7.2.15

Αποφασίστε να τελειώνουμε…



Είτε μας αρέσει, είτε όχι, είμαστε μέσα σε ένα πρόγραμμα.
Έχουν συμφωνηθεί κάποια πράγματα, έχουμε πάρει κάποια χρήματα και πρέπει να βρούμε τρόπο να το εφαρμόσουμε, όσο πιο αποτελεσματικά μπορούμε, για να συνεχίσουμε να λαμβάνουμε χρηματοδότηση, ενώ ταυτόχρονα θα αποπληρώνουμε μέρος όσων έχουμε λάβει.



Το γεγονός πως ο Τσίπρας υποσχέθηκε στους ψηφοφόρους του πράγματα που οι τσέπες της Ελλάδας δε μπορούν να σηκώσουν, δε σημαίνει πως οι Ευρωπαίοι είναι υποχρεωμένοι να το δεχτούν.
Οι άνθρωποι ήταν σαφείς…


Αφού συνομίλησαν με τον ίδιο και τους επικεφαλής του οικονομικού επιτελείου της χώρας μας, αφού άκουσαν τις μπαρουφολογίες και αξιολόγησαν ειρωνείες-υφάκια και ψευτοτσαμπουκάδες, πρότειναν αν δε μπορούμε/θέλουμε να πάμε σε παράταση του υπάρχοντος μνημονίου, να παρουσιάσουμε μια ολοκληρωμένη δική μας πρόταση κι αν κριθεί πως είναι βιώσιμη, να ακολουθήσουμε αυτή.
Παράλογο; Όχι φυσικά.
Σε μια συναλλαγή, αυτός που δίνει τα λεφτά είναι δεδομένο πως επιβάλλει τους δικούς του όρους.
Αν δε μας αρέσει, ας πάμε αλλού.
Δε μας υποχρεώνουν να πάρουμε τα δικά τους λεφτά.
Ας πάμε στους Κινέζους, στους Ρώσους, στους εξωγήινους και στα Ελ.
Ας εξωφλήσουμε, όμως πρώτα, αυτά που ήδη χρωστάμε. Όλα τα υπόλοιπα είναι λόγια για τα λόγια και αμπελοφιλοσοφίες.
Και επιτέλους ας συνειδητοποιήσουμε πως δεν υπάρχει καμία παγκόσμια συνωμοσία και κανένας συνασπισμός Ευρώπης εναντίον Ελλάδας.
Τα πράγματα είναι απλά. Ακόμα κι αν υπήρχε τρόπος να τους "φάμε" τα λεφτά που ήδη μας έχουν δώσει, να διαγράψουμε χρέη, να σκίσουμε μνημόνια και να απαγορεύσουμε την είσοδο στη χώρα σε επιτροπές, τρόικες, τετράικες και λοιπών βελανιδοφάγων, χρειαζόμαστε ΑΜΕΣΑ χρήματα για να επιβιώσουμε.
Αυτό δεν αλλάζει, όποιος κι αν είναι ο συνομιλητής απέναντί μας.
Κι αυτό είναι κάτι που το Μπαρουφάκι δεν εννοεί να καταλάβει.
Όταν πας σε μια διαπραγμάτευση για να ζητήσεις, πρέπει να είσαι έτοιμος και να δώσεις.
Στοιχειώδης αρχή κάθε συναλλαγής.
Ας αποφασίσουν γρήγορα, λοιπόν, γιατί ούτε οι ξένοι έχουν την όρεξή μας (κάθε τρεις και λίγο) ούτε η χώρα αντέχει όλους αυτούς τους κλυδωνισμούς.
Το αν θα πέσει η κυβέρνηση γιατί δε θα μπορέσει να δώσει όλα αυτά που έταξε στους ψηφοφόρους της ποσώς ενδιαφέρει το Σόιμπλε, τη Μέρκελ, το Eurogroup κι όλους εμάς.
Ας τα δώσει η Κουμουνδούρου από τα ταμεία της.
Με δανεικά κόλυβα κηδεία δε γίνεται.
Ας το χωνέψουν και ας πάμε παρακάτω όσο είναι ακόμα νωρίς.
Άιντε...

Ειρήνη Συνοδινού

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου