Ξύπνησε το κτήνος του φασισμού…

Αν και δηλώνει αφοσίωση στη στρατιωτική χούντα (1967-74), και είναι εναντίον των εργατικών  συνδικάτων, εν τούτοις η νεοναζιστική Χρυσή Αυγή κερδίζει συνεχώς έδαφος στις εργατικές γειτονιές, εκεί όπου τα έχει βρει με τα βασικά θύματα της οικονομικής κρίσης που γονάτισε την Ελλάδα.

Η Γαλλίδα δημοσιογράφος Amélie Poinssot έκανε ρεπορτάζ στον Πειραιά, εκεί όπου η ανεργία και η δυστυχία πυκνώνουν τις τάξεις της Χρυσής Αυγής.

Στην οδό Τσαλδάρη στο Κερατσίνι, μπροστά από έναν φούρνο, κάποιοι έχουν αφήσει λουλούδια.

Είναι το σημείο όπου τα χαράματα της 18/9, ο νεαρός ράπερ Παύλος Φύσσας δολοφονήθηκε από μέλος της Χ.Α.

Η δολοφονία αυτή, που σόκαρε την κοινή γνώμη,  αποκάλυψε την εγκληματική φύση του νεοναζιστικού κόμματος που αποτελεί μέρος μιας προσχεδιασμένης στρατηγικής.

Εδώ και πολλούς μήνες, το κόμμα που ιδρύθηκε με βάση την νοσταλγία για την χούντα, προσπαθεί να σκορπίσει τον τρόμο και να κερδίσει έδαφος στον Πειραιά, στις λαϊκές γειτονιές, και στα προπύργια των συνδικάτων που σήμερα είναι χτυπημένα από την κατάρρευση της ναυτιλιακής βιομηχανίας και της κρίσης.

Στις γειτονιές αυτές του Πειραιά, με την ανεργία να φτάνει και να ξεπερνά το 40%, οι περισσότεροι άνδρες εργάζονταν παλιότερα στα ναυπηγεία ή στις βιομηχανίες μετάλλου.

Το προσκείμενο στο ΚΚΕ κίνημα ΠΑΜΕ, κυριαρχούσε στις προσλήψεις, και είχε την δύναμη να υπερασπίζεται τα μεροκάματα και τις συνθήκες εργασίας.

Στα ναυπηγεία, το μεροκάματο έφτανε τα €100, και υπήρχε άφθονη προσφορά εργασίας.

Στα τέλη όμως του 2008 όλα διαλύθηκαν.

Οι εργάτες άρχισαν να μετακινούνται στη Τουρκία, στη Κύπρο, ακόμη και στη Κίνα.

Η εργασία μειώθηκε, και τα συνδικάτα αγωνίστηκαν για να διατηρηθούν τα μεροκάματα και οι εργασιακές συνθήκες όπως ήταν, αλλά δεν μπόρεσαν να πείσουν τους εργοδότες να ανανεώσουν τις προηγούμενες συλλογικές συμβάσεις.

Οι περισσότεροι εργαζόμενοι βγήκαν στην ανεργία.

Τέσσερα χρόνια μετά, οι αμοιβές για την ελάχιστη εργασία που υπάρχει στα ναυπηγεία είναι πιο κάτω και  από το μισό που ήταν κάποτε, και οι περισσότερες επιχειρήσεις έχουν κλείσει.

Οι άνεργοι, δικαιούνται αποζημίωση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για ένα μόνο χρόνο.

Όπως λέει ο Τάκης Καραγιαννάκης, πρώην συνδικαλιστής που εργάζονταν στο Πέραμα, «πολλοί ρίχνουν το φταίξιμο για αυτή την κατάσταση στα συνδικάτα, και άρα στο ΚΚΕ».

Και συνεχίζει, «η Χ.Α. με τον οξύ αντικομμουνισμό της, και την απόρριψη του πολιτικού συστήματος που πρεσβεύει, εκφράζει την απογοήτευση και την αγανάκτηση όλων αυτών που έχουν χάσει τα πάντα».

Το κόμμα προσφέρει απλοϊκές εξηγήσεις και υποσχέσεις.

«Για όλα φταίνε οι μετανάστες… εμείς θα σας βρούμε δουλειά» λέει.

Από τότε που ξεκίνησε η κρίση, πολλοί εργάτες άφησαν τα πολιτικά τους πιστεύω στην άκρη, όπως π.χ. ο Δημήτρης Καραβάς από το Κερατσίνι.

«Εγώ και η οικογένειά μου ανέκαθεν ψηφίζαμε την Νέα Δημοκρατία, αλλά σήμερα δεν τοποθετούμαστε πουθενά στο πολιτικό φάσμα», λέει.

Ο Καραβάς είναι οδηγός ταξί που χρειάζεται να δουλεύει 14 ώρες για να βγάλει στη καλύτερη περίπτωση €20.

«Χρειάζεται ψυχραιμία, δεν είναι εύκολα τα πράγματα… καταλαβαίνω αυτούς που μπαίνουν στον πειρασμό να ψηφίσουν την Χ.Α», σημειώνει, ενώ ο ίδιος προτίμησε να απέχει από τις δυο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις.

Λίγο λίγο, η Χ.Α. διαχέεται μέσα στην κοινότητα.

Πέρσι τον χειμώνα, ομάδες κρούσης της μπήκαν στα γραφεία της ΜΚΟ «Γιατροί Χωρίς Σύνορα» και απαίτησαν την εκδίωξη των μεταναστών.

Κάποια καφενεία και βενζινάδικα αποτελούν τώρα τα στέκια της οργάνωσης.

Οι ελληνικές σημαίες, οι μπρατσωμένοι, και τα μαύρα ρούχα δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία πως εδώ είναι ζώνη της Χρυσής Αυγής!

Το κόμμα χρηματοδοτεί τα δικαστικά έξοδα. ‘Όπως μας λέει ο άνεργος Τάσος, «η Χ.Α. είναι η μόνη μας ελπίδα».

Μα είναι μια εγκληματική οργάνωση… «ε, και; Εδώ πεθαίνουν άνθρωποι από την πείνα και κανείς δεν μιλάει» απαντάει με μίσος.

Όπως και οι  άλλοι γύρω του στο καφενείο, έχει μια μόνο επιθυμία: Να δει τον πρωθυπουργό και τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης στην κρεμάλα.

Δεν θέλει να ακούσει κουβέντα για τα δυο αυτά κόμματα της συγκυβέρνησης, που εναλλάξ κυβερνούν τη χώρα εδώ και 40 χρόνια.

Η Χ.Α. είναι τώρα σε έναν αγώνα επικράτησης εναντίον των συνδικάτων, για τα ναυπηγεία. Πριν από 10 μέρες, 40 περίπου χρυσαυγίτες επιτέθηκαν σε αφισοκολλητές του ΠΑΜΕ με ρόπαλα, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν εννιά συνδικαλιστές.

Η Χ.Α. ξεκίνησε τις δημόσιες εμφανίσεις της στον Πειραιά στις αρχές του 2012 με περιπολίες μελών της στους δρόμους της πόλης τα σαββατοκύριακα.

Η παρουσία τους έγινε όλο και πιο επιθετική όσο πλησίαζαν οι εθνικές εκλογές. Σε δυο περιπτώσεις οι νεοναζί έδειραν αντιφασίστες ακτιβιστές.

Ο Πειραιώτης Δημήτρης Κουσούρης μας λέει πως σημειώνονται πολλές επιθέσεις εναντίον αριστερών, κυρίως στις εργατικές συνοικίες όπου η Χ.Α. θέλει να κερδίσει τη μάχη των δρόμων.

Αυτή είναι η αποστολή τους.

Ο Κουσούρης που είναι ιστορικός με ειδίκευση την δεκαετία του 1940, υπήρξε και ο ίδιος θύμα της οργάνωσης, όταν πριν από 15 χρόνια ήταν στέλεχος φοιτητικού κινήματος.

Εκείνη την εποχή η Χ.Α ήταν μια πολύ μικρή ομάδα που επιτίθετο σε αριστερούς φοιτητές στα πανεπιστήμια.

Στη συνέχεια άρχισε να εστιάζει στους μετανάστες, Αλβανούς, Αφγανούς και πιο ειδικά στους Πακιστανούς.

Πριν από τρία χρόνια, οι χρυσαυγίτες άρχισαν να στοχοποιούν τον Άγιο Παντελεήμονα, όπου έκαναν πολλές επιθέσεις υπό το απαθές βλέμμα της αστυνομίας.

Στο Πέραμα, κάποιοι αριστεροί οργανώνουν συσσίτια, φροντιστήρια για μαθητές, αλλά και διαδηλώσεις κατά της λιτότητας. Έρχονται συνεχώς αντιμέτωποι με την Χ.Α. και την άνοδό της. Πολλοί άνεργοι επαναλαμβάνουν τα ρατσιστικά της τσιτάτα, ενώ πολλοί έφυγαν από την ομάδα για να μπουν στην Χρυσή Αυγή.

Σύμφωνα με τον Κουσούρη, αυτό το διάστημα διεξάγεται ένας μικρός εμφύλιος πόλεμος, που οφείλεται στη συλλογική αμνησία, αλλά και στην ανθρώπινη απόγνωση.

«Αυτός είναι ο συνδυασμός που ξύπνησε το κοιμισμένο κτήνος του φασισμού» καταλήγει.

Mediapart

Απόδοση: S.A.