Το κωμικοτραγικό επεισόδιο με τον Γερμανό δημοσιογράφο
που προκάλεσε ο κ. Τσίπρας μου θύμισε τον αείμνηστο.
Εκείνος λοιπόν, κατά κόσμον Ανδρέας Παπανδρέου, στην
προεκλογική εκστρατεία του 1981 ενθουσίαζε τα πλήθη υποσχόμενος την έξοδο της
χώρας από την ΕΟΚ.
Όταν επιτέλους εξελέγη με το ύφος του σοσιαλιστή ηγεμόνα
που μάγευε τον λαό απεκάλυψε ότι έκανε τους απαραίτητους λογαριασμούς και
διεπίστωσε ότι το κόστος της εξόδου ήταν μεγαλύτερο από το κόστος της
παραμονής.
Ως εκ τούτου ο καλός νοικοκύρης δεν ήθελε να επιβαρύνει
τη χώρα με περιττά έξοδα. Ούτε θύμωσε, ούτε τίποτε.
Ταλαντούχος όπως ήταν ήξερε να κινείται στο δυσδιάκριτο
σύνορο που χωρίζει τον σουρρεαλισμό από τον ρεαλισμό.
Ο κ. Τσίπρας διακήρυττε στο εκλογικό του κοινό πέρυσι πως
η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ έχουν υποστείλει την ελληνική σημαία και έχουν παραδώσει
την κυριαρχία της χώρας στην Αγκελα Μέρκελ.
Τότε δεν ήταν αρχηγός του κόμματος της αξιωματικής
αντιπολίτευσης.
Και είναι προφανές πως τώρα που ξέρει ότι ενδέχεται να αναλάβει
τη διακυβέρνηση της χώρας δεν θέλει να θυμάται, και να του θυμίζουν, σκηνές από
το έργο που έπαιζε το περασμένο καλοκαίρι.
Οι συνθήκες αλλάζουν, οι πολιτικοί και οι πολιτικές τους
προσαρμόζονται σ’ αυτές και, εκτός των άλλων, κρίνονται και από τη δυνατότητα
προσαρμογής τους.
Αυτά συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες.
Εκείνο που δύσκολα αλλάζει είναι τα εξαρτημένα
αντανακλαστικά που όλοι μας κληρονομήσαμε από τους καιρούς της εφηβείας μας.
Διότι ο κ. Τσίπρας συμπεριφέρθηκε απέναντι στον Γερμανό δημοσιογράφο
σαν πρόεδρος δεκαπενταμελούς, ο οποίος έχει μάθει να χειρίζεται τη δημοσιότητα
με δασκάλα την κ. Παναγιωταρέα, κοινώς να τον αντιμετωπίζουν ως χαριτωμένο
παιδί που όλο και κάτι έξυπνο θα έχει να μας πει.
Τα υπόλοιπα, περί επιστολής διαμαρτυρίας στη διεύθυνση
της εφημερίδας, ας τα αφήσουμε για να τα καταχωρίσουν οι ανθρωπολόγοι του
μέλλοντος στην παρακαταθήκη του ελληνικού φολκλόρ.
Είναι πολύ θετικό ότι ο κ. Τσίπρας θέλει να πάρει τις
αποστάσεις του από την πρωτόλεια αντιευρωπαϊκή ρητορική.
Το αρνητικό είναι ότι αισθάνεται ανασφαλής, εκεί που
αντιθέτως έπρεπε να δείξει και θάρρος και ευστροφία.
Διότι φαίνεται ότι έχει συνειδητοποιήσει και ο ίδιος ότι
στο άμεσο μέλλον η τύχη της χώρας θα κριθεί ανάμεσα στις ευρωπαϊκές και τις
αντιευρωπαϊκές δυνάμεις.
Τάκης Θεοδωρόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου