Αλέξης: Πως λέμε Τσε; Καμία σχέση…

Για να ξεφύγουμε λίγο από τον ανασχηματισμό, και την ... Φώφη...
Λοιπόν, αυτό το παραμύθι με τον Αλέξη «Τσε», έχει αρχίσει να γίνεται κουραστικό.

Και προσβλητικό προς την μνήμη του ίδιου του Τσε.

Που ότι κι αν ήταν, για τον καθένα μας, ΔΕΝ ήταν Τσίπρας.

Κάθε άλλο.

Το μόνο κοινό σημείο που θα έβρισκε κανείς όσο κι αν έψαχνε, μεταξύ του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα και του Αλέξη «Τσε Παπάρα», είναι το ότι και οι δυο είναι γιοι πολιτικών μηχανικών- εργολάβων.

Δατς ολ…

Από κει και πέρα… καμία σχέση.

Όσο και αν το πιέζει ο Αλέξης το ζήτημα.

Όσο κι αν αρέσκεται όταν κάποιοι ανιστόρητοι (Έλληνες και ξένοι) τον συγκρίνουν με τον μοναδικό σε όλα του Τσε.

Φθάνοντας μέχρι και στο σημείο να «ονοματοδοτήσει» τον γιο του Ερνέστο!

Κλείνοντάς μας το μάτι πονηρά…

Για να προκαλέσει συνειρμούς.

Για να μας δείξει τον θαυμασμό του στον μεγάλο αυτόν ήρωα!

Του οποίου σίγουρα θα τρίζουν τα κόκαλα εκεί που βρίσκεται.

Όπως θα έτριξαν και πριν από καμιά 20αριά χρόνια, όταν η ανερχόμενη τότε Ντόρα (μια είναι η Ντόρα) είχε κι αυτή εκφράσει τον μεγάλο της θαυμασμό στο πρόσωπο του Τσε, τον οποίο, όπως είπε τότε (νομίζω στην Ελευθεροτυπία),  μελέτησε συστηματικά!!!!

Τρεις μέρες έκανα να συνέλθω από τα γέλια!

 

Και γιατί δεν υπάρχει καμία σχέση μεταξύ των δυο;

Διότι ο ένας ήταν, κατά τη γνώμη μου, ένας από τους πιο (αν όχι ο πιο) ολοκληρωμένους ανθρώπους που περπάτησαν ποτέ στη γη, και ο άλλος ένας ακόμη ψευτόμαγκας, απ αυτούς που είναι γεμάτη η χώρα μας, και που μιλάει με στραβωμένο το στόμα, εκστομίζοντας φθηνές παπαρολογίες για να χαϊδεύει αφτιά ζαλισμένων από την ανέχεια ψηφοφόρων.

Έτσι απλά.

Για να μην μακρηγορήσω, αν και το θέμα αυτό σηκώνει σεντόνια ολόκληρα, θα πω μόνο τα εξής επιγραμματικά:

Ο Τσε γεννήθηκε από μια κοινωνικά και οικονομικά ισχυρή οικογένεια, και σπούδασε γιατρός.

Παράλληλα διάβασε πολύ, με αποτέλεσμα ακόμη και η CIA να τον περιγράφει σε απόρρητο φάκελό της ως «ιδιαίτερα διαβασμένο, με πάρα πολλά και ποικίλα ενδιαφέροντα, και ασυνήθιστα διανοούμενο για λατινοαμερικάνο».

Στη συνέχεια εγκατέλειψε τη πατρίδα του, και ενώθηκε με μια ολιγομελή αντάρτικη ομάδα υπό τον Φιντέλ Κάστρο, ξεκινώντας μια «καταδικασμένη» επανάσταση στα βουνά της Κούβας.

Την οποία κέρδισαν!

Και ο Κάστρο τον έκανε υπουργό, διοικητή της κεντρικής τράπεζας, άτυπο πρέσβη, κλπ κλπ.

Ο Τσε όμως, μη αντέχοντας οφίτσια και εξουσίες, τα παράτησε όλα(!!!!), και ξεκίνησε νέα αντάρτικα από το μηδέν, άλλοτε στην Αφρική, και άλλοτε στην Βολιβία, όπου και τελικά τον βρήκε ο θάνατος από μισθοφόρους της CIA.

Επάνω στην ακμή του.

Και τα υπόλοιπα ανήκουν στην ιστορία, με τον Τσε να φωτίζει τις ζωές όλων των γνήσιων αμφισβητιών του κόσμου.

Έχουμε λοιπόν και λέμε: Μεγαλοαστός, γιατρός, διανοούμενος, συγγραφέας, μαχητής- αντάρτης, υπουργός, διοικητής τράπεζας, φονευθείς, και τέλος μάρτυρας και παγκόσμιο ίνδαλμα… για κάποια ιδανικά.

Τι σχέση έχει αυτή η πορεία με εκείνη του Αλέξη;

Εκτός κι αν ο Τσε υπήρξε κι αυτός ως έφηβος καταληψίας σχολείων, και μας το κρύβουν οι μασόνοι.

Εκτός κι αν ο Τσε έκανε ότι έκανε, και στο τέλος θυσιάστηκε για να προστατέψει παραβατικά και κακοποιά στοιχεία, ή ίσως τα … μουσικά σύνολα της κουβανέζικης δημόσιας τηλεόρασης.

Αν ναι, τότε πάω πάσο.

Αλλά μάλλον όχι.

Αυτά είναι τσιπρέικες σαχλαμάρες.

Σίγουρα δεν πρόκειται για τον καλύτερο άνθρωπο που έζησε ποτέ, αφού ο Τσε ήταν ιδιαίτερα αυστηρός, πειθαρχημένος, ιδεολογικά αφοσιωμένος, και οι εκτελέσεις πολιτικών αντιπάλων που ο ίδιος οργάνωσε στη Κούβα ήταν ουκ ολίγες.

Αλλά επίσης σίγουρα, ήταν και ένας πραγματικά αναγεννησιακός τύπος, ένας δηλαδή homo universalis.

Ένα ανήσυχο πνεύμα, και ένας διαβασμένος (το τονίζω αυτό) επαναστάτης (χωρίς εισαγωγικά).

Τον οποίο ο Τσίπρας δεν θα μπορούσε να φτάσει ούτε στο μικρότερο δαχτυλάκι του… ακόμη και αν ζούσε άλλες δέκα ζωές ως «αριστερός» του καναπέ.

Μια γελοία καρικατούρα του ίσως…

Χώρια, που μέσα στην ανιστόρητη άγνοιά του, όπως έγραψε και ο  Χρήστος Χωμενίδης, ο Αλέξης μέχρι πρότινος αγνοούσε ότι ο Τσε δεν ήταν Κουβανός αλλά Αργεντίνος.

Αλλά αυτό δεν με εκπλήσσει καθόλου.

Εδώ και καιρό πιστεύω ακράδαντα ότι η μοναδική παιδεία του Αλέξη είναι οι τσάμπα μάγκικες σχολικές καταλήψεις, και η μοναδική του μόρφωση κάποιες ατάκες που έμαθε στην πορεία της κομματικής του σταδιοδρομίας, κι αυτές λάθος.

Αμφιβάλω πολύ αν έχει διαβάσει όχι μόνο μαρξιστική βιβλιογραφία, αλλά και οτιδήποτε χωρίς εικόνες.

Τον μαρξισμό του ίσως να τον έμαθε (αν τον έμαθε ποτέ) από κάποια κόμικς που κυκλοφορούν του στυλ «Ο Λένιν για Αρχάριους», κλπ.

Εν ολίγοις, ο Αλέξης είναι επιπέδου Ντόναλντ Ντακ… το πολύ.

Και ο Τσε θα τον είχε (αν τον είχε) για να του ανάβει τα πούρα.

Κάθε άλλο παρά διανοούμενος.

Και κάθε άλλο παρά αντάρτης.

Μάλιστα, αν ζούσε σε εποχές όπου το να είσαι κομμουνιστής θα σήμαινε και εξορίες, φυλακίσεις, ή εκτελεστικό απόσπασμα, τότε είμαι σίγουρος πως ο Αλέξης θα δήλωνε βασιλόφρων…

Για τέτοιο επίπεδο μιλάμε.

Για αυτό, όταν ακούω να τον αποκαλούν Τσε, κι αυτός φιλάρεσκα να το αποδέχεται, και να το προβάλλει, δεν γελάω, όπως θα έπρεπε κανονικά να κάνω, αλλά συγχύζομαι αφάνταστα.

Θυμώνω…

Διότι πρόκειται περί ιεροσυλίας… περί ύβρεως (με την αρχαία της έννοια).

Διότι ο Αλέξης γελοιοποίησε και απαξίωσε την αριστερά σε μια ολόκληρη γενιά Ελλήνων, ας μην τον αφήνουμε να  κάνει το ίδιο και με τον Τσε.

Κάποια είδωλα χρειάζεται να μένουν απείραχτα.

Είτε το αξίζουν είτε όχι.

Διότι, αν μη τι άλλο, εμπνέουν τους νέους.

Τους γνήσιους, και όχι αυτούς που γεράσανε πρόωρα μέσα σε κομματικούς διαδρόμους.

Αυτούς που δεν πρόλαβαν να μπολιαστούν με τα  κομματικά σκουπίδια, για να κάνουν καριέρα εις βάρος της πλέμπας.

Για αυτούς θυσίασε τα πάντα ο Τσε, και αυτούς ενέπνευσε και εμπνέει.

Ο Αλέξης  τι θυσίασε εκτός από τα … αγγλικά του, και ποιον εμπνέει εκτός από τους μπαχαλάκηδες, τους εκάστοτε καταληψίες, τους επίορκους του δημοσίου, τους Αφγανούς λαθρό, κάποιες συνιστώσες στυλ Ρόζας, την Δούρου, και … τα μουσικά σύνολα της ΕΡΤ (ή όπως την έλεγε μέχρι προχθές ΥΕΝΕΔ- τώρα άλλαξε τροπάρι);

Γι αυτό, αν ζούσε ο Τσε, είμαι σίγουρος πως ή θα εκτελούσε με συνοπτικές διαδικασίες τον καιροσκόπο, ρεβιζιονιστή, και πολιτικά ανερμάτιστο ψηφοθήρα Αλέξη, ή απλά θα του ΄λεγε: «Δεν μας χέζεις ρε συ Αλέκο…», κρατώντας τον δίπλα του για κάποια θελήματα, και για να γελάει τα βράδια γύρω από τη φωτιά.

Και επειδή, συν τοις άλλοις, είχε και χιούμορ, μάλλον το δεύτερο….

Strange Attractor