Μπράβο στον Σαμαρά!

Από το 2008 οπότε και μας πήρε και μας σήκωσε, λόγω κρίσης, αυτό που έρχεται συνεχώς στο μυαλό μου είναι ότι κάποιος θεός μας προστατεύει.

Με μεγαλύτερη απόδειξη το ότι περνάμε την κρίση, στη πιο δύσκολη φάση της, με αρχηγό τον Σαμαρά.

Που αν δεν υπήρχε, θα έπρεπε να τον εφεύρουμε…

Τον Σαμαρά δεν τον είχα σε μεγάλη υπόληψη.

Τον θεωρούσα ένα ακόμη συστημικό πολιτικό.

Παρά το ότι κάποτε του έβγαλα το καπέλο όταν τα κλώτσησε όλα για μια ιδέα… για την Μακεδονία, και μάλιστα παρά το γεγονός ότι δεν ήταν καν Μακεδόνας!

Ήμουν  (μάλλον) πολιτικά αφελής. 

Χώρια που είχα αλλεργία με την Ν.Δ.

Από τότε όμως που έγινε το θαύμα, και μπόρεσε χάρη στο αισθητήριο του νεοδημοκρατικού λαού, να κερδίσει την αρχηγία από την Ντόρα (μπρρρρ…) άρχισα να τον παρακολουθώ πιο στενά.

Και από την αρχή εντυπωσιάστηκα.

Και επειδή έτυχε μια δυο φορές να τον γνωρίσω από κοντά, και να τον δω στα μάτια, πείστηκα ότι όχι μόνο δεν είναι ένας ακόμη πολιτικάντης, αλλά πρόκειται (για μένα) ίσως για τον πιο σημαντικό πολιτικό μας από την εποχή του Καποδίστρια.

Και πως αυτά που λέει τα πιστεύει, και κάνει το παν για να τα πραγματοποιήσει.

Και αυτό το αποδεικνύει καθημερινά εδώ και ένα χρόνο που έχει αναλάβει το βάρος της πρωθυπουργίας στην πιο δύσκολη περίοδο της χώρας από την εποχή της δεκαετίας του `40.

Κόντρα σε μικροπολιτικά και μικροκομματικά συμφέροντα…

Κόντρα στα φληναφήματα του Τσίπρα…

Κόντρα στα διάφορα συνδικαλιστικά και συντεχνιακά συμφέροντα…

Και πάνω απ το κεφάλι του έχει και την τρόικα.

Χώρια πιο παλιά τον κυρ Φώτη, και σήμερα ακόμη τον Μπένυ.

Αλλά αυτός εκεί.

Εργασιομανής, έντιμος, αποφασιστικός, και πάνω απ όλα προσηλωμένος στον στόχο που έχει βάλει εξ αρχής: Τη διατήρηση μας στο ευρώ, και άρα στην Ευρώπη.

Προχωρώντας σε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, που άλλοι θα έκαναν δεκαετίες να ολοκληρώσουν, και αν….

Και μέσα σε όλα, έρχεται τώρα και με μια αριστοτεχνική κίνηση, κάνει το μεγάλο βήμα, που δεν θα τολμούσε κανένας άλλος, και δένει χεροπόδαρα τους "άριους" τραμπούκους του κοινοβουλίου, που πέρα από τον διεθνή περίγελω που προκαλούσαν, έθεταν και θέτουν σε κίνδυνο την σταθερότητα του πολιτεύματος μας.

Ο Σαμαράς όμως, δείχνει και πάλι να ελέγχει το παιχνίδι, να μη μασάει, και να αποδεικνύεται πραγματικός statesman.

Που οδηγεί τις εξελίξεις, αντί να σύρεται πίσω τους.

Ένας Μέσι της πολιτικής, που τους στέλνει όλους αδιάβαστους.

Και όχι μόνο επειδή οι αντίπαλοί του είναι λίγοι, αλλά κυρίως επειδή ο ίδιος είναι μεγάλος.

Πραγματικά μεγάλος.

Φαντάζεστε σ αυτά τα κρίσιμα χρόνια να μας κυβερνούσε άλλος;

Ούτε να το σκεφτώ δεν θέλω.

Strange Attractor