17.12.14

Ζουρνάδες και νταούλια…



Ο Αλέξης Τσίπρας έχει τόσο πολύ ενθουσιαστεί, φαίνεται, με την ιδέα ότι θα κάνει τις αγορές να χοροπηδάνε στον ήχο της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής, ώστε το επανέλαβε στην Κρήτη―προσαρμοσμένο, εννοείται, στα τοπικά ήθη.




Δεδομένου ότι δεν έχουμε δει ακόμη τίποτε από την αγριότητα της προεκλογικής περιόδου, περιμένω ότι θα το πει ξανά και ξανά, διότι όσο και αν είναι εντελώς εξωπραγματικό, ικανοποιεί προφανώς τον εγωισμό των ψηφοφόρων που επιδιώκει να δελεάσει…


Το λέει, το πιστεύει, άραγε;
Είναι πιθανό, πολύ φοβάμαι, δεδομένου ότι ο ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ (Τ-Λ) είναι ένας άνθρωπος του οποίου οι εμπειρίες περιορίζονται στα όρια του αυτιστικού κόσμου της ελληνικής Αριστεράς.
Ωστόσο, αν το λέει χωρίς να το πιστεύει, τότε ο ισχυρισμός είναι η απόδειξη του τέλειου κυνισμού του: προκειμένου να πάρει τις ψήφους των ανοήτων είναι ικανός να πει οτιδήποτε.
Πάντως, είτε το πιστεύει είτε όχι, δεν έχει την παραμικρή σημασία. Αρκεί και μόνον ότι το λέει.
Η εξουσία τον ενδιαφέρει κι ας γελάνε μαζί του όσοι αντιλαμβάνονται πόσο μακριά βρίσκεται από την πραγματικότητα.
Αλλωστε, όλος ο κόσμος -ο σοβαρός κόσμος- δεν γελάει, λ.χ., με τον Μαδούρο από τη Βενεζουέλα και τη συνομοταξία του;
Προφανώς, αλλά αυτό δεν έχει την παραμικρή σημασία για τον ίδιο τον Μαδούρο: του αρκεί να απολαμβάνει την εξουσία κι ας μην τον παίρνουν σοβαρά.
Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τον Τσίπρα.
Είναι κρίμα, πάντως, που έχει αποβιώσει από το 1993 ο περίφημος Καμπαφλής. (Αθανάσιος Καμπαφλής: πρωτοπαλαιστής, ερμηνευτής δημοτικών και, για πολλά χρόνια, παρουσιαστής εκπομπής στην ΕΡΤ για το δημοτικό τραγούδι.)
Βέβαια, αν ήταν εν ζωή ο Καμπαφλής, δεν ξέρω κατά πόσον θα συμμεριζόταν τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ (Τ-Λ).
Παρ’ όλα αυτά, θα άξιζε τον κόπο η προσπάθεια να τον περιλάβουν στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας.
Τυχόν συμμετοχή του θα ήταν, κατά κάποιο τρόπο, μια εγγύηση για την πραγματοποίηση του μουσικού μέρους του προγράμματος του Τσίπρα.
Για το χορευτικό, τρέχα γύρευε...

Στέφανος Κασιμάτης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου