Το θράσος των ξενοδόχων…

Για να άρει την ακαμψία της τρόικας και να αποφύγει νέες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, η κυβέρνηση πρότεινε, μεταξύ άλλων, να καταργηθεί ο χαμηλός συντελεστής του ΦΠΑ στα ξενοδοχεία (είναι 6,5%, να πάει στο 13%).

Μόλις ανακοινώθηκε, έπεσε κλαυθμός, οδυρμός και καταστροφολογία.

Πρώτος και καλύτερος ο πρόεδρος των μεγαλοξενοδόχων, ο οποίος προέβλεψε ότι, αν γίνει αυτό, θα ΄ρθεί η συντέλεια του κόσμου...

Δηλαδή, κατά τον κ. Ανδρεάδη, θα ήταν προτιμότερο η κυβέρνηση να αποδεχθεί να κοπούν (ξανά) οι μισθοί και οι συντάξεις των 1.200, 1.000 και 800 ευρώ για εκατομμύρια δεινοπαθούντες πολίτες, από το να πληρώσουν λίγα ευρώ παραπάνω τη διανυκτέρευσή τους οι τουρίστες.

Ο παραλογισμός του πράγματος φαίνεται από ένα απλό παράδειγμα.

Αν ένας μέσος μισθός ή σύνταξη (ας πούμε των 1.000 ευρώ) κοπεί κατά 10%, ο μισθωτός ή ο συνταξιούχος θα χάσει 100 ευρώ τον μήνα ή 1.200 ευρώ τον χρόνο. Αν καταργηθεί ο χαμηλός συντελεστής του ΦΠΑ στα ξενοδοχεία, ο τουρίστας θα πληρώσει: ο «φθηνός» (των 50 ευρώ το δωμάτιο) 3,25 ευρώ παραπάνω, ο «μέσος» (100 ευρώ) 6,5 ευρώ και ο ακριβός (σουίτα των 400 ευρώ) 26 ευρώ παραπάνω. Δηλαδή, για δέκα ημέρες διακοπών οι τουρίστες θα πληρώσουν από 32,5 έως 260 ευρώ παραπάνω.

Τέτοια «καταστροφή».

Στην πρώτη περίπτωση (περικοπή μισθών και συντάξεων), η απώλεια θα σημαίνει ότι το παιδί της οικογένειας θα υποχρεωθεί να σταματήσει την εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας.

Στη δεύτερη περίπτωση (αύξηση ΦΠΑ) σημαίνει ότι ο τουρίστας, κόβοντας έναν καφέ (ο «φθηνός») ή ένα πούρο (ο «ακριβός) την ημέρα, αντισταθμίζει την, ασήμαντη ούτως ή άλλως, αύξηση.

Τι κάνουμε, λοιπόν, όταν βρισκόμαστε μπροστά σε ένα τέτοιο δίλημμα; Ενδιαφερόμαστε περισσότερο για τον μισθωτό και τον συνταξιούχο ή για τον τουρίστα;

Για τον τουρίστα και τον ΦΠΑ (του), μας λέει ο μεγαλοξενοδόχος.

Βούλιαξε πέρσι η χώρα από τουρίστες, έρρευσαν εκατομμύρια ευρώ. Ευχάριστο, αλίμονο.

Μήπως, όμως, βελτιώθηκαν οι όροι και οι συνθήκες εργασίας στον κλάδο;

Ή μήπως ο κ. Ανδρεάδης και οι συνάδελφοί του κάνουν πρωταθλητισμό στις χαμηλές αμοιβές και -το κυριότερο- στη μαύρη εργασία; Μάλλον το δεύτερο συμβαίνει.

Ας κάνουν, λοιπόν, λίγο κράτει. Όλες οι πολυπληθείς κοινωνικές τάξεις πλήρωσαν την κρίση και με το παραπάνω.

Η δική τους πάει πλέον καλά.

Εχουν τη δυνατότητα, μειώνοντας ελάχιστα τις τιμές, να απορροφήσουν την αύξηση του ΦΠΑ και να έχουν περισσότερους τουρίστες φέτος.

Να αφήσουν την κλάψα και την καταστροφολογία και να πληρώνουν καλύτερα τους υπαλλήλους τους.

Και προπάντων να τους ασφαλίζουν.

Γιώργος Καρελιάς

Protagon