Είμαστε τελειωμένοι...

Μετά από μερικές εβδομάδες επικοινωνιακής κατανάλωσης τα κλιμάκια της Τρόικα (τα της αλλαγής της ονομασίας σε «Θεσμούς» τα θεωρώ αστειότητες...) από σήμερα αρχίζουν το ξεσκόνισμα των στοιχείων.
Η κυβέρνηση ευελπιστεί πως με την επιστροφή της Τρόικας και την έναρξη των διαπραγματεύσεων θα ξεκλειδώσει κάποιο τμήμα δόσης και θα καλύψει κάποια από τις «τρύπες» που ανοίγουν στον προϋπολογισμό με επιταχυνόμενους ρυθμούς.

 

 Η κυβέρνηση δείχνει πως δεν έχει αντιληφθεί ακόμη πως η διάλυση της πραγματικής οικονομίας συντελείται με ταχύτερους ρυθμούς σε σχέση με την ταχύτητα της δικής της «κυβίστησης»…

Η εκτίμηση που εκφράζει η στήλη τα τελευταία χρόνια είναι πως η ευκαιρία αποφυγής της κατάρρευσης της Ελλάδας χάθηκε το 2010 ή έστω το 2012.

Η ασχετοσύνη με την οποία αντιμετωπίζει η σημερινή κυβέρνηση τα πράγματα λόγω ιδεολογικών αγκυλώσεων, δημαγωγικών δεσμεύσεων και έλλειψης επαφής την κατάσταση της πραγματικής οικονομίας, απλώς επιταχύνει τις εξελίξεις.
Η κυβέρνηση έχει χάσει την επαφή με την πραγματικότητα. Διαπραγματεύεται επί της ουσίας για να γίνει αποδεκτό να ονομάζεται η Τρόικα, «Θεσμοί» και το Μνημόνιο «Πρόγραμμα».
Το μόνο ουσιαστικό αντικείμενο της διαπραγμάτευσης είναι η μείωση του πρωτογενούς πλεονάσματος περί το 1,5%. (Αυτό περιλαμβανόταν στα πλαίσια της αναδιάρθρωσης του χρέους που προέβλεπε η συμφωνία του Νοέμβρη του 2012).
Ουσιαστικά όμως ακόμη και να πετύχει το πρωτογενές να μειωθεί στο 1,5% του ΑΕΠ, η επιτυχία θα είναι άνευ αντικειμένου, αφού φέτος θα πρέπει να υπάρξει κάποιο «θαύμα» για να μην εμφανίσει ο προϋπολογισμός πρωτογενές έλλειμμα εκ νέου.
Από την άλλη πλευρά η κυβέρνηση λόγω των ισχυρών δεσμών με τις κρατικοδίαιτες ομάδες, ασχολείται με την ΕΡΤ, τις αυξήσεις στη ΔΕΗ και δεν έχει αντιληφθεί το «τσουνάμι» που σηκώνεται στην ιδιωτική οικονομία και σε 2-3 μήνες θα σκάσει πάνω της...
Οι τράπεζες τύποις ονομάζονται τράπεζες αφού αδυνατούν πλέον να κάνουν στοιχειωδώς τη δουλειά τους. Οι πληροφορίες από την αγορά λένε πως ούτε στοιχειώδη κεφάλαια κίνησης δεν μπορούν να προσφέρουν.
Οι εισαγωγείς δυσκολεύονται να κάνουν τη δουλειά τους, γιατί οι εγγυητικές ελληνικών τραπεζών δεν γίνονται δεκτές για το σύνολο του ποσού.

Είναι θέμα χρόνου (το έχω ξαναγράψει) να δούμε ελλείψεις στην αγορά. (Θα μου πείτε που κυβέρνησε η ριζοσπαστική αριστερά και δεν είχαμε ελλείψεις βασικών ειδών...).
Οι εξαγωγείς δεν μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους γιατί οι πελάτες στο εξωτερικό, ανήσυχοι για την κατάσταση στην Ελλάδα, ζητούν εγγυήσεις συνεπούς παράδοσης. Το κόστος αυτών των εγγυήσεων εξανεμίζει το όποιο κέρδος. Η καθυστέρηση επιστροφής του ΦΠΑ κάνει τις επιχειρήσεις να μπαίνουν μέσα.
Το αποτέλεσμα είναι, ακόμη και υγιείς επιχειρήσεις προκειμένου να  αντέξουν να ετοιμάζονται  να κάνουν απολύσεις. Άλλες θα υποχρεωθούν να βάλουν λουκέτο.
Όταν σκάσει το «τσουνάμι» σε 2-3 μήνες πώς θα αντέξει η κυβέρνηση την έκρηξη της ανεργίας (άρα και ανθρωπιστικής κρίσης) και την κατάρρευση των εσόδων για τα δημόσια ταμεία και τους ασφαλιστικούς φορείς, που συνεπάγονται αυτές οι εξελίξεις; 

Στην κυβέρνηση φαίνεται να σχεδιάζουν τα πλάνα τους με τα δεδομένα του 2014. Αλλιώς δεν εξηγείται γιατί πριν τις εκλογές ακόμη ή αμέσως την επομένη αυτών δεν ζήτησαν την αυτόματη επέκταση του μνημονίου με ταχεία εφαρμογή όλων των προαπαιτούμενων.
Αυτό όχι σαν ένδειξη υποταγής στα μνημόνια, αλλά γιατί η εναλλακτική οδός της κατάρρευσης οδηγεί σε καταστάσεις οι οποίες θα είναι απείρως δυσκολότερες στη διαχείριση.
Η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας ακόμη και αν αύριο προέκυπτε μια κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας ευρείας πλειοψηφίας των 2/3 της Βουλής και προχωρούσε σε μεγάλες μεταρρυθμίσεις, δύσκολα  θα απέφευγε την πρόσκρουση.
Αυτό γιατί η εμπέδωση του κλίματος εμπιστοσύνης που είναι απαραίτητη για την οικονομία εκτός από χρήμα χρειάζεται και χρόνο.

Εμείς δεν έχουμε ούτε χρήμα ούτε χρόνο...
Τελειώσαμε...
Αυτό που πρέπει να αρχίσουμε να κοιτάμε είναι ποιος θα μαζέψει τα συντρίμμια την επόμενη μέρα. 

Κώστας Στούπας

Capital.gr