Ο Φίλος!

Είναι  αληθινή τύχη να έχεις έναν Αληθινό Φίλο δίπλα σου.

Και είναι θείο δώρο ο Φίλος αυτός να είναι και ο καθημερινός σου συνεργάτης. Ξεκινάς την ημέρα σου, στο γραφείο στη δουλειά σου, με την καθημερινή δίνη των τρελλών  υποχρεώσεων να καταφθάνει για να σε ταλαιπωρήσει αλλά και να σε προκαλέσει.

Ξέρεις ότι για άλλη μία φορά έχεις να αντιμετωπίσεις ένα θηρίο που όσο και να το κυνηγάς, στέκεται εκεί, ακλόνητο, ανελέητο, ανίκητο, προσπαθώντας να σου αποδείξει ότι του κάκου ματαιοπονείς να το δαμάσεις...

Εσύ όμως συνεχίζεις με πείσμα, ακάθεκτος και όσο αυτό σου φαίνεται ανίκητο, τόσο τρελαίνεσαι και προσπαθείς με ακόμη μεγαλύτερη στοχοπροσήλωση για την υποταγή του...

Αν  είσαι μόνος σε αυτή τη μάχη, γρήγορα αποκαρδιώνεσαι και παραδίδεσαι, καταθέτοντας τα όπλα και συνατώντας τη χλεύη.

Αν είσαι όμως σοφός, έχεις πάντα δίπλα σου τον Φίλο...

Είναι εκείνος που θα σταθεί δίπλα σου και θα σου δώσει το χέρι του, ως ίσος προς ίσο. Αυτός που  μαζί περάσατε όμορφες και άσχημες στιγμές.

Αυτός στον οποίο προσέτρεξες, όταν όλος ο κόσμος σε είχε ξεχασμένο, σε χλεύαζε και σε θεωρούσε τελειωμένο.

Είναι εκείνος που μαζί καλαμπουρίζατε, μαζί φιλοσοφούσατε, σχολιάζοντας από απλά «εφηβικά» θέματα, μέχρι σοβαρά θέματα, όταν στο τέλος, μαζί, και οι δυο σας, σκύβατε το κεφάλι και χωρίς να μιλάτε, περνούσατε σιωπηλές στιγμές όπου χτίζατε τα όνειρά σας.

Είναι εκείνος που σου έδινε κουράγιο στις δύσκολες στιγμές που πέρασες, όταν όλες οι πόρτες έκλειναν στα μούτρα σου, όταν δήθεν φίλοι, σου χτυπούσαν την πλάτη με εκείνο το ψεύτικο συμπονετικό ύφος και μετά σου γυρνούσαν τη δική τους πλάτη. Γιατί απλά δεν έβλεπαν κάτι που θα μπορούσαν να κερδίσουν από  εσένα και αναζητούσαν να γίνουν «φίλοι» σε άλλους που έδειχναν ότι είχαν τη δύναμη...

Είναι εκείνος που ποτέ δε σε αποθέωσε γιατί ήξερε τις αδυναμίες σου, ήξερε τους φόβους σου, ήξερε τα όνειρά σου, ήξερε πώς θέλεις να χαράξεις την πορεία σου και κυρίως, είχε όλο το θάρρος να σου πει στα ίσια «άσε τις μακακίες!».

Ποτέ δε σε έγλειψε, ποτέ δεν κοίταξε να κερδίσει από εσένα, ποτέ δε σου ζήτησε τίποτε γιατί ήταν πάντα Φίλος...

Είναι εκείνος που μπορείς να τον πάρεις τηλέφωνο, 2 ώρα τη νύχτα, για να του ζητήσεις κάτι, για να του εκμυστηρευτείς τον φόβο σου, το άγχος σου, την απογοήτευσή σου, να του περιγράψεις τη χαρά σου...

Να του πεις ακόμη και μια μακακία, έτσι για να γελάσεις, για να ξεσκάσεις, μετά από την πίεση της ημέρας, να καλαμπουρίσεις.

Και είναι πάντα εκεί.

Όπως κι εσύ είσαι πάντα εκεί για αυτόν.

Όση δύναμη και να έχεις, ο Φίλος, έχει όλο το θάρρος να σου πει «Πρόσεχε» αλλά και να σου πει τι φοβάται, να σου πει πόσο αδύναμος νιώθει μερικές φορές, όχι γιατί εσύ έχεις την δύναμη για να τον σώσεις, αλλά γιατί θα τον ακούσεις, θα τον νιώσεις και θα γυρίσεις να του πεις «άσε τις μακακίες, μπορείς!»...

Είναι εκείνος που μέσα στην καθημερινή σου  Κόλαση, θα σου στείλει ένα μήνυμα στο κινητό και θα σου θυμήσει μία απίστευτη φάση καλαμπουριού που είχατε περάσει μαζί, γιατί είναι μόνο εκείνος που ξέρει καλά τα όριά σου, καταλαβαίνει την πίεσή σου και ξέρει πότε είναι η κατάλληλη στιγμή να σε κάνει να χαμογελάσεις, έστω για 5 λεπτά και να καταλάβεις ότι δεν είσαι μόνος στην πάλη με τα θηρία...

Είναι εκείνος που θα κάτσει απέναντί σου, στο τραπέζι των συζητήσεων,  και όταν όλοι θα μπουρδολογούν προβάλλοντάς σου ένα σωρό σαχλά και βλακώδη επιχειρήματα, ή θα σε κοιτάνε αποβλακωμένοι και πελαγωμένοι καθώς θα τους παρουσιάζεις τη σκέψη σου που βασίζεται στην υποχρέωση τους για μία εργώδη, όπως η δικιά σου, προσπάθεια, θα σε κοιτάξει με ένα βλέμμα που θα τα λέει όλα...

Είναι εκείνος που θα αισθάνεσαι ότι μπορεί να μιλήσει για σένα χωρίς καν να σε ρωτήσει τι να πει, γιατί πολύ απλά είναι Φίλος και είναι πάντα  στο μυαλό σου...

Είναι τύχη να έχεις έναν Φίλο.

Είναι Θείο δώρο...

Και το νιώθεις ακόμη περισσότερο όταν «σου τη δίνει» μετά από μία βάρβαρη μέρα και αργά τη νύχτα, τον φωνάζεις από το διπλανό γραφείο και του λες «ρε συ, δεν πάμε κανα βολταράκι να ξεσκάσουμε λίγο;»

Και βγαίνεις μαζί του, χαλαρός, και περπατάς στους δρόμους, σε μία καλοκαιρινή νύχτα, εσύ ο άνθρωπος που έχει την δύναμη, χωρίς να έχεις να φοβηθείς τίποτε από κανέναν, αφήνοντας έκπληκτους τους άλλους περαστικούς που σε αναγνωρίζουν από το παράστημά σου μέσα στη νύχτα...

Και δε φοβάσαι τίποτε γιατί είσαι πεπεισμένος ότι έκανες το σωστό!

Αλλά κυρίως γιατί δίπλα σου έχεις τον Φίλο σου...

Νεύτων