Χρυσά παξιμάδια και τσίγκινα μυαλά

Τα προϊόντα των εντερικών τους εκκενώσεων μεταποιούν σε παξιμάδι κατά τον κύριο Ιορδάνη Τζαμτζή οι βουλευτές μας για να τα βγάλουν πέρα. Τάδε δήλωσε δια τηλεφωνικής παρέμβασης (ούτε καν εν τη ρύμη του λόγου του σε "αναμμένη" συζήτηση) ο εκπρόσωπος του νομού Πέλλας στο Κοινοβούλιο, χύνοντας την καρδάρα με το γάλα μετά το διασυρμό του ΣΥΡΙΖΑ στην πρόταση μομφής της προηγούμενης εβδομάδας, από την οποία το μόνο όφελος που είχε το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ήταν η απόδειξη της κυρίας Τζάκρη ότι ο νομός Πέλλας (και πάλι) βγάζει κι άλλα φρούτα εκτός από ροδάκινα. Δεν παίζει, κάτι κάνανε λάθος οι αγρότες του νομού μας στο ράντισμα.



Να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Ο βουλευτής έχει τριπλό ρόλο. Πρώτον και κύριο, να προασπίζει τα δίκαια συμφέροντα (και όχι τυχόν συντεχνιακά ή ρουσφετολογικά) της περιφέρειάς του. Για αυτό άλλωστε εκλέχτηκε και για αυτό πληρώνεται. Ο δεύτερος ρόλος του είναι να υπερασπίζεται τη γραμμή της παράταξής του, στα πλαίσια της οποίας άλλωστε εξελέγει και βουλευτής. Εάν, δε, πρόκειται για κυβερνητικό βουλευτή, τότε οφείλει να στηρίξει και την κυβέρνησή του. Εάν πιστεύει πως οποιοσδήποτε από τους τρεις ρόλους έρχεται σε ευθεία αντιπαράθεση με τους άλλους σε βαθμό μη αναστρέψιμο και μη επιδιορθώσιμο, οφείλει να παραδώσει την έδρα του και να προσπαθήσει την επόμενη φορά να πολιτευτεί με σχηματισμό πιο οικείο στις πεποιθήσεις του. Αλλιώς, υπάρχουν πάντα διέξοδοι και δυνατότητες διαλόγου, εντός κάποιων λογικών πλαισίων, όπως φάνηκε με την ευρεία διαβούλευση για το φόρο ακινήτων.

Εδώ όμως τι έχουμε. Δύο βουλευτές που κυριολεκτικά φτύσανε στα μούτρα τους ψηφοφόρους τους! Η μεν κυρία Τζάκρη, η υφυπουργός που επί ημερών της ψηφίστηκε το μνημόνιο για να περιδιαβαίνει περιχαρής με τα λουμπουτάν της στο νομό, δυσπιστεί απέναντι στην κυβέρνηση που δείχνει αν μη τι άλλο να μας βάζει σε μια πορεία εξόδου από αυτό και στο ίδιο της το κόμμα το οποίο την έβγαλε από την αφάνεια της μετριότητάς της (και στην πορεία έβαλε και μπόλικο κοσμάκη σε θεσούλες). Ο δε κύριος Τζαμτζής, επαγγελματίας πολιτικός εδώ και χρόοοοονια, γελάει στα μούτρα των συντοπιτών του που προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα όλο το χρόνο με όσα ο ίδιος "βγάζει" σε ένα μήνα.

Εδώ να κάνουμε μια παρένθεση. Δεν υπάρχει μεγαλύτερος λαϊκισμός από την αναφορά στις αμοιβές των βουλευτών. Τουλάχιστον αναφορικά με όσους τιμάνε και τους τρεις ρόλους τους. Υπάρχουνε πολλοί βουλευτές που αραχτοί στο εντευκτήριο περιμένουν την ειδοποίηση της κατάθεσης της βουλευτικής αμοιβής τους για να πιούνε ένα ακόμα Τζόνυ στην υγεία των κορόιδων που στέλνουν αιτήματα στους Καλοχαιρέτες των γραφείων των βουλευτών (μετακλητά ξαδέρφια, αδέρφια και μπατζανάκηδες γειτονικών βουλευτών, αλλαξοσυγγενιές δηλαδή για το θεαθήναι). Υπάρχουνε όμως και βουλευτές που τρώνε τις σόλες των παπουτσιών τους και κοντεύει το ακουστικό του τηλεφώνου να κάνει σύμφυση με το αυτί τους. Πολλές φορές πρόκειται για ανθρώπους που αφήσανε πίσω τους καριέρες πολύ πιο καλά αμειβόμενες, χωρίς να περιμένουνε το βουλευτιλίκι για να "ανοίξουν" οι δουλειές τους. Και δεν περιμένουνε φυσικά αμοιβή και μισθό για αυτό που κάνουνε. Για αυτό λέγεται βουλευτική αποζημίωση: η ενασχόληση με τα κοινά πρέπει να εμπεριέχει οικονομική ζημία για τον ενασχολούμενο, αλλιώς παύει να είναι λειτούργημα. Όποιος περιμένει με τα χρήματα και προνόμια του βουλευτή να... αποκατασταθεί, τότε όντως καλύτερα να αποφύγει αυτήν την... καριέρα.

Για να μη μακρηγορούμε όμως άλλο. Ας ελπίσουμε ότι δε θα δούμε μαζικά φαινόμενα δραπέτευσης κοψοχέρηδων βουλευτών στους ΟΤΑ. πολλές φορές προς μεγάλη απογοήτευση των ανθρώπων που τους στήριξαν για την είσοδό τους στη βουλή, όπως φημολογείται τελευταία. Γιατί πολλοί μάλλον καλοβλέπουν τα χαλαρά διχίλιαρα του δημάρχου έναντι των κουραστικών πεντοχίλιαρων του βουλευτή.

Ένας θυμωμένος Πελλιώτης