Αν κανείς θελήσει να
κατανοήσει πώς
οι αρλούμπες του ΣΥΡΙΖΑ έφτασαν να συγκεντρώνουν ποσοστό που απειλεί να μας
κυβερνήσει και πώς έφτασαν να συζητούνται σοβαρά από δημόσια πρόσωπα, δεν έχει
παρά να διαβάσει το άρθρο που δημοσίευσε ο κ. Γιώργος Φλωρίδης την Πέμπτη 20
Νοεμβρίου στην Athens Voice.
Ο κ. Φλωρίδης ψέγει την απόφαση του Συμβουλίου
της Επικρατείας να εφαρμοστεί ο νόμος που παραβίασε η κυβέρνηση.
Ψέγει την απόφαση που απαιτεί οι αντικειμενικές
αξίες των ακινήτων να γίνουν… αντικειμενικές.
Μας λέει ο κ. Φλωρίδης
ότι αν
οι αντικειμενικές αξίες γίνουν αντικειμενικές (δηλαδή προσαρμοστούν στις
πραγματικές τιμές που γίνονται οι αγοραπωλησίες) θα ωφεληθούν οι πλούσιοι
μεγαλοϊδιοκτήτες. Και αυτό το δικαιολογεί με διάφορες αλχημείες που θα μπορούσε
να κάνει η κυβέρνηση.
Μια μας λέει ότι η κυβέρνηση θα μπορούσε να
αλλάξει το νόμο ώστε να μην είναι παράνομη (δεν σκέφτεται όμως γιατί δεν το
έκανε;).
Μια μας λέει ότι δεν υπάρχουν τιμές αγοράς,
διότι δεν γίνονται πωλήσεις.
Αμέσως μετά όμως μας λέει ότι γίνονται πωλήσεις,
αλλά πρόκειται για πωλήσεις των απελπισμένων, που δεν είναι κριτήριο για τις
τιμές αγοράς.
Παρομοιάζει τη σημερινή κατάσταση με την κατάσταση
της γερμανικής κατοχής. Μα αν είναι έτσι πρέπει να καταργηθεί εντελώς ο θεσμός
των αντικειμενικών αξιών, διότι ποιο άλλο κριτήριο για αυτές μπορεί να υπάρξει,
αν όχι οι τιμές πώλησης;
Στη συνέχεια μας λέει ότι αν κατέβουν οι
αντικειμενικές αξίες οι πλούσιοι θα αγοράζουν τα ακίνητα σε εξευτελιστικές
τιμές, λες και αυτό είναι που τους εμποδίζει να το κάνουν και τώρα.
Μετά τα γυρίζει για να μας πει, με θολό τρόπο
είναι αλήθεια, ότι στη φορολογία των ακινήτων λείπει η δικαιοσύνη.
Η αλήθεια είναι ότι λείπει μεν η δικαιοσύνη,
αλλά λείπει σε βάρος των θεωρουμένων ως πλουσίων: τα ακίνητα της Εκάλης και
άλλων ακριβών περιοχών φορολογούνται αλύπητα, διότι έτσι θεωρούν οι
«αντικαπιταλιστές» της κυβέρνησης ότι κάνουν «κοινωνική πολιτική».
Δεν σκέφτονται ότι μπορούν να εξοντώσουν π.χ.
μια γριούλα που έτυχε να ζει -χωρίς να βγάζει εισόδημα- σ’ αυτές τις περιοχές
από πριν γίνουν ακριβές.
Τελικά, ο κ. Φλωρίδης υπερασπίζεται τη
διαστρέβλωση των οικονομικών μεγεθών θεωρώντας ότι κάνει ταξικό αγώνα εναντίον
των πλουσίων.
Αν θέλει να κάνει ταξικό αγώνα, ας τον κάνει.
Ας μάθει όμως ότι αυτά που υπερασπίζεται -οι
κυβερνητικές αυθαιρεσίες και η διαστρέβλωση της οικονομίας- δεν ήταν ποτέ σε
βάρος των πλουσίων.
Η πολυετής πείρα του υπαρκτού σοσιαλισμού έχει
αποδείξει ότι την «κοινωνική πολιτική» την πληρώνουν σε τελευταία ανάλυση τα
φτωχά στρώματα του πληθυσμού.
Με ταξικό αγώνα
τελειώνει το άρθρο του
ο κ. Φλωρίδης.
Μας λέει ότι τον αγώνα εναντίον του ασφαλιστικού
νομοσχέδιου Γιαννίτση (1991) τον έκαναν οι «συνταξιούχοι των πολυτελών ταμείων»
και όχι το ΚΚΕ και ο ΣΥΝ. Αφού είναι έτσι, γιατί ο κ. Φλωρίδης, μέλος τότε της
κυβέρνησης, δεν βγήκε να υποστηρίξει δημόσια τον Τάσο Γιαννίτση και το
νομοσχέδιό του και να καταγγείλει το ΚΚΕ και τον ΣΥΝ ως όργανα των συνταξιούχων
των πολυτελών ταμείων, αλλά σίγησε, όπως και οι υπόλοιποι ΠΑΣΟΚοι;
Οι αρλούμπες του
ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μόνες τους.
Δεν έπεσαν από τον ουρανό. Έχουν προπάτορες.
Αρκετοί από αυτούς έχουν μετακομίσει εκεί από το
ΠΑΣΟΚ.
Τι περιμένει ο κ. Φλωρίδης;
Διονύσης Γουσέτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου