Περί τσιγγάνων.

Ο «κουρνιαχτός» που σηκώθηκε με αφορμή το απαχθέν παιδί που βρέθηκε στον καταυλισμό στα Φάρσαλα, καλύπτει το μέγα θέμα-σκάνδαλο των υιοθεσιών στην Ελλάδα.

Είναι το απαράδεκτο φαινόμενο της ημινόμιμης –ουσιαστικά- εμπορίας βρεφών, των τεράστιων ουρών για να αποκτήσει παιδί ένα ζευγάρι, των πολυετών αναμονών και, εν τέλει, της παράνομης «αγοράς» ή απόκτησης παιδιού.

Επίσης, το λίαν επιεικώς απηρχαιωμένο νομικό πλαίσιο, που επιτρέπει στα κάθε λογής κυκλώματα να εμπορεύονται τον πόνο των ανθρώπων, και να θησαυρίζουν από τις πωλήσεις παιδιών.

Ποιος δεν γνωρίζει άραγε, ότι έχει στηθεί μια τεράστια φάμπρικα στην Ελλάδα, και γενικότερα στην Ευρώπη, «παραγωγής» παιδιών, κυρίως από γονείς που προέρχονται από πρώην Ανατολικοευρωπαϊκές χώρες, για να τα πουλήσουν;

Ποιος δεν ξέρει ότι στη χώρα μας, σε Μαιευτήρια στον έναν θάλαμο γεννάει το παιδί η αλλοδαπή και στο άλλο δωμάτιο περιμένει το ζευγάρι που έχει αγοράσει το παιδί; Είναι άγνωστο ότι πολλοί Έλληνες, Ευρωπαίοι, αλλά και Αμερικανοί σπεύδουν στις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης για να αγοράσουν παιδιά;

Το δήθεν «αιφνίδιο» ενδιαφέρον της Πολιτείας, με αφορμή την πρόσφατη αποκάλυψη, είναι υποκριτικό.

Τι απέγιναν τα κονδύλια;

Από την άλλη πλευρά, η υπόθεση του απαχθέντος, ως όλα δείχνουν, «ξανθού κοριτσιού» που βρέθηκε στον τσιγγάνικο καταυλισμό των Φαρσάλων, αποκαλύπτει ότι, όπως ταυτόχρονα με τις παραπάνω «σύγχρονες» μεθόδους, εξακολουθούν –έστω και όχι τόσο πολύ, κατά την εκτίμηση αξιωματικών της Αστυνομίας- να εφαρμόζονται και οι «ξεπερασμένες» μέθοδοι των απαγωγών.

Το συγκεκριμένο θέμα επίσης, επαναφέρει στην επιφάνεια την κατάσταση της ανομίας που υπάρχει σε πολλούς τσιγγάνικους καταυλισμούς, αλλά κυρίως το γεγονός ότι οι Έλληνες Ρομά ζούν στη μιζέρια του απόλυτου περιθωρίου, και ελάχιστα πράγματα γίνονται για να ενταχθούν στην κοινωνία.

Ούτως ή άλλως, οι τσιγγάνοι έχουν τις ιδιομορφίες τους και δύσκολα εντάσσονται στις κατά τόπους κοινωνίες. Όταν μάλιστα, δεν διατίθενται και τα σχετικά κονδύλια, τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα.

Άραγε, τι έχουν γίνει όλα εκείνα τα κονδύλια που τις προηγούμενες δεκαετίες έπαιρνε η Ελλάδα για την ένταξη των τσιγγάνων στην κοινωνία; Καιρός είναι να διεξαχθεί κάποια έρευνα προς αυτή την κατεύθυνση.

Τα δύο … άκρα

 Η «υπόθεση των Φαρσάλων» προκάλεσε δύο ακραίες αντιδράσεις. Κάτι αναμενόμενο, αφού και τα ΜΜΕ δεν βοηθούν και τόσο στο να προσεγγίσει η κοινή γνώμη ψύχραιμα το ζήτημα.

Έτσι, από τη μια μεριά εμφανίστηκαν εκείνοι που θεωρούν ως «δαίμονες» και κακοποιούς όλους τους τσιγγάνους.

Από την άλλη, βρέθηκαν όλοι όσοι «αγιοποίησαν» τους τσιγγάνους.

Για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση. Προφανώς, όλοι οι τσιγγάνοι δεν είναι εγκληματίες, κακοποιοί, απαγωγείς και έμποροι βρεφών.

Το ίδιο προφανές είναι όμως, ότι στους κόλπους τους δρουν οργανωμένα κυκλώματα λαθρεμπορίου –κυρίως- ναρκωτικών, αλλά και υπόκοσμος που δραστηριοποιείται σε διάφορους άλλους τομείς.

Επίσης, στους τσιγγάνους παρατηρείται εντονότατα το φαινόμενο της παραβατικότητας, και βέβαια των κλοπών. Κάτι, που είναι πασίγνωστο ιδίως στην Επαρχία, όπου εξαιτίας των κλοπών κυρίως σε σπίτια σε χωριά και σε εξοχικά, αναπτύσσεται μεγάλη δυσαρέσκεια ανάμεσα στους τοπικούς πληθυσμούς.

Σε αυτό τον κόσμο μάλιστα, η Χρυσή Αυγή «επένδυσε», και σε μεγάλο βαθμό «ψάρεψε» ψήφους. Τώρα, ο Νίκος Δένδιας φαίνεται να «εκμεταλλεύεται» ακριβώς την «υπόθεση των Φαρσάλων» για να δείξει ότι «υπάρχει κράτος».

Οι «ευαίσθητοι» περί τα ανθρώπινα δικαιώματα, πάντως, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι επανειλημμένως στο παρελθόν η Αστυνομία είχε κάνει εφόδους σε καταυλισμούς και είχε βρεί σημαντικές ποσότητες ναρκωτικών.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, συχνό ήταν το φαινόμενο οι τσιγγάνοι-μέλη των κυκλωμάτων να τους «υποδεχτούν» με ντουφεκιές.

Εννοείται ότι οι τσιγγάνοι στην πλειοψηφία τους υποφέρουν και από αυτά τα ίδια τα κυκλώματα-πατριές που υπάρχουν στους καταυλισμούς.

Πολλοί από τους Έλληνες Ρομά, που θέλουν να ξεφύγουν από τη μιζέρια του περιθωρίου και να προκόψουν, έχουν πάρει πρωτοβουλίες να αντισταθούν σε τέτοιου είδους κυκλώματα, και συχνά έχουν συναντήσει λυσσασμένη αντίσταση μέσα στους καταυλισμούς.

Σε αυτή την προσπάθειά τους, πρέπει να έχουν την συμπαράσταση της προοδευτικής Ελλάδας. Διότι η καταστολή από μόνη της δεν αρκεί ούτε κατά διάνοια να λύσει τα τεράστια προβλήματα των Ελλήνων τσιγγάνων.

Η φτώχεια, οι άθλιες υποδομές στους καταυλισμούς, συχνά χωρίς φώς και νερό, η έλλειψη εκπαίδευσης και σχολείων, η απουσία αθλητικών υποδομών, και βέβαια ο ρατσισμός, είναι που μετατρέπουν σε γκέτο τους τσιγγάνικους πληθυσμούς. Οπου φτιάχνεται ένα σχολείο και βγάζει ανθρώπους, οι οποίοι μάλιστα θα μπούν στο Πανεπιστήμιο, εκεί θα νικηθούν τα κάθε λογής κυκλώματα και θα ξεπεραστούν οι όποιες οπισθοδρομικές δομές της «τσιγγάνικης πατριάς».

Ετσι, θα γίνουν τα ουσιαστικά βήματα για την ένταξη των Ρομά στην κοινωνία.

Και τέλος, όσο κλείνει η κοινωνία μας τα μάτια σε αυτά τα προβλήματα, τόσο θα καρπώνονται κέρδη τα ναζιστικά άκρα.

Le canard

Antinews