Ιστορίες για … κροκόδειλους, και άλλα νεοελληνικά παλαβά!

Η εβδομάδα που πέρασε τα είχε όλα.

Είχε ποδόσφαιρο, είχε απεργίες και επαναστατικό ζήλο, είχε έρωτες και μίση, είχε και … κροκόδειλους!

Να τα πάρουμε όμως ένα ένα…

Όπως σε κάθε τι, έτσι και στο ποδόσφαιρο εμείς οι Έλληνες είμαστε σαν πεντάχρονα παιδιά.

Λειτουργούμε παρορμητικά και ενθουσιαζόμαστε όσο εύκολα απογοητευόμαστε.

Δεν φτάνει λοιπόν που μπήκαμε στους 16 του παγκόσμιου κυπέλλου, και μάλιστα με μια ομάδα ξυλοκόπων τύπου Γκέκα και Κατσουράνη… ξαφνικά απαξάπαντες, ακόμη κι αυτοί που δεν γνώριζαν καν ότι γίνεται μουντιάλ, γίναμε ειδικοί, γίναμε προπονητές, και αρχίσαμε τις κριτικές, κατεβάζοντας μάλιστα τα μούτρα επειδή μας απέκλεισε η Κόστα Ρίκα.

Και βέβαια δεν έλειψαν οι καθάριες «εθνικές» φωνές, που μιλάνε για πουλημένη διαιτησία, για σκοτεινά ανθελληνικά σχέδια, για διεθνείς μισέλληνες, για σκευωρίες της ΦΙΦΑ, για συνωμοσία των Εβραίων της ΑΝΤΙΝΤΑΣ, κλπ κλπ.

Το ότι ο Γκέκας απλά έχασε το πέναλτι, ή το ότι ο Καρνέζης θυμίζει γιόγκι της ακινησίας και της απάθειας, και όχι τερματοφύλακα,  ούτε λόγος…

Τέλος πάντων, πάει κι αυτό, και τώρα ξανά μανά με τα δικά μας τα συνηθισμένα.

Από κει και πέρα είχαμε τους λεονταρισμούς του Φωτόπουλου και της παρέας του, που την σιγοντάρουν οι συριζαίοι αλλά και όλοι όσοι επιδιώκουν το μπάχαλο, οπότε δίπλα στην αγωνία του μουντιάλ είχαμε και την αγωνία του αν θα παγιδευτούμε σε κανένα ασανσέρ μεσημεριάτικα μέσα στη ζέστη του καλοκαιριού.

Βέβαια, όπως είχα πει, αν ήταν όντως μάγκας ο Φωτόπουλος και όχι γιαλαντζί, θα κατέβαζε τους διακόπτες λίγο πριν από το παιχνίδι της Ελλάδας με τη Κόστα Ρίκα.

Αλλά που τέτοια μαγκιά.

Τελικά βέβαια, κάποιοι διακόπτες  όντως έπεσαν, αλλά μόλις ο Σαμαράς τους απέστειλε τα φύλλα πορείας, όλα τα καλόπαιδα της ΓΕΝΟΠ εμφανίστηκαν στις θέσεις τους σαν καλά στρατιωτάκια.

Ο Τσε που έκρυβαν μέσα τους έγινε … Λάκης Γαβαλάς.

Αν μπορούσαν βέβαια ας κάνανε και διαφορετικά, αφού καλή η επανάσταση, αλλά καλύτερος ο (βαρβάτος) μισθός… έτσι δεν είναι;

Και έτσι, πάμε παρακάτω, στο απαραίτητο λάιφ στάιλ, αυτό που χρόνια ολόκληρα μας καθοδηγούσε μέσω των μπίμπο και των τενεκέδων που το διακονούσαν (κάποιοι ακόμα το κάνουν) σε περιοδικά, εκπομπές, κλπ.

Χώρισαν, λέει, στα ξαφνικά, οι δημοφιλείς ερωτευμένοι της γενιάς μας, ο Πετράν και το Τζενάκι. (Μια φαγούρα δεν λέω, την είχα..).

Και δώσ’του δακρύβρεχτες αναλύσεις από τους ιερείς και τις ιέρειες του τίποτα…

Για τη ματαιότητα του έρωτα, για τις ευθύνες της οικογένειας, για τους πειρασμούς της γκλαμουριάς, κλπ κλπ.

Τα πράγματα όμως είναι απλά, και μάλλον συμβαίνει ένα από τα εξής δυο τινά:

Ή ο πολυμήχανος μπαστουνόβλαχος βρήκε κάποιο κόλπο για να γλιτώσει περιουσιακά του στοιχεία από την εφορία, ή το Τζενάκι του την έκανε μόλις στέρεψε η στρόφιγγα του χρήματος, και μόλις χαμήλωσαν τα φώτα της δημοσιότητας με τα οποία λούζονταν καθημερινά τα δυο πιτσουνάκια.

Έτσι είναι, και δεν δέχομαι κουβέντα.

Άλλωστε, το ροξάκι του Πετράν μπορεί να είναι ανεκτό, μόνο εφόσον συνοδεύεται και από τραπεζικούς λογαριασμούς… αλλιώς υπάρχουν κι άλλες πορτοκαλιές για κάποιες σεμνότυφες μπίμπο που ψάχνουν την καλή, παριστάνοντας τις ερωτευμένες μαμάδες.

Μη τρελαθούμε.

Και τέλος, είχαμε και ερπετά!

Και δεν αναφέρομαι στον Φωτόπουλο και στους συνδικαλιστές του Πασόκ που τώρα είναι συριζαίοι.

Όχι! Αναφέρομαι στον κροκόδειλο που βρέθηκε στο Ρέθυμνο, και που ξαφνικά έγινε το Νο 1 ζήτημα των ΜΜΕ.

Μια κλασική υπόθεση κάποιου συμπατριώτη μας δηλαδή που τον πήρε για πετ, τον βαρέθηκε, και μετά τον άφησε σε κάποιο φράγμα (αν δεν κάνω λάθος).

Το ίδιο έχω κάνει κι εγώ δυο τρεις φορές, με χελωνάκια που πάντα παίρνω μικρά, και όταν μεγαλώσουν τα αφήνω σε ρυάκια, ή στα νούφαρα της νέας παραλίας.

Ναι αλλά εδώ είναι Ελλάδα, και όχι μόνο Ελλάδα, αλλά και λεβεντογέννα Κρήτη, οπότε άρχισαν τα … πολιτικά νταούλια!

Με αποκορύφωμα κάποιον ντόπιο λεβέντη, με μουστάκα, που μιλώντας σε κανάλι εντόπισε αμέσως τον υπεύθυνο: Το κράτος!

Που στην Ελλάδα όλοι το μισούμε, όλοι το λατρεύουμε, και όλοι το επικαλούμαστε στα δύσκολα.

Για τον συγκεκριμένο λοιπόν, που μάλλον αγαναΧτιστής μου φάνηκε, το κράτος φταίει για τον κροκόδειλο, αφού «όλα τα ζώα πρέπει να τα … καταγράφει»!!!!!!!

Και να τα εμβολιάζει θα πρόσθετα εγώ ο κακότροπος και ποταπός.

Και όπως δήλωσε, έμπλεος αγανάΧτησης: «Μα τι κάνει ο Σαμαράς; Δεν μας φτάνουν τα χαράτσια, θα μας φάνε και οι κροκόδειλοι»;

Συμφωνώ και επαυξάνω!

Και πάω και ένα βήμα παραπέρα, προτείνοντας εδώ και τώρα ο Σαμαράς (παρέα με τον Χρύσανθο Λαζαρίδη) να πάρει μια απόχη και να βγει στα ρυάκια και στα ποτάμια για να καταγράψει τους κροκόδειλους, και γενικά όλη την άγρια πανίδα της χώρας.

Μόνο έτσι θα τον παραδεχτούν κάποιοι.

Όπως ο Πούτιν, που κάθε λίγο και λιγάκι παλεύει με λιοντάρια, με αρκούδες, κλπ.

Και να περάσει ο Σαμαράς μια βόλτα και από τα φράγματα, μπας και εντοπίσει κανένα μεταλλαγμένο γριβάδι σαν κι αυτό της φωτό που βρέθηκε, λένε, κοντά στη λίμνη του Λαγκαδά, και που μάλλον οφείλεται στο ότι μας πσαικάζουν οι μασόνοι αφού…

Και τώρα που το θυμήθηκα: Ο κροκόδειλος βρέθηκε σε φράγμα. Σαν κι αυτά για τα οποία μιλούσε ο Γλέζος πριν από μερικούς μήνες, όταν έλεγε ότι ο Σύριζα θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας στα φράγματα!!!!

Το θυμόσαστε;

Λέτε ο αλιγάτορας να είναι δάχτυλος του Σύριζα;

Λέτε να τον έβαλε κρυφά εκεί ο αντισυστημικός Πάντζας, για να ρεζιλέψει το κράτος;

Τίποτα δεν αποκλείεται…

Strange Attractor

ΥΓ- Μια πρόταση προς την κυβέρνηση: Ο θεσμός της επιστράτευσης των απεργών είναι σωστός και απαραίτητος, όμως χωλαίνει στο ζήτημα των φύλλων πορείας.

Αυτή η γραφειοκρατική και αναχρονιστική διαδικασία ίσως να λειτουργούσε τα παλιά τα χρόνια, αλλά σήμερα στην εποχή της πληροφορίας, με τα ΜΜΕ και το διαδίκτυο, δεν χρειάζεται.

Χώρια του ότι κοστίζει (σε εργατοώρες, χαρτί, κλπ) και είναι και χρονοβόρα.

Προτείνω λοιπόν μια τροπολογία του αντίστοιχου  νόμου, βάσει της οποίας θα αρκεί η ενημέρωση (ότι κάποιος κλάδος επιστρατεύεται)  μέσω των ΜΜΕ και του διαδικτύου (διαύγεια), και τα σκυλιά… δεμένα.

Λογικό δεν είναι;

ΥΓ 2- Το είχε πει νομίζω και ο γέροντας Όσιος Στρέιντζ ο ποταπός: Ότι όταν εμφανιστούν εξωτικά τέρατα στις γούρνες της Γρεκίας, «τότενες ο αψηλός που φκιάνει σαμάρια, θε να πατήσει σαν χταπόδι το τσιμπούκ τσογλάν με τον στραβόν τον στόμαν».

Όλοι όμως νομίζανε πως μιλούσε για γοργόνες. Που να φανταστούν  κροκόδειλους στο Κατάκωλο ή στο Ρέθυμνο;