Η Ελλάδα στους Έλληνες!

‘Η αλλιώς: Η ζωή στην Ελλάδα της Χρυσής Αυγής…

Ξημερώνει η Δευτέρα των εκλογών.

Και αναδεικνύεται κυβερνητικό κόμμα η Χρυσή Αυγή με το 30% των ψήφων των απελπισμένων συμπολιτών μας.

Περιχαρής ο Μιχαλολιάκος αναφωνεί: «επιτέλους η Ελλάς ανήκει στους Έλληνες».

Η Ελληνική κυβέρνηση σωτηρίας ορκίζεται με την βοήθεια κάποιων αποσχισθέντων βουλευτών από το συντηρητικό κόμμα το οποίο είναι σε θανάσιμη εσωστρέφεια καθώς διάφοροι διεκδικούν την αρχηγία του κουτσουρεμένου πτώματος του.

Μέσα στη γενική χαρά στα ψιλά περνούν οι ειδήσεις για λύσιμο της στρατηγικής συνεργασίας με το Ισραήλ  ή για τις απειλές των Ευρωπαίων, αλήθεια ποιος αξιοπρεπής Έλληνας τους λογαριάζει τους κουτόφραγκους; 

Ορκίζεται λοιπόν η κυβέρνηση της ταλαίπωρης αυτής χώρας…

Οι Ευρωπαίοι ζητούν να εφαρμοστούν οι δεσμεύσεις, όμως η περήφανη ελληνική κυβέρνηση τους γράφει και στέλνει τον φουσκωτό υπουργό εξωτερικών να διαμαρτυρηθεί γιατί δεν καταβάλουν κανονικά τα χρήματα όπως έχει συμφωνηθεί. Παράλληλα με άκομψη γλώσσα απαιτεί πάραυτα τις Γερμανικές αποζημιώσεις.

Μετά από έναν μικροτραμπουκισμό οι ξένοι πετούν έξω από την αίθουσα τον Έλληνα μποντιμπιλντερά, και η συνδιάσκεψη συνεχίζεται με την απουσία της χώρας μας.

Το τελεσίγραφο είναι βαρύ: Είτε η χώρα θα συνεργαστεί, είτε θα βρεθεί εκτός ΕΕ.

Απλά πράγματα.

Όμως η νέα κυβέρνηση έχει ιδεολογία, έχει περηφάνια, και δεν υποκύπτει στους εβραιοτραπεζίτες.

Η χώρα αναγκάζεται να επιστρέψει στη δραχμή αφού η ΕΚΤ σταματά τον διατραπεζικό δανεισμό.

Όμως ποια χώρα δε θέλει να έχει το νόμισμα της;

Έτσι και η Ελλάδα γυρίζει στην πτωχή πλην τίμια… δραχμούλα.

Ο πολιτικός κομισάριος των Οικονομικών βγάζει το πρώτο δελτίο στα καύσιμα.

Η πρόσδεση της χώρας στην ζώνη ελευθέρου εμπορίου καταργείται ώστε να μπορέσουν να μπουν δασμοί και να γίνουν ταχύτατα ανταγωνιστικά τα Ελληνικά προϊόντα.

Αυτό σε αρκετούς άρεσε, άλλωστε γενιές και γενιές μεγάλωσαν με φασολάδα.

Εδώ κάπου τα πράγματα αρχίζουν να στενεύουν για την κυβέρνηση.

Οι  ξένες χώρες χρησιμοποιούν και αυτές τα «όπλα» τους αποκλείοντας τα ελληνικά προϊόντα από τις αγορές τους.

Όμως ο υπερήφανος κομισάριος διαπραγματεύεται σκληρά, και έτσι η περίσσια των αγροτικών προϊόντων μας πηγαίνει στις υπό λιμό Αφρικανικές χώρες.

Μην έχοντας να επιδείξει άλλες επιτυχίες στο εξωτερικό η κυβέρνηση, επιδίδεται στην στρατολόγηση του πληθυσμού, οργανώνει εθνικιστικές φιέστες, ενώ τα απαλλοτριωμένα κανάλια μιλούν καθημερινά για την αντιμετώπιση του εξωτερικού εχθρού.

Δεν περνά ούτε μήνας και η θητεία αυξάνεται κατακόρυφα στα 2.5 χρόνια, ενώ αρχίζουν μέσα στο πρώτο τρίμηνο να θεσμοθετούνται υποχρεωτικές κατασκηνώσεις ανηλίκων μέσα στις οποίες λαμβάνουν στρατιωτική εκπαίδευση.

Ο προϋπολογισμός του κράτους ισοσκελίζεται ταχύτατα.

Λεφτά άλλωστε για περιττές σπατάλες όπως εκπαίδευση και υγεία δεν υπάρχουν, και έτσι τα πανεπιστήμια κλείνουν.

Η κυβέρνηση ξεκινάει τη λεγόμενη «πολιτική επιστροφής του αγρότη». 

Κάθε νεαρός/α επιδοτείται με ελάχιστα χρήματα για να δουλέψει ως αγρότης ή εργάτης.

Στο καινούριο κόσμο της Ελλάδας προτεραιότητα στα δελτία τροφίμων έχουν οι αγρότες και οι εργάτες, μετά οι υπάλληλοι, μετά οι δημοσιογράφοι, ενώ κοινωνικό κράτος δεν υπάρχει για τους άλλους, ως «άχρηστοι».

Ο κομισάριος για θέματα υγείας και αθλητισμού (ναι πάνε μαζί αυτά, νους υγιής εν σώματι υγιή) κος Λαγός ανακοινώνει ότι παρατηρούνται ελλείψεις στα φάρμακα, τόσο λόγο της άρνησης κάποιων πολυεθνικών να εξάγουν στην ναζιστική κυβέρνηση, όσο και εξαιτίας της ακρίβειας στα φάρμακα τα οποία έχουν ανέβει σε απλησίαστα ύψη λόγω της υποτίμησης της δραχμούλας.

Μέσα σε αυτή την Ελλάδα υπάρχουν και χαρούμενες υπάρξεις.

Οι οικολόγοι επιτέλους βλέπουν με αγαλλίαση την προστασία του φυσικού κάλους από την ΧΑ και τον σεβασμό που αυτοί δίνουν στο περιβάλλον και στην προστασία του.

Η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα με πολλούς τρόπους γυρίζει κοντά στη φύση, όπως έπρεπε να κάνει τόσα χρόνια αλλά δεν τους άκουγαν…

Εξάλλου, χωρίς τσιμινιέρες από εργοστάσια, και εξατμίσεις από οχήματα, ο ουρανός καθαρίζει με εντυπωσιακούς ρυθμούς.

Δελτίο στα καύσιμα.

Δελτίο στα τρόφιμα.

Αύξηση στους κάθε είδους φόρους.

Πανάκριβα τα ρούχα εισαγωγής με αποτέλεσμα την τόνωση της τοπικής παραγωγής. Απλησίαστες οι συσκευές τεχνολογίας, παρά μόνο για τους κρατικούς και κομματικούς αξιωματούχους και τους συνεργάτες τους.

Συχνές διακοπές ρεύματος και νερού για εξοικονόμηση ενέργειας.

Οι δρόμοι σε ένα συνοπτικό και κάπως αιματηρό πογκρόμ καθαρίζουν από τους λαθρομετανάστες, εξάλλου δεν υπάρχει κανείς πλέον να τους εκμεταλλευτεί, ούτε και κανείς που θέλει να μας έρθει…

Η χώρα με κοινωνική συναίνεση ξαναγυρίζει στη δεκαετία του ‘60.

Άλλωστε, η τιμή του κρέατος έχει ανέβει τρεις φορές πάνω και όλα τα νοικοκυριά κάνουν πλέον αυστηρή δίαιτα για να προσαρμοστούν στο νέο εθνικό πρότυπο του υγιούς οργανισμού, που έχει θέσει στα σχολεία ο υπεύθυνος κομισάριος παιδείας και τήρησης των ηθών.

Ένα εξάμηνο έχει περάσει και η πολιτική κυριαρχία της ΧΑ συνεχίζεται.

Η πολιτική διαφωνία έχει ποινικοποιηθεί, το ΚΚΕ και ο Σύριζα έχουν τεθεί εκτός νόμου,  και η δημοκρατία μόνο τυπικά να λειτουργεί.

Η έξοδος πολιτών από τη χώρα έχει απαγορευτεί, ενώ το καθεστώς ψάχνει παντού για κατασκόπους.

Ο αρχικός ενθουσιασμός των ψηφοφόρων εξανεμίζεται μέσα στην θάλασσα προβλημάτων της χώρας.

Πείνα, φτώχια, στερήσεις… και εμβατήρια. Πολλά εμβατήρια!

Τα αυτοκίνητα έχουν πάψει να κυκλοφορούν παρά μόνο για έκτακτες ανάγκες, ενώ οι δημόσιες συγκοινωνίες κάνουν χρυσές δουλειές με την παρουσία των «πατριωτών» μπράβων που δεν διστάζουν να στείλουν στο νοσοκομείο τους παραβάτες.

Άδειοι οι δρόμοι της Αθήνας και των άλλων πόλεων, ενώ στην επαρχία οι άνθρωποι ζουν καλύτερα χάρη στο μποστάνι τους.

Η κυβέρνηση κάνει ότι μπορεί για να συγκεντρώσει τρόφιμα και να βοηθήσει τον δυστυχή αστικό πληθυσμό, τον οποίο ταυτόχρονα προσπαθεί να μετεγκαταστήσει στην επαρχία.

Στα άσχημα  νέα προστίθεται και η δραματική πτώση του τουρισμού.

Ούτε ταβέρνα, ούτε ξενοδοχείο, ούτε οποιαδήποτε επιχείρηση κατάφερε το καλοκαίρι να πάει καλά στη νότια Ελλάδα και στη Χαλκιδική.

Για τα δε νησιά ούτε λόγος, αφού τα καράβια μας δεν έχουν καύσιμα για δρομολόγια.

Βέβαια η κυβέρνηση δεν προμελέτησε για υπουργείο τουρισμού (παράσιτα και ξένους δε θέλουμε στη Γη μας), αλλά και να προνοούσε θα ήταν αδύνατο κάποιος ξένος να θέλει να έρθει στην Ελλάδα μετά από όσα έβλεπε να συμβαίνουν στη χώρα  από αυτή την εθνικοσοσιαλιστική κυβέρνηση, εκτός από μερικές χιλιάδες νοσταλγούς που ερχόντουσαν στην Ελλάδα για να βιώσουν τον εθνικοσοσιαλισμό στην πράξη και να οσμωθούν με τη δύστυχη λαϊκή κοινότητα.

Πάνω στο εννεάμηνο η κατάσταση είναι έκρυθμη.

Η κοινωνία καταρρέει.

Όλη η τουριστική (και όχι μόνο) περιοχή της χώρας είναι σε αναβρασμό.

Στην Θράκη η Τουρκία αλωνίζει και ετοιμάζεται.

Στις πόλεις συμμορίες κάθε είδους ανακαταλαμβάνουν γειτονιές.

Στην επαρχία οι αγρότες ψάχνουν τρόπους να κρύψουν μέρος της παραγωγής από την κυβέρνηση που θέλει να την απαλλοτριώσει για τον στρατό.

Το τέλος του εθνικοσοσιαλιστικού ονείρου έρχεται σιγά σιγά.

Οι ξένοι προειδοποιούν την κυβέρνηση να μην καταφύγει σε περαιτέρω βιαιότητες. Είτε θα πέσει ήρεμα είτε θα προστεθούν νέες κυρώσεις.

Η κυβέρνηση πιέζεται από την εκδικητική Γερμανία, η οποία προσπαθεί να αποδείξει ότι κανείς δε φεύγει αλώβητος από την ΕΕ.

Οι ΗΠΑ δεν έχουν πρόθεση να προστατέψουν τους ναζί από τους Τούρκους.

Ο υπουργός των Εξωτερικών μας κος Μίχος τσαμπουκαλεύεται από ραδιοφώνου: Αν δεχτούμε προβοκάτσια θα κάνουμε πόλεμο.

Και πολύ βολικά η προβοκάτσια έρχεται.

Κακόμοιρη Ελλάδα.

Αυτούς επέλεξες να σε διοικήσουν στις δύσκολες ώρες σου;

Μάνθος Καψάλης