Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δεχθεί στις τάξεις του πλήθος
παλαιών και νεότερων στελεχών του ΠΑΣΟΚ. Και δέχεται ακόμη.
Ανεξαρτήτως των ηθικών και δεοντολογικών θεμάτων
που προκύπτουν, έτσι γίνεται στην πολιτική.
Είναι κι αυτός ένας τρόπος για να μαζέψει ξένους
ψηφοφόρους, αν θέλει να νικήσει στις εκλογές...
Οταν, λοιπόν, βουλευτές από άλλους χώρους πάνε
στον ΣΥΡΙΖΑ, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.
Μόλις κάποιοι άλλοι βουλευτές λένε κάτι
διαφορετικό από αυτό που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ (ας πούμε στο θέμα της προεδρικής
εκλογής,), τότε έχουμε «σχέδιο αποστασίας».
Δηλαδή, οι βουλευτές της ΔΗΜΑΡ, που υπέγραψαν το
γνωστό κείμενο, είναι υποψήφιοι «αποστάτες».
Έτσι λένε
ο εκπρόσωπος και άλλα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Και ο Φώτης Κουβέλης, που ετοιμάζεται
να συναντηθεί με τον Αλέξη Τσίπρα, ποιεί την νήσσαν.
Δηλαδή, ο Τσούκαλης, ο Ψύρρας και η Φούντα,
δικοί του βουλευτές, ετοιμάζονται να «αποστατήσουν», επειδή τολμούν να μη λένε
ακριβώς το ίδιο με τον ΣΥΡΙΖΑ;
Τι είδους μέθοδος (σταλινική, γκεμπελική ή όπως
αλλιώς λέγεται) αξιολόγησης των πολιτικών διαφορών είναι αυτή;
Είναι αποδεκτή από τον Κουβέλη;
Θα ρωτήσει, άραγε, τον Τσίπρα, μόλις τον
συναντήσει, αν την αποδέχεται κι εκείνος; «Είμαστε αποστάτες, Αλέξη, επειδή
σκεφτόμαστε διαφορετικά;».
Για να το πούμε αλλιώς. Η Θεοδώρα Τζάκρη, που
έχει ψηφίσει και τα τρία Μνημόνια, γίνεται δεκτή μετά βαΐων και κλάδων
στον ΣΥΡΙΖΑ και αυτό βαφτίζεται αριστερή συνέπεια, ενώ το δικαίωμα άλλων
συναδέλφων της να μην ταυτίζονται απολύτως με τη γραμμή ΣΥΡΙΖΑ στην προεδρική
εκλογή είναι αποστασία;
Εν έτει 2014 όλα αυτά θα έπρεπε να ήταν
αστειότητες. Αλλά δεν είναι διότι καταδεικνύουν μια άρρωστη νοοτροπία
του παρελθόντος, που έχει εμποτίσει ένα νέο κόμμα.
Δυστυχώς και σ’ αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ θυμίζει ΠΑΣΟΚ της
δεκαετίας του ΄80.
Τότε που η παραμικρή κίνηση αμφισβήτησης των
αρχηγικών θεσφάτων βαφτιζόταν «ύποπτη».
Ως και ο μακαρίτης Γιάννης Αλευράς είχε χαρακτηριστεί
κάποτε υποψήφιος «αποστάτης».
Την υπέρ Ανδρέα εργολαβία («αποστασία») είχε
αναλάβει τότε η «Αυριανή» του τρισμέγιστου Γεωργίου Κουρή (αλήθεια δεν απέσυρε ακόμη την αγωγή κατά του Πετρουλάκη;),
όπως κάνει σήμερα η άλλη εφημερίδα του, η οποία προμοτάρει την
αποστασιολογία, εννοείται υπέρ Αλέξη, τον οποίο βλέπει ως νέον Ανδρέα.
Ας συνέλθουν εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ. Έχουν εκατό
επιχειρήματα -πολλά είναι ισχυρά- να προβάλλουν εναντίον της εκλογής Προέδρου
και υπέρ άμεσης προσφυγής σε εκλογές.
Τα περί «αποστασίας» είναι ανέντιμη,
σταλινίζουσα και γκεμπελίζουσα μέθοδος πολιτικής αντιπαράθεσης.
Ας το σκεφθούν και διαφορετικά: μήπως η μέθοδος
αυτή φέρει αντίθετα αποτελέσματα.
Μήπως, δηλαδή, κάποιοι βουλευτές δεν φοβηθούν τη
ρετσινιά του «αποστάτη» (τους λένε που τους λένε) πεισμώσουν και, αντί να πάνε
στους 121, πάνε στους 180. Οπότε ο ΣΥΡΙΖΑ θα μείνει με τους 120 στο χέρι…
Γιώργος Καρελιάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου