την αδιαφορία στις προειδοποιήσεις ότι θα κλείσουν οι εγκαταστάσεις.
Ας αναλογιστούν τις ευθύνες τους όταν ως Ομοσπονδία Βιομηχανικών Επιχειρησιακών Σωματείων (ΟΒΕΣ) την δεκαετία 1975-1985 (μαζί με το τότε ΠΑΣΟΚ) αγνοούσαν ακόμη και τον Γιαννόπουλο που ως υπουργός Εργασίας του έλεγε «… μην τον διώχνετε τον Νιάρχο θα φάτε το κεφάλι σας»…
Ας αναλογιστούν τις ευθύνες τους στην αποβιομηχάνιση της Πάτρας και της Θεσσαλονίκης με τις απανωτές απεργίες και τον εξαναγκασμό επιχειρηματιών σε λουκέτα.
Μέχρι πρόσφατα μάλιστα, όπως με ενημερώνει σχολιαστής της στήλης, οι ντουντούκες του ΠΑΜΕ έξω ακόμη και από τις πιτσαρίες γνωστής πολυεθνικής προκάλεσαν τέτοιο πρόβλημα που οδήγησαν την εταιρία σε αποχώρηση, με ό,τι αυτό σημαίνει για μια ζωντανή πόλη όπως η Θεσσαλονίκη.
Ας αφήσουν λοιπόν την «πολιτική πίκρα» για τους 15.000 πλεονάζοντες από τον κομματικό στρατό του 1.250.000 κρατικών υπαλλήλων (συμπεριλαμβανομένων γνωστών και αγνώστων ΔΕΚΟ μαζί με τους Δήμους) και ας φροντίσουν να παρακολουθήσουν τις διαδικασίες που θα γίνουν οι προσλήψεις χωρίς να συμμετάσχουν στα τυχόν ρουσφέτια…
Γιατί είναι κοινό μυστικό ότι για να προσληφθείς κρατικός υπάλληλος επί Νέας Δημοκρατίας ο σίγουρος τρόπος ήταν σημείωμα από αριστερό κόμμα ή από το ΠΑΣΟΚ (ως δεύτερη επιλογή).
Κάπως έτσι έκανε και σε ένα βαθμό και το ΠΑΣΟΚ.
Εάν λοιπόν ο κ. Σαμαράς, αλλά και οι άλλοι δύο αρχηγοί, θέλουν να περπατήσει το καλό σενάριο και να δούμε και εμείς το φως στο τούνελ (το οποίο σήμερα βλέπει μόνο η κυβέρνηση) ας ξεκινήσουν τις μεταρρυθμίσεις αναβαθμίζοντας όσο είναι δυνατόν το κράτος.
Ας βοηθήσουν τους ψηφοφόρους όχι με τα γνωστά ρουσφέτια μιας θέσης στο κράτος αλλά με την τοποθέτηση αξιόλογων υπαλλήλων που με την συμπεριφορά τους, με τις γνώσεις τους και με τις ικανότητές τους θα επιτρέψουν και σε εμάς να πλησιάσουμε το σημερινό κράτος-τέρας που λειτουργεί μόνο σαν στρατόπεδο των κομματικών στρατών όλων ανεξαιρέτως των κομμάτων. 

Γιώργος Κράλογλου

Capital.gr