Γύρνα τον κόσμο ανάποδα, να δεις το ψέμα αλήθεια…

Σε αυτή τη χώρα, του άκρατου παραλογισμού, όπου οι λέξεις έχουν το νόημα που αρέσει στον καθένα και όχι το πραγματικό τους,  εμείς οι Έλληνες έχουμε καταφέρει πολλά.

Έχουμε καταφέρει τον νόμιμο έλεγχο να τον ονομάζουμε κρατική αυθαιρεσία, τις οφειλές μας προς το δημόσιο να τις ονομάζουμε κρατική τρομοκρατία, το λιντσάρισμα του όχλου κοινωνική αντίδραση, την τρομοκρατία αντίσταση στο κατεστημένο, την εισβολή και τον εποικισμό των λαθρομεταναστών αγώνα για μία καλύτερη ζωή, τη μη συμμόρφωση με τους νόμους λαϊκό αγώνα, τις απειλές κατά της ζωής συμμόρφωση των φασιστών, και πάει λέγοντας....

Κατά το δοκούν βέβαια και όπως μας βολεύει.....

Όταν μας βολεύει, είμαστε ευαίσθητοι για το νεαρό που σκοτώθηκε από ατύχημα, αλλά το παραφράζουμε στο ότι η ζωή αξίζει 1,20 ευρώ για το κράτος, και όπου μας βολεύει το κράτος δεν πατάσσει την ανομία....

Κατά το δοκούν πάλι γιατί ανομία είναι πάντα αυτή του απέναντι, και ποτέ η δική μας. Όταν δεν μας βολεύει, χρησιμοποιούμε τις επιπτώσεις της ανομίας του απέναντι… για να βγάλουμε κέρδος.

Στη μέση πάντα ένας δόλιος μισθωτός των 700 ευρώ (και αν), που μπορεί να είναι ο αστυνομικός που συλλαμβάνει τα "παιδιά" που αντιστέκονται στο κατεστημένο, ο λιμενικός που μαζεύει τους λαθρομετανάστες που κάνουν αγώνα για μία καλύτερη ζωή, ο ελεγκτής που προσπαθεί να εισπράξει τα νόμιμα κόμιστρα από αυτούς που κάνουν λαϊκό αγώνα κατά της κρατικής τρομοκρατίας, και ούτω καθ’ εξής....

Τώρα όμως, εγώ που θέλω να αποκαλέσω όλους αυτούς που έγραψαν το σύνθημα της φωτογραφίας στο σπίτι ενός ελεγκτή και ωθούν σε βία, «αναρχο%$# και μπασ%&*» που θέλουν κρέμασμα, θα είμαι προκλητική, αναίσθητη, ανάλγητη, και πάνω από όλα θα πρέπει να «ψοφήσω από καρκίνο».

Έτσι δεν είναι;

Κυρίως όμως θα είμαι ακραία, φασίστρια, και παράδειγμα προς αποφυγή.

Άκου να δεις…

Χριστίνα Σιδέρη