Οι δημοσκοπήσεις των τελευταίων ημερών δείχνουν
ότι το Ποτάμι αποκτά σταδιακά έρεισμα, όχι μόνο διατηρώντας αλλά και αυξάνοντας
περαιτέρω την δυναμική του.
Από την άλλη, η παραφιλολογία για τις εκλογές
έχει από καιρό εγκαινιαστεί και το πεπρωμένο ομοιάζει φυγείν αδύνατον…
Συγκυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση
συμπίπτουν, εν τέλει, σε ένα και μόνο: τυρβάζουν περί άλλων.
Οι μεν εξαγγέλλουν ηρωική έξοδο από Μνημόνια και
υποχρεώσεις, στήνουν εθνικά πανηγύρια με την κατά τ’ άλλα συμπαθεστάτη Αμάλ,
ενώ η διεθνής τους παρουσία περιορίζεται στη διασφάλιση λόγων παραμυθίας εκ
Βρυξελλών∙ οι, δε, συμπλέοντες με όρους
«προγραμματικής συνεργασίας» με τους μέχρι πρότινος πνέοντες τα λοίσθια - σε
επίπεδο κοινοβουλευτικής παρουσίας αλλά και σε επίπεδο εντυπώσεων/
δημοσκοπήσεων - ΑΝ.ΕΛ, καθιστούν σαφές ότι η εξουσία είναι αυτοσκοπός.
Δυστυχώς, δεν απομένουν πολλοί.
Χ.Α και ΚΚΕ, άλλωστε, ακολουθούν μοναχικές
πορείες.
Και αν για τον Περισσό η πολιτική μοναξιά
αποτελεί επιλογή διαχρονική, για τους έγκλειστους του Κορυδαλλού αυτή η
απομόνωση σηματοδοτεί την καταδίκη από πλευράς του συνόλου - φευ… - του
πολιτικού συστήματος.
Στο Ποτάμι, από την άλλη, εδώ και καιρό έχει
αποφασιστεί η ευθύνη να μετριέται με τη συμμετοχή.
Από τον Ιούνιο του Ιδρυτικού Συνεδρίου και την
ημερίδα των 21 θέσεων τον Σεπτέμβριο, μέχρι και σήμερα, αυτό που κυοφορείται
αλλά και επιχειρείται να βγει προς τα
έξω, άλλοτε λιγότερο και άλλοτε περισσότερο επιτυχημένα, είναι η συνεχής
προτροπή για πράξη: «μπες στο ποτάμι», «στείλε την πρότασή σου», «πες μας τι
δεν πάει καλά», «πρότεινε βουλευτές».
Το Ποτάμι επιδιώκει να μάθει στον κόσμο να
αναλαμβάνει ευθύνες και να ενεργεί, όχι δια της παραλείψεως, αλλά
συμμετέχοντας.
Υπονοεί, στην πραγματικότητα, ότι αν κάποια-ος
μπει στην διαδικασία και δραστηριοποιηθεί εισφέροντας γνώση, εμπειρία ή απλά
ενθουσιασμό, θα μυηθεί σε μια «συνωμοσία» της οποίας το συνολικό αποτέλεσμα θα
έχει μόνο θετικό πρόσημο.
Εξάλλου, αν πότε γίνεται λόγος για πέτρες στο
Ποτάμι, αυτές νοούνται μόνο ως χρήσιμα
οικοδομικά υλικά.
Δεν έχει έρθει για να λιθοβολήσει ούτε για να
γκρεμίσει τη χώρα∙ μόνο για να την αλλάξει. Ο κόσμος έχει μάθει και έχει
συνηθίσει να ακούει το Ποτάμι να μιλά με λόγο απλό και κατανοητό.
Στην πορεία για τις εκλογές η πίεση αλλά και οι
απαιτήσεις του εκλογικού σώματος, μόνο θα αυξάνονται.
Σε αυτή την πίεση, αλλά και μπροστά στην
πρόκληση της εισόδου στην ελληνική
Βουλή, το Ποτάμι οφείλει να συνεχίσει την ίδια, διακριτή έναντι όλων,
πορεία: την πορεία της ευθύνης, δηλαδή της συμμετοχής, δηλαδή της δημοκρατίας.
Και θα τα καταφέρει, εφόσον παραμένει το Ποτάμι που από τη μια ακούει, συνομιλεί, καταγράφει και μιλά με σοβαρότητα
και πολιτική ευστοχια και, από την άλλη, αποφεύγει το λαϊκισμό, τις γενικεύσεις
και τους εύκολους αφορισμούς
Σπύρος Στατήρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου