Μετά και από την διαφαινόμενη κωλοτούμπα του
ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα του μνημονίου, όπου, απ ότι κατάλαβα, αντί να σκιστεί απλά
παρατείνεται με άλλο όνομα, ενώ οι τροϊκανοί θα έρχονται στην Αθήνα χωρίς
γραβάτες, τίποτα πια δεν με εκπλήσσει.
Πόσο δε μάλλον τα δευτερεύοντα, για τα οποία όμως
ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε ουκ ολίγες ψήφους.
Ειδικά στο δημόσιο, γνώμη μου είναι ότι πρέπει
να κέρδισε το 80% και πλέον των ψήφων των δημοσίων υπαλλήλων και των οικογενειών
τους.
Τους οποίους έπεισε για αυξήσεις, για
μονιμότητα, για ατιμωρησία, για νέες προσλήψεις, για μη αξιολόγηση, και γενικά για καταστάσεις
δεκαετίας του ’80.
Και μέσα σε αυτό το ενθουσιώδες σκηνικό, όπου
πάμε πίσω τουλάχιστον τρεις δεκαετίες, διάβασα κάτι χθες, που μου γύρισε τα
έντερα ανάποδα…
Για να το πάρω από την αρχή, να θυμίσω ότι τον
περασμένο Αύγουστο ο Σαμαράς και ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατάφεραν και πέρασαν έναν νέο νόμο (κόντρα
στη θέληση του «σοσιαλιστή» Μπένυ) που αφορά στο σύστημα κρίσεων και προαγωγών
στο δημόσιο. Ένα σύστημα που επί δεκαετίες ολόκληρες λειτουργούσε προς όφελος
των κομματόσκυλων και των κομματικά εγκάθετων.
Όπου με ένα τηλεφώνημα ή με μία παρέμβαση
κάποιου μεγαλόσχημου πολιτικού παράγοντα, ο εκλεκτός, ακόμη κι αν ήταν μπούφος,
ακόμη κι αν ήταν ληστής, κρίνονταν για τμηματάρχης, για διευθυντής, ή ακόμη και
για Γεν. Διευθυντής. Αρκεί είπαμε να ήταν κομματικά αποδεκτός, και εκλεκτός
κάποιου.
Και αυτός ήταν ένας από τους λόγους που είχαμε
(και έχουμε) το δημόσιο που μας αξίζει.
Ο νέος λοιπόν αυτός νόμος, που ποτέ δεν
εφαρμόσθηκε στη πράξη, αφού κρίσεις έχουν να γίνουν στο δημόσιο από την εποχή του
ΓΑΠ (2010-11) έλεγε τα εξής: Ότι για να κριθεί κάποιος και να προαχθεί, θα
πρέπει να δώσει γραπτές εξετάσεις υπό
την επίβλεψη του ΑΣΕΠ, και να περάσει από προφορική συνέντευξη, από τριμελή
(νομίζω) επιτροπή, ένα μέλος της οποίας θα ήταν εξωϋπηρεσιακό στέλεχος, από αυτούς
που επιλέγουν στελέχη κλπ για τις ιδιωτικές εταιρίες.
Εν
ολίγοις, και για να γίνει κατανοητό, με αυτό τον νόμο ούτε ο ίδιος ο
πρωθυπουργός δεν θα μπορούσε να προωθήσει κάποιον δικό του, ακόμη και για
τμηματάρχη.
Μια από τις σοβαρές αγκυλώσεις αναξιοκρατίας του
δημοσίου θα έπαυε οριστικά.
Αυτό όμως δεν βολεύει ούτε τα κομματόσκυλα, ούτε
τους παλαιοκομματικά σκεπτόμενους πολιτικούς, ούτε τους συνδικαλιστές (που
χρόνια τώρα συνδιοικούν) και άρα ούτε τον φιλολαϊκό (τρομάρα του) ΣΥΡΙΖΑ.
Γι αυτό και έρχεται τώρα ο πολύς Κατρούγκαλος,
υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, και αναγγέλλει επίσημα την αλλαγή του «κατάπτυστου»
αυτού νόμου.
Και τι αλλάζει λέτε; Την προφορική συνέντευξη,
όπου θα μπορούσαν να υπάρχουν παραθυράκια έξωθεν παρέμβασης και άρα χειραγώγησης
της βαθμολογίας;
Όχι!
Καταργεί τις γραπτές εξετάσεις!!!!!!!!!!!!!!!!
Και κρατάει την προφορική συνέντευξη.
Γιατί; Διότι προφανώς οι γραπτές αντικειμενικές
εξετάσεις θα αποτελούσαν ανυπέρβλητο εμπόδιο στη προώθηση και στη προαγωγή των
ημιαγράμματων κομματικών εγκάθετων.
Διότι ποιο κομματόσκυλο θα μπορούσε να ανελιχτεί
αν είχε απέναντί του έναν σοβαρό και καταρτισμένο «αντίπαλο», που θα έπρεπε να
ξεπεράσει με αντικειμενικά κριτήρια;
Ποιο ετερόφωτο κομματόσκυλο, από αυτά που
περνάνε τη μισή ζωή τους στα κομματικά γραφεία και στους διαδρόμους, γνωρίζει
γραφή και ανάγνωση;
Εδώ σας θέλω.
Οπότε;
Οπότε πάρτε ΣΥΡΙΖΑ, και πάρτε συριζέικες «δημοκρατικές»
μεταρρυθμίσεις να έχετε να πορεύεστε…
Strange Attractor
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου