Έχουν
περάσει πέντε και πλέον χρόνια από τη συζήτηση περί «πάρτι», που
είχε
ξεκινήσει ο τότε νεοεισερχόμενος στον τομέα των αερομεταφορών, μέσω Olympic Air, Ανδρέας Βγενόπουλος.
Λόγω
οικονομικής ύφεσης και μίας μακρόχρονης κρίσης στον τουρισμό, το «πάρτι» αυτό
αναβλήθηκε και όλα δείχνουν ότι ξεκινάει με την έναρξη της τουριστικής περιόδου
τον Απρίλιο.
Αυτή
την φορά οι «καλεσμένοι» είναι πολλοί και επειδή ο νέος διοργανωτής -βλέπε Ryanair-
δεν είναι κάποιος «ουρανοκατέβατος», αλλά κάποιος που από την εποχή της
μονοκρατορίας της Ολυμπιακής εποφθαλμιούσε την ελληνική αγορά, έχει ενδιαφέρον
ποιος στο τέλος του «πάρτι» θα καταφέρει να μείνει όρθιος.
Ήδη
από τον περασμένο Αύγουστο το FortuneGreece.com είχε χαρακτηρίσει το 2014 ως χρονιά ανατροπών για τις μεταφορές και
οι πρώτες ημέρες του χρόνου μάλλον μας δικαιώνουν.
Δεν
χρειάζεται να είναι κανείς μάντης ή προφήτης για να καταλάβει ότι από τη στιγμή
που ξεκαθάρισε το τοπίο στις εγχώριες αερομεταφορές και έμεινε ένας παίκτης, ο
χώρος άνοιγε για αυτούς που θα ήθελαν να δοκιμάσουν την τύχη τους στην Ελλάδα
με καλύτερους όρους.
Η
Ryanair -σαν έτοιμη από καιρό- απλώς τοποθετήθηκε πρώτη.
Σηκώνει
άλλους η αγορά; Δύσκολη απάντηση σε μία χώρα που δεν έχει βγει ακόμη από την
κρίση και τα εισοδήματα παραμένουν χαμηλά.
Έχει
ενδιαφέρον η ελληνική αγορά;
Σίγουρα
έχει, αν την δει κάποιος σαν μία συνολική αγορά μεταφορών και όχι μόνο ως αγορά
αερομεταφορών.
Η
μεγαλύτερη αεροπορική απόσταση στην Ελλάδα δεν ξεπερνά τη μία ώρα, όταν π.χ.
για να ταξιδέψει κάποιος από τα Χανιά στη Θεσσαλονίκη θέλει μισή ημέρα. Τόσο
από άποψη κόστους όσο και χρόνου η χρήση πλοίου π.χ. για τη συγκεκριμένη
απόσταση δεν συμφέρει.
Ποιοι
άλλοι μπορούν να έρθουν από αέρος στην Ελλάδα, και να πραγματοποιούν εσωτερικές
πτήσεις; Δυνητικά όλοι, ξεχωρίζουν, όμως, δύο λόγω γειτνίασης και οικονομικής
κατάστασης: Turkish Airlines -ο τουρκικός Τύπος φιλοξενούσε δηλώση
κορυφαίου στελέχους της εταιρείας που τον εμφάνιζε να είχε καταθέσει πρόταση
για την Olympic Air προ της συγχώνευσης της με την Aegean- και η Air Serbia,
η εταιρεία που προέκυψε μετά από την εξαγορά του 49% του εθνικού αερομεταφορέα
της Σερβίας (Jat Airways) από τον εθνικό αερομεταφορέα των Εμιράτων, Etihad.
Οι
βόρειοι γείτονες μας ανανεώνουν τον στόλο τους με νέα σύγχρονα αεροσκάφη και
ανοίγονται σε νέους προορισμούς.
Ενδιαφέρον
θα μπορούσε να παρουσιάσει και η Easyjet, η οποία αν και εισήλθε στην
Ελλάδα πολύ νωρίτερα από τον βασικό της ανταγωνιστή στην αγορά των low cost
εταιρειών -όπως είχαμε γράψει πρόσφατα στο FortuneGreece.com- πλέον έχει
μείνει πολύ πίσω σε προορισμούς και αριθμό δρομολογιών.
Από
τις μελλοντικές υποθέσεις, ας περάσουμε, όμως, στο παρόν και ας δούμε ποιοι
είναι οι ωφελημένοι και ποιοι οι χαμένοι από την κίνηση της Ryanair να
δημιουργήσει βάσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Ας
ξεκινήσουμε από αυτούς που κερδίζουν (που δεν είναι και λίγοι).
Κατ’
αρχάς όλοι εμείς.
Μία
ακόμη επιλογή για τους ταξιδιώτες είναι πάντα ευπρόσδεκτη, πόσο περισσότερο
όταν υπόσχεται ότι θα πιέσει τις τιμές.
Κερδισμένος
και ο ελληνικός τουρισμός, καθώς μητροπόλεις του εξωτερικού και μεγάλες πόλεις
συνδέονται με έναν ακόμη φορέα με τη χώρα μας. Κερδισμένα και τα αεροδρόμια,
και κυρίως το Ελευθέριος Βενιζέλος που είχε πληγωθεί ιδιαίτερα από
την πτώση του τουρισμού στην Αθήνα. Στους ωφελημένους φυσικά οι ξενοδόχοι που
ήταν από τους πρώτους που χαιρέτησαν την κίνηση, αλλά και τα υπόλοιπα τουριστικά
επαγγέλματα (εστιατόρια, ξεναγοί, ενοικιάσεις αυτοκινήτων, κτλ.).
Aegean:
Θετικό για τη χώρα και τις αερομεταφορές το βήμα της Ryanair
Πάμε
να δούμε και αυτούς που ζημιώνονται.
Το
μυαλό όλων πάει αμέσως στην Aegean, δεν θα είναι όμως αυτή η μεγάλη
χαμένη της υπόθεσης, αν δούμε παραδείγματα και από άλλες χώρες στις οποίες
εισήλθαν low cost εταιρείες σε εσωτερικά δρομολόγια. Και η British
υπάρχει ακόμη σήμερα, σε μία χώρα όπου υπάρχει πλήθος αεροπορικών εταιρειών και
όλοι οι ευρωπαϊκοί εθνικοί αερομεταφορείς πετάνε παράλληλα με τις low cost
εταιρείες.
Στο
ενεργητικό της Aegean άλλωστε, είναι το ισχυρό DNA της, καθώς είναι η μόνη
ιδιωτική αεροπορική που επιβίωσε από τον αθέμιτο ανταγωνισμό της πάλαι ποτέ
κρατικής Ολυμπιακής, αλλά και από την πρόσφατη οικονομική κρίση, σε συνδυασμό
με τα πέτρινα χρόνια του ελληνικού τουρισμού.
Εδώ
αξίζει να αναφερθεί ότι ένα χρόνο πριν στη γραμμή Αθήνα-Θεσσαλονίκη είχε
εισέλθει η Cyprus Airways με ναύλους που ξεκινούσαν από 24 ευρώ,
δρομολόγιο από το οποίο αποχώρησε μερικούς μήνες αργότερα, αν και το μεγαλύτερο
διάστημα ήταν η φθηνότερη της αγοράς – στοιχείο που αποδεικνύει ότι η τιμή του
εισιτηρίου μπορεί να είναι ένας σημαντικός παράγοντας, όχι όμως και
καθοριστικός.
Σίγουρα
η Ryanair δεν είναι η παραπαίουσα Cyprus και σίγουρα ο όγκος των δρομολογίων
μεταξύ Αθήνας και Θεσσαλονίκης θα είναι ένας αγώνας «bras de fer».
Αυτοί
που φέρεται να έχουν θορυβηθεί ιδιαίτερα είναι οι επαγγελματίες του οδικού
δικτύου Αθήνας-Θεσσαλονίκης.
Οι
δέκα επιπλέον πτήσεις μεταξύ πρωτεύουσας και συμπρωτεύουσας δεν θα αφήσουν
ανεπηρέαστο τόσο το ΚΤΕΛ Θεσσαλονίκης -ειδικά όταν αυτές σε πρώτη φάση
διαφημίζονται σε τιμές (12 ευρώ) χαμηλότερες από ότι η διαδρομή με το λεωφορείο
(κανονικό εισιτήριο 39 ευρώ για απλή διαδρομή και 59 ευρώ με επιστροφή)- όσο
και τον ΟΣΕ. Ο τελευταίος μάλιστα σε μία περίοδο που επιδιώκει να
εμφανίσει θετικά μεγέθη εν όψει και της ιδιωτικοποίησης του.
Η
εταιρεία είναι ήδη ζημιογόνος ως προς το επιβατικό σκέλος και μία περαιτέρω
απώλεια επιβατών θα δυσχέραινε περαιτέρω τη θέση της.
Προβληματισμένοι
εκτιμάται πως θα είναι και οι άνθρωποι στις ακτοπλοϊκές μετά από τη
σύνδεση της Αθήνας με τα Χανιά μέσω μιας χαμηλού κόστους αεροπορικής εταιρείας.
Αν
η προσπάθεια της Ryanair στεφθεί με επιτυχία, δεν αποκλείεται να ακολουθήσουν
και άλλοι νησιωτικοί προορισμοί, φέρνοντας σε ακόμη πιο δύσκολη θέση τις
προβληματικές εταιρείες του κλάδου.
Τέλος
με ενδιαφέρον παρακολουθούν τις κινήσεις και οι μικρότερες αεροπορικές
εταιρείες, οι οποίες είχαν ρόλο κυρίως περιφερειακού παίκτη συνδέοντας με
μικρά αεροσκάφη προορισμούς που δεν πραγματοποιούσε η Aegean και η Olympic.
Κωστής Χριστοδούλου
Σημ.
Ορθογράφου- Κρατάτε μικρό καλάθι….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου