Τα μεγάλα πλεονεκτήματα της νέας κυβέρνησης.

Θέλω να καλωσορίσω τους αναγνώστες που θα διαβάσουν αυτό το άρθρο λόγω ενδιαφέροντος που τους προκλήθηκε εξ αιτίας του τίτλου, με τον οποίο και διαφωνούν.

Δηλαδή αυτούς που πιστεύουν ότι δεν έχει κανένα πλεονέκτημα η κυβέρνηση.

Κι αυτό γιατί το μεγαλύτερο πλεονέκτημά της είναι οι ίδιοι, και το κείμενο αυτό τους είναι αφιερωμένο!

Η νέα κυβέρνηση "κάηκε" από την αναμονή.

Η προαναγγελία της από τον Ευ. Βενιζέλο δημιούργησε όλες αυτές τις (ενίοτε αρνητικές) προσδοκίες και μεγάλη παραφιλολογία που προφανώς νομοτελειακά έχει ως αποτέλεσμα τον αρνητικό σχολιασμό μετά την ανακοίνωση της σύνθεσης της, ανεξαρτήτως αυτής.

Εγώ προσωπικά αισθάνομαι ικανοποιημένος - παρότι θα προτιμούσα αρχικά ο ανασχηματισμός να γινόταν το Σεπτέμβριο, καθώς το καλοκαίρι είναι δύσκολο επικοινωνιακά να δοθεί επιτυχημένα η εντύπωση της "νέας ορμής". Παρόλα αυτά, υπάρχουν νέα δεδομένα.

Πολλά πρόσωπα αρέσουν σε κάποιους, πολλά δεν τους αρέσουν , αναλόγως της αφετηρίας του καθενός.

Γενικά όμως, η κριτική που διαπιστώνω εγώ είναι σφοδρή από πολλούς φίλους (της ΝΔ) και μη, οι οποίοι δηλώνουν απογοήτευση, χαμηλές προσδοκίες, κλπ.

Γενικότερα θέτουν τον πήχη τόσο χαμηλά, που, οποιαδήποτε κυβέρνηση μπορεί να τον περάσει, όχι μόνο η συγκεκριμένη.

Αυτό είναι το  πρώτο σημαντικό πλεονέκτημα της κυβέρνησης αυτής. Μπορεί μάλιστα η συγκεκριμένη κατάσταση να δράσει και ως κίνητρο για τους νέους υπουργούς να επιδείξουν υπερβάλλοντα ζήλο για να αντιστρέψουν την πρώτη αυτή εντύπωση, κάτι όμως που, για το λόγο που εξηγώ παραπάνω, θα είναι εύκολο και με μέτρια προσπάθεια.

Διαβάζω στους επικριτές πως ο ανασχηματισμός δεν είναι καλός γιατί ο ΠΘ διάλεξε λαϊκούς ή λαϊκιστές, επειδή διάλεξε νέους και γενικότερα επειδή φαίνεται να προσπάθησε να δημιουργήσει κλίμα συμπάθειας.

Διαβάζω, δηλαδή, πως ο ανασχηματισμός είναι κακός επειδή περιέχει άτομα που δεν τους αρέσουν, και είναι κακός επειδή έγινε με σκοπό να αρέσει στον κόσμο!

Μέσα στην γενική επίθεση κατά του ανασχηματισμού, πέφτουν στην παγίδα του επιχειρήματος τους...

Εάν θέλετε άτομα που δεν είναι εκεί για να αρέσουν στο λαό, περιμένετε να δείτε το έργο τους και να αξιολογήσετε αν τοποθετήθηκαν από τον ΠΘ γι'αυτό το λόγο.

Εάν θέλετε άτομα που να σας αρέσουν, περιμένετε να δείτε το έργο των συγκεκριμένων μήπως και στο τέλος σας αρέσουν.

Το επόμενο, λοιπόν, πλεονέκτημα αυτής της κυβέρνησης είναι ότι και προσωπικά τα μέλη της θα κερδίσουν πολύ περισσότερους "πόντους" αν παράγουν έργο, απ' ότι μία κυβέρνηση μετά από ανασχηματισμό κανονικών συνθηκών-αιφνιδιασμού.

Στο τέλος, γενικά, θα φανεί αν ο ΠΘ επέλεξε τη νέα σύνθεση με σκοπό να αρέσει σε "κάποιους" ή "στον κοσμάκη" ή τελικά γιατί πιστεύει ότι αυτή η σύνθεση μπορεί να παράγει υπό τη διεύθυνση του το έργο που ο ίδιος απαιτεί και προγραμματίζει.

Τέλος, διαβάζω πως η Κυβέρνηση έχει πολύ ΠΑΣΟΚ το οποίο τελικά μας κυβερνάει...

Υπενθυμίζω τα ποσοστά των εκλογών του 2012 και τα συγκρίνω με τη σύνθεση της κυβέρνησης: ΝΔ 30% - 32 μέλη, ΠΑΣΟΚ: 12% - 12 μέλη.

Σιδεροκέφαλη λοιπόν η νέα κυβέρνηση.

Η φούρια του αρνητισμού, μήτρα των ρηχών επιχειρημάτων, ο μεγαλύτερος σύμμαχος της.

Το γεγονός ότι έρχεται καλοκαίρι θα δυσχεράνει την άμεση αναστροφή των εντυπώσεων των δύσπιστων και των κριτικών - η οποία ωστόσο θα έρθει, για τους παραπάνω λόγους, ενώ θα ερχόταν με πολύ μεγαλύτερη δυσκολία σε κυβέρνηση που δέχτηκε συνηθισμένα επίπεδα κριτικής κατά τη σύνθεση της.

Έτσι έγινε άλλωστε και με τον τ. Υπ. Υγείας, κ. Γεωργιάδη, ο οποίος κατά την ανάληψη του Υπουργείου του κατακρίθηκε με ταυτόσημο τρόπο από ανθρώπους οι περισσότεροι εκ των οποίων τώρα δυσανασχετούν που απομακρύνεται, εντυπωσιασμένοι από το έργο του...

Μιχάλης Κ. Ντιναλέξης