Εδώ και μερικές μέρες,
η είδηση για τις ανασκαφικές εξελίξεις στη περιοχή της Αμφίπολης, άρχισε δειλά
δειλά να κάνει την εμφάνισή της σε διάφορα σάιτς και μπλογκς.
Κάποιοι που
ασχολούνται πιο συστηματικά με το ζήτημα, επέδειξαν το ενδιαφέρον τους,
προσπαθώντας να ενημερώσουν και τους υπόλοιπους, που περισσότερο τους καίει το
θέμα του ΕΝΦΙΑ, οι μεταγραφές του Ολυμπιακού, ή ο θάνατος του τάδε ηθοποιού.
Μέχρι που επισκέφτηκε
αιφνιδιαστικά την Αμφίπολη ο πρωθυπουργός, και αμέσως ακολούθησε ο κακός χαμός,
με όλα σχεδόν ανεξαιρέτως τα ΜΜΕ, συμβατικά και μη, να ασχολούνται με τον τάφο
που ψάχνει η αρχαιολόγος κα Περιστέρη.
Ακόμη και τα διεθνή
ΜΜΕ ανακάλυψαν από χθες την Αμφίπολη, κάνοντας κι αυτά τις εικασίες τους σχετικά
με το τι ή ποιον μπορεί να κρύβει στα σπλάχνα του ο νεκρικός θάλαμος.
Η συγκεκριμένη ανασκαφή
λοιπόν έγινε πρώτο θέμα. Άσχετα αν οι εργασίες στο σημείο ξεκίνησαν βασικά από τις
αρχές της δεκαετίας του ’60.
Και όπως συμβαίνει
ανέκαθεν στην Ελλάδα, αίφνης όλοι ανεξαιρέτως γίναμε ειδικοί αρχαιολόγοι, όπως άλλες
φορές είμαστε προπονητές, σεισμολόγοι,
οικονομολόγοι, κλπ.
Ανάλογα πάντα με την
επικαιρότητα.
Και αυτό από μόνο του δεν
είναι καθόλου κακό, αφού προσωπικά προτιμάω τους Έλληνες που όλα τα σφάζουμε
και όλα τα μαχαιρώνουμε, παρά τους περισσότερους ξένους που σε πολλές (πάρα πολλές)
περιπτώσεις είναι γενικώς αδαείς, και δεν γνωρίζουν καν ποιος είναι ο πληθυσμός
της χώρας τους, ο πρωθυπουργός της, κλπ
Από κει και πέρα όμως,
συγχύζομαι, διότι από χθες είδα σε πλήρη δράση την νεοελληνική συμπλεγματική μιζέρια
και κακία.
Με σχόλια και
διαπιστώσεις του στυλ «εμείς πεινάμε και ο Σαμαράς τα σπρώχνει σε βλακείες», «πήγε
εκεί με εντολή της Μέρκελ για να κάνει καταγραφή τι θα πουλήσει», «αντί να πάει
στους καημένους τους ροδακινοπαραγωγούς, το παίζει Ιντιάνα Τζόουνς», και άλλα
τέτοια πολλά μικροπρεπή και πικρόχολα.
Τις μεγαλύτερες
πλερέζες τις έβαλε ο Σύριζα, όχι μόνο σε επίπεδο μεγαλόσχημων στελεχών του.
αλλά ακόμη και σε επίπεδο απλών οπαδών του στο καφενείο, οι οποίοι
αντιμετωπίζουν το ενδεχόμενο μιας μεγάλης ανακάλυψης ως κάτι το δευτερεύον, και
που εν πάση περιπτώσει αν κάτσει, το ταυτίζουν με τους «Ελληνάρες», τους
σύγχρονους «Μακεδονομάχους», κλπ.
Λες και θα τους χαλάσει
την «διεθνιστική» «σοσιαλιστική» τους κοσμοαντίληψη αν αποκαλυφτεί ότι εκεί
μέσα βρίσκεται ο διασημότερος όλων των Ελλήνων, και αν ξαφνικά η περιοχή της Αμφίπολης
αναβαθμιστεί και μετατραπεί σε διεθνή προορισμό ελληνολατρών απ όλο τον κόσμο.
Μέχρι που οι συνήθως
αδιάβαστοι συριζαίοι (που γνωρίζω) και που οι περισσότεροι ήταν μέχρι πρότινος βαθύ
Πασόκ, άκουσαν ότι τελικά ο τάφος μπορεί να ανήκει στη Ρωξάνη, τη σύζυγο του
Αλέξανδρου, η οποία όμως ήταν … Αφγανή!
Αυτό το στοιχείο τους έδωσε
φτερά, αφού αγγίζει τις φιλομεταναστευτικές, αντιρατσιστικές και άλλες πεποιθήσεις τους, με αποτέλεσμα να
αρχίσουν πλέον να προπαγανδίζουν ότι πρόκειται περί σπουδαίας ανασκαφής που θα
δώσει χαστούκι στους Ελληναράδες… κλπ.
Προσωπικά δεν ξέρω αν
μέσα στον τάφο βρεθεί η Ρωξάνη, ο Βρασίδας, ο Κάσσανδρος, ή ακόμη και ο Τζέιμς
Ντιν.
Θα ήθελα να είναι ο
Αλέξανδρος, αλλά…
Πάντως μιας και
αρχίσαμε τα «μακεδονικά» μας, ας πούμε δυο τρία λόγια για τη Ρωξάνη, μπας και
ξεκουράσουμε τους Συριζαίους που όλη μέρα βρίσκονται στη wikipedia προσπαθώντας
μέσα σε ένα 24ωρο να αποκτήσουν γνώσεις που χρειάζονται χρόνια διαβάσματος.
Έχουμε λοιπόν και
λέμε: Η Ρωξάνη ήταν η καλλονή κόρη του Οξυάρτη, το φρούριο του οποίου κατέλαβε
ο Μ. Αλέξανδρος.
Ήταν Βακτριανή, δηλαδή από το σημερινό Βόρειο Αφγανιστάν, που
τότε θεωρούνταν ανατολική Περσία.
Ο Αλέξανδρος λέγεται ότι ερωτεύτηκε την πανέμορφη Ρωξάνη, ενώ άλλες πηγές
λένε ότι ο γάμος τους έγινε για πολιτικές σκοπιμότητες.
Όπως και να έχει, έκαναν ένα παιδί, και μάλιστα
αγόρι!
Ο γιος του Μ. Αλέξανδρου
Αλέξανδρος ο Δ’ γεννήθηκε στη Βαβυλώνα το 323 , όταν εκείνος ήταν πλέον νεκρός.
Έτσι ανακηρύχθηκε βασιλιάς μαζί με τον θείο του,
Αρριδαίο.
Μαζί με τη μητέρα του Ρωξάνη γύρισαν στη Μακεδονία, και κατέφυγαν στην
Ήπειρο όπου ζούσε η Ολυμπιάδα, η μητέρα
του Μ Αλεξάνδρου, ζητώντας τη προστασία της αφού ο διάδοχος κινδύνευε με
θανάτωση από άλλους επίδοξους διεκδικητές του θρόνου.
Όταν πέθανε η
Ολυμπιάδα, όλα άλλαξαν, και ο γιος του
Αντίπατρου Κάσσανδρος, που είχε σφετεριστεί την εξουσία στη Μακεδονία, φυλάκισε
στην Αμφίπολη τη Ρωξάνη και το γιό της Αλέξανδρο, ενώ λίγο αργότερα και με
διαταγή του (311 π.Χ.) δολοφονήθηκαν και
οι δυο.
Τώρα γιατί να κτιστεί ένας
μεγαλοπρεπής τύμβος για δυο άτομα που ο τότε κυρίαρχος της Μακεδονίας
δολοφόνησε, είναι ένα ερώτημα…
Εν πάση περιπτώσει,
αυτή ήταν η ιστορία της Ρωξάνης, που λατρεύεται μετά μανίας από τις συνιστώσες,
καθότι Αφγανή.
Πάντως να τους πληροφορήσω
ότι αποκλείεται να φορούσε μπούρκα, αφού ο ισλαμισμός γεννήθηκε πολλούς αιώνες
αργότερα…
Strange Attractor
Δεν ήταν Αφγανή. Περσίδα ήταν. Και σημειωτέον οτι η τότε Περσία δεν είχε καμία απολύτως σχέση με τη σημερινή Περσία. Οι Πέρσες ανήκουν στην ινδοευρωπαϊκή ομοεθνία. Είναι συγγενικός μας λαός και γλωσσικά και φυλετικά. Μετά βέβαια τους έκατσαν στο σβέρκο οι Αραβες και τους άλλαξαν τα φώτα. Οι αριστερούληδες γουστάρουν τους σκουρόχρωμους μουσουλμάνους. Οι αρχάιοι Πέρσες ήταν περήφανη ράτσα, ζωροάστρες που κατασφάχτηκαν απ' τους σκουρόχρωμους μουσουλμάνους κατακτητές!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε μου όλα καλά και ωραία σε αυτά που γράφεις με μία διαφορά. Δεν υπήρχε ποτέ ινδοευρωπαϊκή ομοεθνία ή φυλή ή οτιδήποτε άλλο. Ένα ωραίο παραμυθάκι είναι που έβγαλαν οι βορειοευρωπαίοι για να κρύψουν τον κομπλεξισμό τους απέναντι σε όλους τους μεγάλους πολιτισμούς της αρχαιότητας, Κατ΄επέκταση οι Πέρσες δεν είναι συγγενικός λαός με τους Έλληνες ούτε φυλετικά ούτε γλωσσικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήMέχρι να βρεθεί μια θεωρία που να μπορεί να εξηγήσει όλες αυτές τις γλωσσικές-θρησκειολογικές- πολιτισμικές ομοιότητες μεταξύ πανάρχαιων πολιτισμών που αναπτύχθηκαν σε μία αχανή έκταση από Ινδία μέχρι Βόρεια Ευρώπη και από Περσία μέχρι Ελλάδα κι Ιταλία από λαούς που δεν είχαν έρθει ακόμη σε επαφή μεταξύ τους, τότε να το συζητήσουμε. Όταν στα αρχαιότερα κείμενα μας - στις δικές μας πινακίδες σε Γραμμικη Β, στις Βέδες των Ινδών και στην Αβέστα των Περσών - οι βασικότερες των λέξεων που ορίζουν την καθημερινότητα και τον πολιτισμό, όπως "Θεός", "Πατέρας", "Μητέρα" κτλ, είναι κοινής ετυμολογίας και προέλευσης, πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί αυτό αν όχι μέσω της κοινής απώτατης καταγωγής και της διαμονής σε μία αρχική κοιτίδα απ' όπου άλλοι τράβηξαν προς τις ινδοάριες περιοχές, άλλοι προς τη Μεσόγειο, άλλοι προς το Βορρά?
ΑπάντησηΔιαγραφήΩς προς τη φυλετική ομοιότητα τώρα, αναφέρθηκα και πριν σ' αυτό. Το Ιραν σήμερα αποτελεί ένα αμάλγαμα εθνοτήτων, άλλοι είναι αραβικής, άλλοι μογγολικής κι άλλοι ιρανικής καταγωγής. Αν ψάξεις τους τελευταίους, μελετήσεις τα χαρακτηριστικά των προσώπων τους θα διαπιστώσεις ότι είναι πρώτα ξαδέρφια ημων των μεσογειακών.
Φίλε μου τα έχεις λίγο μπερδεμένα. Για ποιές λέξεις λες ότι έχουν κοινή ετυμολογία και προέλευση; Για 100-200 λεξεις που μπορεί να είναι δάνεια ή αντιδάνεια ή απλώς μοιάζουν μεταξύ τους και κάποιοι αρχαιολόγοι χωρίς να παραθέσουν καμία απόδειξη αυθαίρετα τις κατατάσουν στην ΄΄ινδοευρωπαϊκή΄΄ γλώσσα; Η αρχαιολογία φίλε μου είναι ακριβής επιστήμη και δεν βασίζεται σε θεωρίες ή γενικές υποθέσεις. Πες μου πότε βρέθηκε ΄΄ινδοευρωπαϊκή΄΄ γραφή και η συνέχεια και εξέλιξή της όπως υπάρχει για την Ελληνική Γλώσσα από την επιγραφή του Δισπηλιού, το θραύσμα από τα Γιούρα Αλλονήσου και την Γραμμική Α΄ & Β΄μέχρι την σημερινή;
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για την ΄΄ανεξήγητες΄΄ γλωσσικές, θρησκευτικές, πολιτιστικές ομοιότητες που αναφέρεις σου θυμίζω τις εκστρατείες του Διονύσου και Ηρακλή στις Ινδίες, όπου ειδικά για τον Ηρακλή εμφανίζεται στην Ινδία γενειοφόρος, φορώντας την λεοντή και κρατώντας το ρόπαλο. Όλα αυτά που εμφανίζονται ως κοινά και τα κατατάσσουν στην ΄΄ινδοευρωπαϊκή φυλή΄΄ δεν είναι τίποτε άλλο από την εξάπλωση του ελληνικού πολιτισμού σε όλο τον κόσμο.
Η ινδοευρωπαϊκή θεωρία που κακώς λέγεται θεωρία, λόγω του ότι δεν υπάρχουν αποδείξεις περί της ύπαρξης τέτοιου λαού, είναι τόσο διάτρητη όσο και το σουρωτήρι που στραγγίζουμε τα μακαρόνια. Δεν έχει βρεθεί ούτε γλώσσα ούτε κτερίσματα ούτε τίποτα. Και είναι τρελό να μιλάμε για ύπαρξη γλώσσας την στιγμή που δεν υπάρχει ούτε ένα γραπτό κείμενο που να αποδεικνύει την ύπαρξη της.
Ήταν απλά μία γλωσσολογική θεωρία διατυπωμένη από έναν Αγγλο ερασιτέχνη γλωσσολόγο (Jones) που βασίστηκε στο ομόηχον κάποιων λέξεων, και μετά ενισχύθηκε από τον Γερμανό Bopp.
Όσο για την συγγένεια με τους Πέρσες σου λέω απλώς πως οι Έλληνες τους χαρακτήριζαν βαρβάρους χωρίς καμία αναγνώριση συγγένειας από αυτούς. Ανθρωπολογικά μπορεί να υπήρχαν κάποιες ομοιότητες αλλά μέχρι εκεί.
Αγαπητε αγραμματε Αθανασιε, ως διδακτωρ της γλωσσολογιας και πτυχιουχος αρχαιολογος με εξειδικευση στην επιγραμματολογια σου λεω πως απλα λες μπουρδες. Η ομοιοτητα των αρχαίων ελληνικών και της αρχαίας περσικής γλώσσας ειναι δεδομενη, και για την στατιστική σου: πάνω από 4000 λέξεις βασικών εννοιών και ρημάτων είναι κοινές στην "αρια"οικογένεια γλωσσών, π.χ. "μήτηρ" <=> "mātar" (περσική), "πατήρ" <=> "pitar"(περσική), "παις" <=> "παισαρ", "εἰμί" <=> "amiy", "ἐστί" <=> "astiy", "ἵστημι" <=> "istādan", "ἑπτά" <=> "hafta" κλπ. Για παράδειγμα ο αριθμός 1, στις ινδοευρωπαϊκές γλώσσες έχει ετυμολογική βάση το "εν" (one, ein, ένα, uno, κλπ). Το τουρκικο 1 όμως προφέρεται "μπιρ". Το ίδιο και χιλιάδες άλλες έννοιες, π.χ. "έργο" - "werk" - "work". Οσο για τον περσικό πολιιτισμό θα σε συμβούλευα να διαβάσεις κανα σοβαρό βιβλίο μήπως και καταλάβεις την αυτοτελή αξία του αρχαίου περσικού πολιτισμού και την επιρροή που άσκησε η περσική αυτοκρατορία στην ελληνική πολιτική σκηνή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ διδάκτωρ της γλωσσολογίας μήπως μπορείτε να μας υποδείξετε κάποιο κείμενο ή γραπτό της ινδοευρωπαϊκής γλώσσας που έχει βρεθεί (όχι περσικής, όχι ινδικής αλλά ινδοευρωπαϊκής);
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορείτε επίσης να μου πείτε που μείωσα την αξία του Περσικού πολιτισμού στα σχόλιά μου;
ΥΓ Μπορείτε να έχετε αγαπητέ διδάκτωρ της γλωσσολογίας και πτυχιούχε αρχαιολόγε με εξειδίκευση στην επιγραμματολογία, καντάρια μόρφωσης (κάτι το οποίο δεν το νομίζω) και να είστε εύκολος στις προσβολές σε άτομα που δεν γνωρίζετε, αλλά οι δάσκαλοί σας απέτυχαν να σας δώσουν παιδεία, ίσως πάλι να ήσασταν ανεπίδεκτος σε αυτόν τον τομέα.