Δεν μπορώ να πιστέψω αυτό που
συμβαίνει στην πόλη μας.
Η αδιαφορία των πάντων έχει ξεπεράσει ακόμη και
το μεγαλείο τους.
Η πόλη ζει ρυθμούς ξέφρενου ατομισμού,
απύθμενου θράσους, απαράμιλλης αδιαφορίας, απίστευτης ανοχής στην αναίδεια,
αγένεια και κάθε είδους αντικοινωνικότητα.
Μέχρι πριν από λίγα χρόνια γνωρίζαμε τις ώρες
αιχμής της κυκλοφορίας των ΙΧ, την ανυπαρξία πάρκινγκ, καθώς και την αδιαφορία
της Πολιτείας στα μείζονα κυκλοφοριακά προβλήματα της πόλης.
Τώρα πια βιώνουμε κάτι διαφορετικό…
Κατά μήκος μεγάλων οδικών αξόνων της πόλης και
όπου κατοικοεδρεύουν καφετερίες άμεσης εξυπηρέτησης, οι λεωφόροι μετατρέπονται
σε μήκος μερικών δεκάδων μέτρων σε μονοπάτια.
Ενίοτε, μάλιστα, και αδιάβατα.
Διπλοπαρκαρισμένα και τριπλοπαρκαρισμένα ΙΧ,
ένθεν και ένθεν του δρόμου, μετατρέπουν τους οδικούς αυτούς άξονες
απροσπέλαστους.
Δεν είναι λίγες οι φορές όπου τα λεωφορεία της
αστικής συγκοινωνίας αδυνατούν να περάσουν τις στενωπούς αυτές.
Κάποιο φορτηγό που διπλοσταθμεύει για να
τροφοδοτήσει κάποιο κατάστημα τη στιγμή που κάποιος άλλος τριπλοπάρκαρε από την
άλλη πλευρά του δρόμου για να πάρει τον καφέ του δημιουργούν προσωρινά πανικό
στην κυκλοφορία.
Βλέπετε, ο δόλιος δεν μπορεί να οδηγήσει χωρίς
τον καφέ του.
Τι Δαρδανέλια, λοιπόν, τι Θερμοπύλες,
τι στενά του Ευρίπου, όλα σε ένα, νοικοκυρεμένα.
Μια πόλη σκέτη προσομοίωση του γεωμορφολογικού μας
πολυμορφισμού, που είναι καθρέφτης του ανάδελφου χαρακτήρα μας.
Η σημαντικότερη συνέπεια της οικονομικής ύφεσης
είναι οι συνέπειες που την ακολουθούν, που δεν είναι άλλες από την απώλεια του
να είναι κανείς άνθρωπος, ενεργός πολίτης που να αγαπά και να σέβεται τον
συμπολίτη του.
Χαρίτων Σ. Χιντήρογλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου