Πρέπει να το πω.
Χτες ήταν από τις πιο ευτυχισμένες μου μέρες τον
τελευταίο καιρό - η σύλληψη της ηγετικής ομάδας της Χ.Α., μιας ομάδας που
τρομοκράτησε κάθε μειονότητα και κάθε αδύναμο άνθρωπο ήταν τεράστιος λόγος
γιορτής.
Ξεπέρασα το γεγονός ότι τώρα ξύπνησε η κυβέρνηση, μετά από
τόσο καιρό (αν και δεν το ξέχασα).
Δεν με νοιάζει ποιος θα ξεφτίλιζε τη Χ.Α. - μου αρκεί που
την ξεφτίλισαν.
Μόνο ένα μελανό σημείο υπήρξε χτες, που έστω και ελάχιστα
μετρίασε τη χαρά μου - που με μελαγχόλησε.
Η κόρη του Μιχαλολιάκου, που έτρεξε και τον αγκάλιασε.
Ήταν η μόνη κάπως ανθρώπινη στιγμή.
Αν δεν ήταν μια ενήλικη (25χρονη!!!) γυναίκα θα την
ένιωθα περισσότερο.
Τώρα με τόσο μίσος που έχει μέσα της δυσκολεύομαι να την συμπονέσω.
Νιώθω λύπη για την κατάντια της οικογένειας της-
ταυτόχρονα όμως, όταν σκέφτομαι το πόσο υπεράνω το έπαιξε αυτή η οικογένεια, το
πόσο κατέκριναν όλες τις άλλες οικογένειες επειδή δεν ήταν σαν τη δική τους,
μου ξανανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι. Διάβασα πολλά σχόλια, και με τα
περισσότερα συμφωνώ.
Είναι παχιά, όχι όμορφη, μοιάζει με την κυρία Λουκά στα
νιάτα της, είναι επικίνδυνη. Το ότι είναι όμως παχιά ή funny looking πάντως, δεν
έχει σχέση.
Το να πούμε ότι θυμίζει τον μπαμπά της ή την κυρία Λουκά
είναι ΟΚ, είναι γεγονότα. Διάβασα -και διέγραψα- όμως σχόλια εξαιρετικά ακραία.
Δεν αποδεικνυόμαστε καλύτεροι από αυτήν όταν την
κοροϊδεύουμε για το πώς μοιάζει.
Μην ξεχνάμε ότι κι αυτή και οι όμοιοι της έκαναν
επιθέσεις σε άλλους, λόγω της εμφάνισης τους - έμοιαζαν πιο μελαψοί από αυτούς
(που λέει ο λόγος).
Δεν το παίζω ανώτερος: κι εγώ βλέποντας την, όπως και
όταν βλέπω όλο το freak show που λέγεται Χρυσή Αυγή τα ίδια θέλω να πω.
Όμως, ακόμα κι αν ήταν δίμετρη γκομεναρα δεν θα είχε
καμία διάφορα (ίσως μάλιστα να υπήρχαν περισσότερα σεξιστικά σχόλια).
Ο σχολιαστής Κούλα -που μόνο φιλοχρυσαυγίτη δεν τον λες-
έγραψε για τα σχόλια που έγιναν για την Ουρανία Μιχαλολιάκου: "Δυστυχώς τα
περισσότερα σχόλια είναι ρατσιστικά, αποδεικνύοντας από πού ξεφύτρωσε και πως
θέριεψε η Χ.Α."
Υπερβολή, αλλά ας μην εστιάσουμε στην επιφάνεια λοιπόν,
παρ' ό,τι η συγκεκριμένη επιφάνεια είναι αξιογέλαστη και πάει γυρεύοντας - αν
είσαι ρατσιστής και πιστεύεις ότι ανήκεις στην Αρεία Φυλή τουλάχιστον να σου
φαίνεται αυτό!
Εικάζω πάντως ότι οποίος από εμάς είχε την ατυχία να
μεγαλώσει στην οικογένεια Μιχαλολιακου την ίδια αφοσίωση προς τους γονείς του
θα ένιωθε - ακόμα κι αν διαφωνούσε μαζί τους, σε μια δύσκολη στιγμή θα τους
στήριζε. [Ο/η Κάπα σχολίασε, εύστοχα κατά τη γνώμη μου, το εξής: Θλίψη και
επιείκεια για όλα τα παιδιά/θύματα: Είναι κρίμα να συμπεριφερόμαστε ρατσιστικά,
ιδίως στα παιδιά/θύματα των ρατσιστών (θυμηθείτε την τύχη που είχαν τα παιδιά
του Γκαίμπελς), την ώρα που ξέρουμε ότι μεγάλωσαν μέσα σε ένα πολυετή
οικογενειακό οχετό φανατικού οίστρου, ναζιστικών παραληρημάτων και μισαλλόδοξης
μεγαλομανίας. ]
Παρόλη όμως την κατανόηση που έχω για την Ουρανία
Μιχαλολιάκου -και την αντίθεση μου στο bullying εναντίον της
σχετικά με την εξωτερική της εμφάνιση, κι ας έκανε κι αυτή τα ίδια και
χειρότερα-, δεν κρύβω τη χαρά μου για το ότι η μπαμπάς της είναι στη φυλακή.
Ή, όπως είχε το θράσος να δηλώσει η μαμά της στην
ελληνική Βουλή για άσχετη υπόθεση, ο μπαμπάς της είναι πλέον στη μπουζού, με
την πρεζού! Επιτέλους.
Άρης Δημοκίδης
ΥΓ Ορθογράφου- Δεν αντέχω,
πρέπει κι εγώ να το πω.
Το παραπάνω άρθρο είναι γραμμένο από έναν σχετικά επώνυμο
συμπολίτη μας, και δημοσιεύεται σε ένα από τα πιο πετυχημένα και δημοφιλή σάιτς.
Σίγουρα θα διαβαστεί από δεκάδες χιλιάδες άτομα, και θα
αναπαραχθεί σε δεκάδες άλλα μπλογκς.
Σας προκαλώ: Πάτε στο αρχικό σάιτ, κάντε το κείμενο κόπι
πέιστ, και μεταφέρετέ το σε μια λευκή κόλλα χαρτί του word.
Αν η σελίδα δεν κοκκινίσει ολόκληρη, από τα μυριάδες λάθη,
ελάτε να με δείρετε.
Και όμως…Έτσι είναι πολλοί από τους opinion makers μας.
Δεν γνωρίζουν γραφή…
Από θεωρίες και νουθεσίες όμως... πρώτοι!
Κρίμα.
S.A.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου