Γενικό συμμάζεμα… τώρα!

Κάποτε, επί χρυσής επταετίας που θα’ λεγε και ο Κασιδιάρης, το σύνθημα ήταν «κάθε χωριό και γήπεδο, κάθε πόλη και στάδιο».

Αργότερα, επί εποχής «πλέριας δημοκρατίας» του Ανδρέα, το σύνθημα άλλαξε, και έγινε «κάθε χωριό και ΤΕΙ, κάθε πόλη και πανεπιστήμιο».

Για τα χρόνια της «σημίτειας» ανάπτυξης δεν θα πω, αφού τότε, τα συνθήματα για   γήπεδα και ΤΕΙ αντικαταστάθηκαν από ένα και μόνο: «ΕΛΔΕ παντού».

Η κάθε εποχή δηλαδή, ανάλογα με τις ανάγκες της, ανάλογα με τις κυρίαρχες τάσεις, πρόσφερε και συγκεκριμένες λύσεις, προκειμένου να πάρουν μπροστά κάποιες τοπικές αγορές, να δοξαστούν κάποιοι τοπικοί πολιτικάντηδες, και εν πάση περιπτώσει να κυκλοφορεί το χρήμα…

Έτσι, καταλήξαμε σήμερα, με τις αγελάδες ισχνές, να συντηρούμε ΤΕΙ και πανεπιστήμια, που ακόμη και στις καλές εποχές δεν μας συνέφερε ως οικονομία να έχουμε, χώρια που η ανώτατη εκπαίδευσή μας είναι κυριολεκτικά για τον «μπούτζον» (που θα’ λεγε κι’ ο γιος της καλόγριας).

Σήμερα, με το πιστόλι της τρόικας στον κρόταφο, η κυβέρνηση αποπειράται να βάλει μια τάξη και να κάνει ένα νοικοκύρεμα, προσπαθώντας όμως (σε ένα βαθμό μάταια) να διορθώσει σε ένα μόνο τέρμινο, όλα όσα στραβά χτίζαμε όλοι μαζί επί ολάκερες δεκαετίες.

Και όπως κάθε πρόχειρο «χανζαπλάστ», έτσι και η σημερινή πανικόβλητη προσπάθεια, δεν φέρνει τα επιθυμητά αποτελέσματα, θυμίζοντας το λενινιστικό «ένα βήμα μπροστά, και δυο πίσω…».

Τα κατεστημένα συμφέροντα είναι πολλά, όπως πολλές (και παντοδύναμες) είναι και οι διάφορες συντεχνίες, χώρια η αντιπολίτευση της άρνησης με προεξάρχοντα τον Αλέξη, τις συνιστώσες του,  και όλα  τα «πράσινα» καλόπαιδα που έπιασαν στασίδι στον Σύριζα (ολέ).

Βλέπουμε για παράδειγμα τι έγινε με τα ωράρια των φαρμακείων, με τα ανοιχτά καταστήματα τις Κυριακές, με τα γενόσημα, με την διαθεσιμότητα, κλπ κλπ.

Όσο και να προσπαθεί η κυβέρνηση να προχωρήσει σε κάποιες από χρόνια τώρα απαραίτητες θεσμικές μεταρρυθμίσεις, το κλίμα είναι εναντίον της.

Εκεί όμως που μπορεί, αλλά και κάνει δουλειά, είναι στο συμμάζεμα των εξόδων.

Στην εξοικονόμηση πόρων.

Το βλέπουμε καθημερινά, με τις δημόσιες υπηρεσίες να μην έχουν πλέον κονδύλια ούτε για τα απαραίτητα (αναλώσιμα, πετρέλαιο, κλπ).

Ναι, αλλά έτσι φτάσαμε για πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια σε πρωτογενές πλεόνασμα, που για μια χώρα σαν την Ελλάδα, είναι κάτι ανάλογο με το να στέλναμε άνθρωπο στο φεγγάρι.

Υπάρχουν όμως πολλά ακόμη που μπορούν να γίνουν.

Και ας μπει το πολιτικό κόστος στην άκρη.

Εδώ, βλέπουμε πως για πρώτη φορά υπάρχει μια κυβέρνηση που τα έχει βάλει με όλους ανεξαιρέτως, χωρίς να λογαριάζει το κόστος.

Και καλά κάνει, διότι οι καιροί είναι κρίσιμοι.

Οπότε, και επειδή ο βρεγμένος δεν φοβάται τη βροχή, τι είχαμε τι χάσαμε;

Έτσι,  μέσα στα πολλά ακόμη που μπορούν να γίνουν στα πλαίσια του γενικού νοικοκυρέματος, θα γίνω συγκεκριμένος και θα προτείνω κάτι απλό, που μου ανέφερε φίλος μου καθηγητής των ΤΕΦΑΑ πρόσφατα.

Όπως μου είπε, και δεν το γνώριζα, από το 1985 λειτουργεί στις Σέρρες τμήμα ΤΕΦΑΑ, σε ιδιόκτητο κτίριο, με περίπου 100 νέους φοιτητές ανά έτος, και με ένα σύνολο 400 περίπου ενεργών σπουδαστών.

Εδώ να θυμίσω ότι σήμερα, υπάρχουν περί τις 50.000 άνεργοι γυμναστές σε ολόκληρη τη χώρα.

Το συγκεκριμένο ΤΕΦΑΑ, που ανήκει στο ΑΠΘ(!), απασχολεί περίπου 20-25 ΔΕΠ, και δυο διοικητικούς.

Τα λειτουργικά του έξοδα είναι περίπου €10.000 το χρόνο, χώρια τα πετρέλαια, η ΔΕΗ, κλπ.

Η καθαριότητα, και η συντήρησή του ανατίθεται εργολαβικά σε ιδιώτες.

Το ΤΕΦΑΑ αυτό υπολειτουργεί, για πολλούς και διάφορους λόγους, μεταξύ των οποίων είναι και η μη απόσπαση καθηγητών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης φέτος, προκειμένου να διδάξουν κάποια μαθήματα.

Επί πλέον, οι ΔΕΠ του, που χρειάζεται να μετακινούνται συχνά στο ΑΠΘ, για διδασκαλία μεταπτυχιακών κλπ πληρώνονται εξτρά (εκτός έδρας) για κάθε τέτοια μετακίνηση.

Ακόμη και οι φοιτητές του δεν είναι (στη πλειοψηφία τους) κάτοικοι Σερρών, και μετακινούνται (όπως αρκετοί ΔΕΠ) καθημερινά στις Σέρρες.

Φανταστείτε κόστος σε καύσιμα…

Το βασικό και πολύ απλό ερώτημα είναι: Γιατί να χρειάζεται αυτό το τμήμα να υπάρχει στις Σέρρες, και να μην μεταφερθεί και ενσωματωθεί στο αντίστοιχο του ΑΠΘ στη Θεσσαλονίκη;

Έτσι κι αλλιώς, στις Σέρρες ήδη λειτουργούν ΤΕΙ με περίπου 8.000 σπουδαστές.

Η τοπική οικονομία δεν νομίζω να σώζεται με τις 300-400 μετακινήσεις φοιτητών στο ΤΕΦΑΑ της πόλης.

Αν λοιπόν καταργηθεί αυτό το τμήμα, το κράτος θα γλιτώσει τα λειτουργικά του έξοδα, τις δαπάνες για συντήρηση κλπ που δίνονται σε ιδιώτες, τα έξοδα ρεύματος, θέρμανσης, κλπ, τις αποσπάσεις, και τις μετακινήσεις εκτός έδρας των ΔΕΠ που κοστίζουν ουκ ολίγα, και άλλα πολλά.

Το κτίριο, που είναι ιδιόκτητο, θα μπορούσε να ενοικιαστεί, ή να μετατραπεί σε τμήμα μεταπτυχιακών και μόνο σπουδών, ή ακόμη και να στεγάσει τις σχολές προπονητών (που όλο ακούμε να συζητιούνται).

Αν μάλιστα ιδρύονταν εκεί τμήμα μεταπτυχιακών σπουδών, αυτό θα ήταν αυτοχρηματοδοτούμενο, αφού έτσι κι αλλιώς οι μεταπτυχιακοί φοιτητές πληρώνουν δίδακτρα ύψους  περίπου €2.000 το χρόνο.

Ξέρω πως οι φωνές αντίδρασης σε κάτι τέτοιο θα ήταν πολλές, άσχετα αν δεν στηρίζονται στη λογική.

Ήρθε όμως επιτέλους ο καιρός να σκεφτόμαστε ορθολογικά, και όχι με βάση ψηφοθηρικές ή πολιτικάντικες μενταλιτέ.

Το αν οι σουβλατζήδες των Σερρών χάσουν μερικές εκατοντάδες σάντουιτς που θα πουλούσαν κάθε μήνα ποσώς θα πρέπει να μας ενδιαφέρει σε αυτή τη δύσκολη καμπή, όταν τα κέρδη για τα κράτος θα ήταν πολύ περισσότερα από τα διαφυγόντα κάποιων τοπικών επιχειρηματιών.

Μια απλή λύση, ανάμεσα σε δεκάδες (αν όχι εκατοντάδες) άλλες παρόμοιες που η κυβέρνηση οφείλει να βάλει μπρος.

Αλλιώς, θα είμαστε στο έλεος του Τόμσεν, και των τοπικών κομματαρχών στο διηνεκές…

Strange Attractor

Antinews