Ποιος θα υπογράψει το τρίτο μνημόνιο;

Αρχή φόρμας

Τέλος φόρμας

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές έχουν φύγει πάρα πολλά χρήματα από τις τράπεζες. Μόνο το τελευταίο δίμηνο έφυγαν 20 δισ..

Ταυτόχρονα με τις ανοησίες της νεοεκλεγμένης κυβέρνησης, η προηγούμενη κυβέρνηση είχε φροντίσει τον Ιανουάριο να πληρώσει περίπου όλους όσους χρωστούσε – φυσικά, όχι ανιδιοτελώς, με αποτέλεσμα η κατάσταση που βρήκαν οι «καινούριοι» να είναι χειρότερη από εκείνην που φαντάζονταν.

Οι ερασιτεχνισμοί τους την κάνουν κάθε μέρα χειρότερη.

Παρατηρούσα τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε πολύ πριν συμβούν όλα αυτά -ή τα γνώριζε;- να κοιτάει με απόλαυση τον Γιάνη Βαρουφάκη όταν επέμενε ότι δεν ζητάμε χρήματα, όντας σίγουρος πως η Ελλάδα θα κάλυπτε τα χρηματοδοτικά προβλήματα του τρέχοντος τετραμήνου εξ ιδίων πόρων...

Τώρα λείπουν πάνω από 7 δισ. και μέχρι το τέλος Απριλίου το ποσό αυτό θα έχει γίνει πολύ μεγαλύτερο, χοντρικά χωρίς μισθούς και συντάξεις (περίπου 2,8 δισ. τον μήνα) χρειαζόμαστε άλλα 3 δισ. μέχρι τότε.

Δεν ξαναρωτώ πού θα τα βρουν. Δεν θα τα βρουν.

Οι επιλογές είναι λιγοστές:

·       Από τα αποθεματικά οργανισμών και ταμείων (3 δισ. είναι διαθέσιμα, αλλά πολλές διοικήσεις αρνούνται, και δικαίως).

·       Από την ΕΚΤ με αύξηση του ELA και επαναποδοχή των ελληνικών ομολόγων. Ο κ. Ντράγκι ξεκαθάρισε ότι χωρίς εφαρμογή του προγράμματος αυτό δεν θα γίνει.

Άρα τι μένει; Να μην πληρώνει το δημόσιο κανέναν, εκτός από μισθούς και συντάξεις (αυτό θα γίνει, δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς) και προσπάθεια να συλλεγούν όσο το δυνατόν περισσότερα έσοδα από μια οικονομία που από το τελευταίο τρίμηνο του 2014 βρίσκεται πάλι σε ύφεση.

Λέτε να δουλέψει; Δεν πιστεύω.

Το αργότερο σε αυτό το σημείο η κυβέρνηση θα ζητήσει χρήματα από τους δανειστές μας.

Αφού όμως τα πράγματα είναι έτσι, μήπως θα ‘πρεπε να είναι πιο προσεκτική; Π.χ να μη διακηρύσσει την τελευταία μέρα της ισχύος της παρούσας συμφωνίας και ενώ ένα κοινοβούλιο δεν ψηφίζει για την παράταση ότι η «η συμφωνία είναι φύλλο συκής» (Γ. Βαρουφάκης).

Όχι για κανέναν άλλο λόγο, απλά διότι τέτοιες δηλώσεις δεν αποτελούν «μέτρο οικοδόμησης εμπιστοσύνης» και τέτοιο και μόνο τέτοιο ήταν η απόφαση-πλαίσιο του Eurogroup.

Τον Ιούνιο το χρηματοδοτικό κενό θα έχει μεγαλώσει τόσο πολύ ώστε ενόψει των πληρωμών των ομολόγων προς την ΕΚΤ το καλοκαίρι (άλλα 6,5 δισ.) να χρειασθεί μια νέα χρηματοδότηση, ένα νέο πακέτο. Με όρους.

Πιστεύει κανείς ότι αυτή η κυβέρνηση θέλει και, αν ήθελε, μπορεί να το διαπραγματευθεί; Θα πει, και δικαίως, ότι δεν έχει εντολή για κάτι τέτοιο, θα χρειασθεί μια νέα εντολή.

Είναι άγνωστο ποιος θα την πάρει και με όσα γνωρίζουμε σήμερα, το πιθανότερο είναι να την ξαναπάρει ο ΣΥΡΙΖΑ. Θα είναι μία άλλη εντολή. Καθώς οι Ευρωπαίοι θα συνδέσουν χωρίς κανένα περιθώριο υπεκφυγής για τον ελληνικό λαό την παραμονή του στο ευρώ με την αποδοχή του τρίτου πακέτου.

Τάσος Τέλλογλου

Protagon