Το κράτος πάνω απ’ όλα.

Ζούμε μόνο την τρίτομη «προϊστορία» της διεφθαρμένης μας χώρας «διαβάζοντας» τον τρίτο τόμο (1994-2004) με τα εξοπλιστικά και τα νέα θαλασσοδάνεια.

Οι άλλοι δύο που περιέχουν τα παλαιά θαλασσοδάνεια και την καταλήστευση Τραπεζών και φορολογούμενων από τις κοινωνικοποιήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ (ο πρώτος) και την ρεμούλα κοινοτικών πόρων και μετοχών (ο δεύτερος) είναι... δουλειά για το σπίτι. 

Την ιστορία της διαφθοράς, από το 2004 με το σύνθημα Καραμανλή «Θα ξαναχτίσουμε το κράτος» που άλλαξε «σκυτάλη και χέρια»  το 2009 με το σύνθημα Παπανδρέου «λεφτά υπάρχουν», δεν θα την διαβάσουμε (εμείς) γιατί στο μεταξύ τα κόμματα που διεκδικούν ή στηρίζουν την εξουσία ανανέωσαν τον όρκο της πολιτικής «ομερτά» στο δόγμα «Το κράτος πάνω απ΄ όλα».

Ίσως διαβάσουμε μόνο τον πρώτο τόμο στην εισαγωγή του οποίου περιέχεται το μέγα σκάνδαλο του εμπαιγμού των φορολογουμένων με την λίστα Λαγκάρντ.
Τους άλλους θα τους χάσουμε γιατί από εδώ και στο εξής κάθε «κόλπο» θα κρύβεται στο σύνθημα «Όλα στα φώς». 
Αμέσως μετά το σύνθημα θα ακολουθούν φωνές, βοή, θόρυβος, φασαρία. Και θα έρχεται ένα σκάνδαλο μικρής σημασίας για να καλύπτει ένα μεγάλο...
Εάν αυτά τα οποία, πιστεύω προσωπικά, είναι υπερβολές και υπάρχει έστω και ένας πολιτικός παράγοντας ή ψηφοφόρος ή ακόμη και οπαδός (έστω και φανατικός) που θεωρεί ότι η Ελλάδα βγαίνει από την διαφθορά και θα βλέπουμε από εδώ και στο εξής αξιόπιστες κυβερνήσεις με έντιμο κράτος ας μας πει τι άλλαξε στην παλαιομοδίτικη νοοτροπία και τακτική κομμάτων και πολιτικών που να μας βεβαιώνει ότι επιτέλους κάτι σημαντικό γίνεται στον τόπο.
Αν αυτά που συμβαίνουν σήμερα (ασφαλώς θετικά, ελπιδοφόρα αλλά και αυτονόητα με το άνοιγμα φακέλων του 1990 και με συλλήψεις πασίγνωστων απατεώνων με βρωμιές που ήταν συζητήσεις και στα καφενεία) αποτελούν εγγυήσεις ότι μπαίνουμε σε μια νέα εποχή μου είναι δύσκολο έως αδύνατον να το πιστέψω.
Γιατί (ξεκινώντας από Ν.Δ. το ΠΑΣΟΚ) την ίδια στιγμή συνεχίζουν να εφαρμόζονται  γνωστές παλαιομοδίτικες πολιτικές φαυλότητας ενόψει εκλογών πράγμα που σημαίνει ότι καταστρέφουμε μεν τα «προϊόντα» αλλά όχι και τα μηχανήματα...
Πήραν 200 εκατ. Ευρώ από το ΕΣΠΑ και αντί να τα δώσουν (βάσει σχεδίου βέβαια) σε επιχειρήσεις με την υποχρέωση να κάνουν επενδύσεις με συγκεκριμένες προσλήψεις τα μοίρασαν στους Δημάρχους για προσλήψεις ανέργων (με 450 ευρώ καθαρά ) που θα απολύσουν τον Ιούνιο. Δηλαδή αμέσως μετά τις εκλογές.
Κράτησαν πίσω τις απολύσεις ακόμη και των απατεώνων κρατικών υπαλλήλων με προσχήματα κινητικότητας... ώστε να τις χειρισθούν πάλι μετά τις εκλογές.
Ο πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης υπόσχονται μελέτη του προβλήματος της ανεργίας...
Ο υπουργός προστασίας των κρατικών υπαλλήλων... αρχίζει να σιγοψιθυρίζει προσλήψεις...
Η κυβέρνηση καταφεύγει (εν όψει εκλογών) στο γνωστό και παμπάλαιο κόλπο των διαρροών περί απόλυσης του υπουργού Οικονομικών και ταυτόχρονα υπόσχεται μοίρασμα τους πλεονάσματος μέσα στο 2014...
Η αξιωματική αντιπολίτευση που (κατά παράδοση στην Ελλάδα) είναι η επομένη εξουσία υπόσχεται (επίσης κατά παράδοση) ανατροπή όλων όσων κάνει η σημερινή κυβέρνηση , συμπεριλαμβανομένων και των συμφωνιών με τους δανειστές κατά το γνωστό « Έξω από την ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ» του Α. Παπανδρέου.
Υπόσχεται επίσης ανατροπή αποκρατικοποιήσεων και επενδύσεων από ξυπνοπούλια (έστω και αν δεν περνούν ούτε από τον ουρανό της Ελλάδος).
Συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, για μια χούφτα ψήφους, χαρακτηρίζουν τους δολοφόνους «πολιτικούς κρατούμενους».

Και τρώνε (για λόγους πειθούς) τον βουλευτή κ. Πέτρο Τατσόπουλο που τόλμησε να τους πει δολοφόνους και να χαλάσει το θέατρο του παπά-Σούρα.
Ενώ «σκίζουν τα ρούχα τους» για την αδικία στον άρρωστο δολοφόνο Ξηρό δεν λένε μια κουβεντούλα έστω... για την υγεία του Λαυρεντιάδη ή της συζύγου Τσοχατζόπουλου.
Τα δεκανίκια, τώρα, σε επίπεδο κομμάτων ορκίζονται να φέρουν το κράτος στην κατάσταση του 2009 για να δώσουν έτσι και το μήνυμα πειθαρχίας στην «ομερτά» του κρατισμού.
Από εκεί και πέρα το πρώτο «κύμα πολιτικών προσφύγων» του ΠΑΣΟΚ πέρασε ήδη τα σύνορα της σιγουριάς του ΣΥΡΙΖΑ σε βαθμό που να κάνει βασικά του στελέχη να ανησυχούν.
Εκτός της ιδεολογικής μετακίνησης αρχίζουν και οι αναθεωρήσεις θέσεων , απόψεων και εκτιμήσεων για το πολιτικό μέλλον της χώρας .
Και το γνωστό ,κακής ποιότητας, θέατρο συμπληρώνεται από ηρωικές εξόδους τύπου Β. Πολύδωρα .
Τι άλλαξε λοιπόν και τι πρόκειται να αλλάξει για να ανατραπεί η  φαρσοκωμωδία σε βάρος των ψηφοφόρων ώστε να πιστέψουμε πως όχι μόνο δεν καταστρέφονται τα μηχανήματα παραγωγής της διαφθοράς στην χώρα αλλά αντίθετα εκσυγχρονίζονται για να ανταποκριθούν στα νέα μηνύματα . Απολύτως τίποτε. Όσο λοιπόν εμείς θωρούμε σωτήρες και ικανούς τους πολιτικούς και τα σχήματα της μεταπολίτευσης οι τόμοι της ιστορίας από το 2004 και μετά θα διαβαστούν (ίσως) τρείς γενιές μετά. 

Γιώργος Κράλογλου

Capital.gr