Με μία πολύχρονη καθυστέρηση και μετά
από την επιμονή των συναγωνιστών του στα δύσκολα χρόνια της δικτατορίας, η
ελληνική Πολιτεία έκανε το χρέος της απέναντι σε έναν αγωνιστή, τον Γιάννη
Χαλκίδη, και επιτέλους δόθηκε σε οδό το όνομά του.
Μάλιστα, έπειτα από περιπέτειες πολλών χρόνων
και την εμμονή των συντρόφων του στα δύσκολα χρόνια της δικτατορίας, τελικώς με
απόφαση του δήμου Θεσσαλονίκης, η αρμόδια επιτροπή της περιφέρειας Κεντρικής
Μακεδονίας αποφάσισε να δώσει σε ένα δρόμο, και συγκεκριμένα σε τμήμα της οδού
Κωνσταντινουπόλεως, από τη συμβολή της με την οδό Κ. Καραμανλή και μέχρι το
τέλος της, την ονομασία «οδός Γιάννη Χαλκίδη».
Είναι χαρακτηριστικό ότι η
απόφαση δεν πάρθηκε με ομοφωνία αλλά κατά πλειοψηφία και, για να γίνει αυτό
πραγματικότητα, χρειάστηκε να υποστηρίξουν το σχετικό αίτημα της μετονομασίας
του δήμου Θεσσαλονίκης ο Βασίλης Δεμουρτζίδης και η Γλυκερία (Ρία) Καλφακάκου
ως εκπρόσωποι του Συνδέσμου Φυλακισθένων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών, όπως
και ο δημοσιογράφος Κλέαρχος Τσαουσίδης, οι οποίοι υποστήριξαν πως ο Γιάννης
Χαλκίδης υπήρξε εξαιρετική περίπτωση αγωνιστή που σηματοδότησε τον
αντιδικτατορικό αγώνα στη Θεσσαλονίκη και πως η πόλη οφείλει να τον τιμήσει.
Η πόλη, έστω και αργά, απέδωσε
τον οφειλόμενο φόρο τιμής σε έναν αγωνιστή που πάλευε για να αλλάξει η ζωή προς
το καλύτερο.
Φτωχόπαιδο, με καταγωγή από το νομό Πιερίας και
πρόσφυγες Πόντιους γονείς, ήρθε στην Επτάλοφο της Θεσσαλονίκης όπου έμενε και
έδρασε και από όργανα της δικτατορίας εντοπίστηκε σε ένα διαμέρισμα -
κρησφύγετο στην περιοχή της οδού Φιλελλήνων στην ανατολική Θεσσαλονίκη, όπου
και πυροβολήθηκε εν ψυχρώ στην προσπάθειά του να διαφύγει.
Η οδός εκείνη ευκόλως μετονομάστηκε σε Νάτσινα
και το τμήμα της οδού που μετονομάζεται σε «Γιάννη Χαλκίδη» είναι κοντά στον
τόπο όπου άφησε την τελευταία του πνοή.
Οι ονοματοθεσίες οδών έχουν τη δική τους
αξία.
Η εκάστοτε εξουσία εύκολα δίδει ονόματα σε
ανθρώπους που πολλές φορές έχουν προσφέρει όχι τα μέγιστα στην κοινωνία ή και
τις μετονομάζει, αλλά όταν πρόκειται για πραγματικούς αγωνιστές που δίνουν τη
ζωή τους για την ελευθερία των συνανθρώπων τους, τότε τα πράγματα ακόμη και σε
περιόδους δημοκρατίας έχουν το δικό τους δύσκολο δρόμο.
Ευτυχώς όμως, επέμεναν οι συναγωνιστές του και η
οικογένειά του για χρόνια ολόκληρα και έτσι πλέον αποκαταστάθηκε έστω και
ηθικά, έστω και μετά θάνατον, ο αγωνιστής και αδικοχαμένος Γιάννης Χαλκίδης.
Φόρης Πεταλίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου