Ψυχίατρο ή ... μπόγια;

Ιδού η νέα εθνική φαντασίωση: Κατοχικό δάνειο και γερμανικές αποζημιώσεις.

Με κάθε επίσημο ταρατατζούμ από το βήμα της Βουλής και υπό την αιγίδα της πασιονάριας Κωνσταντοπούλου, η οποία το πρωί έζησε αφ’ υψηλού το μύθο της με τις καθαρίστριες και αργότερα πρόλαβε να επιθεωρήσει τιμητικό άγημα στο Πεντάγωνο με άψογο βορειοκορεάτικο στυλ δίπλα στον ακροδεξιό υπουργό Άμυνας.

Οι τόνοι προς το Βερολίνο οξύνονται κατακόρυφα και είναι άξιο απορίας, για ποιο λόγο επιλέγεται μια τέτοια μετωπική σύγκρουση ακριβώς τη στιγμή που αρχίζουν (;) ξανά οι διαπραγματεύσεις της χρεοκοπημένης Ελλάδας με τους εταίρους.

Η πρόθεση δε ότι η Ελλάδα πρόκειται να δημεύσει γερμανική περιουσία στη χώρα, όπως π.χ. το Ινστιτούτο Γκαίτε, δεν εξηγείται πολιτικά.

Μήπως θέλουν να κηρύξουν και πόλεμο στη Γερμανία για λόγους ηθικής τάξης;

Ας είναι πιο προσεκτικοί οι μαθητευόμενοι μάγοι της κυβέρνησης διότι έχουν χάσει κάθε μέτρο και παίρνουν στο λαιμό τους, μαζί με τα 2 εκατομμύρια που τους ψήφισαν, τα άλλα 8 που δεν τους ψήφισαν.

Δεν παίζουν έτσι με τη φωτιά. Οι τσαμπουκάδες και οι ονειρώξεις δεν συνιστούν εξωτερική πολιτική.

Και, οκ αν είσαι διαμετρήματος Πούτιν ή γραμματέας του ΚΚ της Κίνας, μπορείς να απειλείς. Αν είσαι ο Τσίπρας της ξεθεωμένης Ελλάδας και το παίζεις με την Ευρώπη, όπως το έπαιζε κάποτε ο Αχμαντινετζάντ ή ο Καντάφι με τους αμερικάνους, νομίζοντας ότι κάνεις αντίσταση ή επανάσταση, τότε να ξέρεις ότι πολύ γρήγορα θα πέσει ο ουρανός στο κεφάλι σου.

Και δεν θα σου αρέσει.

Πολιτικά και διπλωματικά βιώνουμε ολοκληρωτική καταστροφή. Και τρελά ρεζιλίκια.

Ηθικά τώρα: Μιλάνε για “ναζί και “φασίστες” γερμανούς ποιοι ακριβώς; Εκείνοι που έστρωσαν το δρόμο προς τα κυβερνητικά οφίκια με οχετούς αντιγερμανισμού και στερεοτύπων, προσβολών και καλλιέργειας φανατισμού και μίσους;

Στο όνομα του αντιμνημονίου, βεβαίως-βεβαίως.

Που αποκαλούν τη διαπραγμάτευση πόλεμο και τους δανειστές – εταίρους αντίπαλους;

Μιλάνε οι εκπρόσωποι μιας χώρας που εκλέγει το 2015 -και όχι το 1933- Χρυσή Αυγή τρίτη δύναμη στο Κοινοβούλιο;

Που οι Άνθιμοι, οι Αμβρόσιοι και λοιποί ιεράρχες κατηγορούν ως κομπλεξικούς τους ανάπηρους επειδή είναι καθηλωμένοι σε καροτσάκι;

Και πόσα άλλα;

Και στο δια ταύτα: Τι νομίζει ότι πρόκειται να κερδίσει η ελληνική κυβέρνηση από αυτή την υπόθεση; Θα πάει με εκτελεστό τίτλο μια απόφαση του Πρωτοδικείου Λιβαδειάς να κάνει κατάσχεση στο ινστιτούτο Γκαίτε για τις γερμανικές αποζημιώσεις;

Ότι ακριβώς δηλαδή πήγε να κάνει και η Ιταλία προκαλώντας την προσφυγή της Γερμανίας στο δικαστήριο της Χάγης; Το οποίο κατεδίκασε την Ιταλία σε μια δίκη, στην οποία άσκησε παρέμβαση και η Ελλάδα και συνεπώς δεσμεύεται από το δεδικασμένο της;

Η επιλογή του χρόνου και του θέματος προκειμένου να αποπροσανατολιστεί η κοινή γνώμη και προκειμένου να επιβιώσει εσωτερικά – πολιτικά η κυβέρνηση είναι τουλάχιστον προβληματική.

Το έχουμε ξαναγράψει: Θα έρθει η ώρα που θα νοσταλγούμε τις μέρες που το ζήτημά μας ήταν μόνο οικονομικό.

Μαζευτείτε όσο είναι καιρός. Δεν έχετε το δικαίωμα να αποτελειώσετε μια χώρα που διέλυσαν οι προηγούμενοι, αλλά κυρίως οι αρρωστημένες και διαχρονικές νοοτροπίες του βολέματος, της διαφθοράς, της μπαμπεσιάς, της διχόνοιας και του κουτσαβακισμού που ενδημούν στο εύκρατο μεσογειακό μας κλίμα.

Μαζέψτε την Κωνσταντοπούλου, μαζέψτε το Βαρουφάκη, τον Καμμένο, τον Κοτζιά, τον Πανούση, τον Ήσυχο και όλους τους περίεργους.

Είναι δεδομένο ότι έχετε υπονομεύσει κάθε έννοια καλών σχέσεων όχι μόνο με τη Γερμανία, αλλά με το σύνολο των εταίρων.

Και σε πολύ λίγο, όταν θα τελειώσουν τα ψέμματα με τα κοντά ποδάρια, θα τρέχετε και στο εσωτερικό.

Και μαζί σας όλη η Ελλάδα…

Der Land Streicher